Leo Beenhakker kende een moeizame laatste fase van zijn leven. Dat laten Guus Hiddink en Mario Been, met wie Beenhakker tot vlak voor zijn overlijden nog contact had, weten tegenover De Telegraaf. Beenhakker overleed donderdag op 82-jarige leeftijd en was in het verleden in drie periodes werkzaam bij Ajax.
Meer dan zestig jaar geleden leerden Hiddink en Beenhakker elkaar kennen op het CIOS in Overveen. Op deze sportlerarenopleiding zag Hiddink al dat Beenhakker graag de leiding op zich nam. De afgelopen jaren hadden Hiddink en Beenhakker altijd telefonisch contact met elkaar. 'We konden het goed vinden met elkaar. We hadden het plan om samen te gaan lunchen, maar daar is het niet meer van gekomen. Daar was hij niet meer toe in staat.'
'Leo zat nogal geïsoleerd in zijn mooie appartement aan de Maas', vertelt Hiddink, die aangeeft dat Beenhakker zijn appartement bijna niet meer uitkwam. Wel werd hij goed verzorgd door zijn familie. 'Door zijn kinderen Erwin en Mariska. De laatste tijd hebben we een paar intense gesprekken gehad, waardoor ik wist dat het minder met hem ging. Het waren zware, maar ook wel mooie gesprekken.'
Die gesprekken gingen niet meer over voetbal of over het verleden in de voetballerij, maar over 'de dingen des levens'. 'Leo gaf ook aan: "Het is mooi geweest, het einde nadert voor mij." Dat is natuurlijk moeilijk om te horen, als je elkaar al zo lang kent.'
Been zag Beenhakker nog weleens bij Excelsior
Been heeft ook een groot verleden met Beenhakker. Als jeugdspeler van Feyenoord maakte hij hem al mee bij de Rotterdamse club en later haalde Beenhakker Been naar Feyenoord als assistent-coach. Hij was later ook nog assistent-bondscoach van Beenhakker bij Trinidad & Tobago en toen Been hoofdtrainer van Feyenoord was, was Beenhakker daar de technisch directeur. 'We zijn altijd contact blijven houden. Als er eens iets was, dan kon ik altijd bij de trainer terecht. Hij was een fijn mens.'
Tekst gaat verder onder de foto.

De laatste jaren van het leven van Beenhakker worden moeizaam genoemd. 'Je zou het wel een zwart gat kunnen noemen. Hij had het er moeilijk mee, dat hij fysiek achteruit ging en kwam weinig meer uit zijn huis', vertelt Been.
De analist van ESPN zegt dat Beenhakker nog weleens bij Excelsior ging kijken. 'Daar heb ik hem aan het begin van het seizoen nog een keer gezien, maar verder kwam hij weinig meer buiten de deur. Hij had er niet zoveel zin meer in. Leo vond de lichamelijke achteruitgang heel lastig. Hij was slecht ter been en wilde ook niet dat mensen hem, de oud-trainer van Real Madrid, in een rolstoel zouden zien. Daar was hij te trots voor.'
Beenhakker vertrok niet op een al te fijne manier als technisch directeur bij Feyenoord en kwam vervolgens niet meer bij de Rotterdamse club. 'Het is logisch dat je het er moeilijk mee hebt, als je weg moet bij je club. Dat had ik zelf ook', zegt Been. 'Maar op een gegeven moment stap je daar weer overheen, maar dat lukte hem niet. Dat kon hij niet van zich afzetten. Hij wilde bepaalde mensen gewoon niet meer zien. Terwijl ik zeker weet, dat hij heel veel positieve reacties van iedereen zou hebben gekregen, als hij wél weer naar de Kuip was gegaan. Dat heb je nu wel gezien met alle mooie en positieve reacties die je overal hoort en leest.'
Topreactie
Harrier Du Bois +39059
Te trots voor een rolstoel, herkenbaar. Ik voel me te trots voor een rollator of dergelijke hulpmiddelen, een wandelstok vond ik al lastig, maar verder ga ik nog niet.
Ik merk dat het overlijden van Don Leo echt wat met me doet, ik vond het een fijne man, gewoon een echte, in alles.
Plaats reactie