In de serie 'Stats' licht Ajax Showtime iedere week een speler, een combinatie van spelers of het hele team van de Amsterdammers uit. Deze week kijken we wederom naar het presteren van Ajax onder Peter Bosz ten opzichte van de prestaties onder Frank de Boer.

Gebruikers van de app lezen het artikel hier!

Met de, zo goed als zekere, uitschakeling voor het kampioenschap onder de leiding van Peter Bosz, leek het Ajax Showtime interessant om opnieuw te kijken naar de vergelijking met zijn voorganger Frank de Boer. De buitenwacht spreekt over aanvallender en daarmee aantrekkelijker voetbal onder de Apeldoornse coach. Klopt dit wel? En wegen de nadelen van de filosofie van Bosz op tegen de voordelen? We leggen de statistieken naast die van het Ajax van Frank de Boer van vorig seizoen.

De focus tijdens het onderzoek is gelegd op statistieken met betrekking tot het aanvalsspel van Ajax in het huidige en4 voorgaande seizoen. Aangezien we in het huidige seizoen 27 wedstrijden onderweg zijn worden absolute getallen teruggebracht naar aantallen ‘per game’ (hierna vaak aangemerkt als PG).

We beginnen met enkele statistieken die een eerste beeld schetsten van de verschillen in het aanvalsspel tussen het Ajax onder Bosz en de Boer. Hieronder zijn de schoten, dribbels en passes uiteengezet.

Er komen hier een paar interessante en opvallende statistieken aan het licht. Zo schiet Ajax gemiddeld zo’n vijf keer vaker per wedstrijd in het huidige seizoen dan in het vorige seizoen. Ook het aantal dribbels ligt beduidend hoger, met gemiddeld zo’n 6 dribbels meer per wedstrijd. Ook ligt het percentage succesvolle dribbels hoger ten opzichte van vorig jaar.

Als er gekeken wordt naar de passing dan zie je dat Ajax in 2016-2017 gemiddeld 66 passes meer geeft per wedstrijd dan in 2015-2016. Dit verschil komt met name tot stand door het toegenomen aantal kórte passes (+70). Een toename/afname in deze vier verschillende soorten passes is niet per definitie positief of negatief te noemen. Wel geeft het een beeld van de keuzes die gemaakt worden in balbezit.

Het spel van Ajax onder Bosz wordt onder supporters en media vaak attractiever genoemd dan onder voorganger de Boer. Meer schoten, meer (succesvolle) dribbels en een toename van het aantal (korte) passes bevestigen dit beeld. Waar het uiteindelijk natuurlijk ook om draait is wat die speelwijze in aanvallend opzicht daadwerkelijk oplevert voor Ajax. We zoomen daarom verder in op het aantal gemaakte goals en op welke manier deze tot stand kwamen.

Wat direct in het oog springt zijn de verschillen PG in het totaal aantal gemaakte goals, het aantal goals gemaakt uit open spel en het aantal goals uit standaardsituaties. In het seizoen 2015-2016 maakte Ajax beduidend meer goals per wedstrijd waarbij er een groot verschil is waar te nemen in het aantal goals voortkomend uit open spel. Op het gebied van standaardsituaties lijkt het huidige Ajax beter te presteren. Waar schort het de ploeg uit Amsterdam aan? Normaal gesproken is het aantal schoten ‘voor’ een goede eerste indicator voor de sterkte van een selectie. De enige manier om tot scoren te komen is ten slotte door te schieten (onder schoten worden naast een schot met je voet ook kopballen en doelpogingen met andere lichaamsdelen verstaan). Ajax weet dus enorm veel kansen te creëren/schoten te lossen, maar het slaagt er niet om deze om te zetten in doelpunten.

Waar ligt het probleem bij Ajax?

Op voorhand lijkt het middenveld van Ajax met Schöne, Ziyech en Klaassen dit seizoen over enorm veel scorend vermogen te beschikken. Maar als je de standaardsituaties en penalty’s van het aantal gemaakte goals door alle middenvelders van Ajax dit seizoen afhaalt, scoort het middenveld van Ajax per wedstrijd minder goals dan vorig seizoen. Dit verschil is echter miniem; een veel groter verschil is het aantal goals dat de aanval van Ajax dit seizoen (niet) maakt ten opzichte van vorig jaar. Een score van 0.70 (vs. 1.18 in 2015-2016) goals per wedstrijd komt neer op een verschil van ongeveer zestien (!) goals minder ten opzichte van vorig seizoen. Het probleem lijkt dus in de voorste linie van de Amsterdammers te liggen.

In het huidige seizoen is revelatie Dolberg met elf doelpunten goed voor 57,89% van de gescoorde goals uit open spel door de aanvalslinie. Vorig seizoen was centrumspits Milik met vijftien doelpunten uit open spel verantwoordelijk voor 37,5% van de doelpunten van aanvallers van Ajax. Waar vorig seizoen de meest gebruikte buitenspelers Younes, El Ghazi en Fischer gezamenlijk tot 21 doelpunten kwamen uit open spel, blijven Traoré, Younes en Kluivert tot nu toe steken op slechts zes (!) doelpunten.

Bovenstaande tabel geeft de verschillen in conversie weer van de middenvelders en aanvallers van Ajax in 2016-2017 en 2015-2016. De conversieratio is het aantal goals gedeeld door het aantal doelpogingen. Alleen Kasper Dolberg weet in het huidige seizoen een hogere conversieratio te behalen dan zijn voorganger Milik in 2015-2016. Vooral bij Younes, Traoré en Ziyech zijn de verschillen enorm in negatief opzicht ten opzichte van de spelers die in 2015-2016 het meeste op dezelfde positie uitkwamen.

Conclusie:

In het seizoen 2016-2017 gaat er een hele hoop beter dan in de jaargang 2015-2016. Zo worden er meer kansen gecreëerd en schoten gelost, wordt er vaker en ook succesvoller gedribbeld en worden er meer korte passes verricht. Echter ligt het probleem dit seizoen vooral bij het omzetten van al deze positieve factoren in doelpunten. Zo wordt er over de gehele linie minder gescoord, wordt er minder gescoord uit open spel, komen er minder doelpunten van de vleugelspelers en worden er erg slechte conversieratio’s gehaald. Dit wil zeggen dat Ajax enorm veel schoten nodig heeft om te scoren. We kunnen dan ook concluderen dat het veldspel van Ajax wel degelijk verbeterd is, echter mist de ploeg uit Amsterdam het rendement. Dit laatste punt kan dan ook aangewezen worden als reden voor de achterstand van zes punten op het moment van schrijven op titel concurrent Feyenoord.

Door Niels Engelman

Meer uit de rubriek 'Stats' lezen?
Deel 1: Peter Bosz versus Frank de Boer
Deel 2: Lasse Schöne versus Riechedly Bazoer
Deel 3: Is de kritiek op Klaassen terecht?
Deel 4: Werk aan de winkel voor Nouri
Deel 5: Jaïro Riedewald of Nick Viergever?
Deel 6: Joël Veltman of Kenny Tete?
Deel 7: Bosz het plezier, De Boer het rendement
Deel 8: De transformatie van Hakim Ziyech
Deel 9: Sam Larsson, dé versterking voor Ajax?
Deel 10: Neres, versterking voor de korte termijn?
Deel 11: Doelpunten Younes komen eraan
Deel 12: Hakim Ziyech, dé opvolger van Eriksen?