Marciano Vink denkt met een warm gevoel terug aan zijn samenwerking met Leo Beenhakker bij Ajax, zo vertelt hij in de uitzending van De Voetbalkantine op ESPN. Vink stroomde als jeugdspeler van Ajax door naar het eerste elftal, waar de Rotterdammer op dat moment de eindverantwoordelijkheid over had. Wat de oud-Ajacied aantrof, was een voetbaltrainer die ook met de Amsterdamse manier van werken goed kon omgaan.

'Hij zei gewoon waar het op stond. Hij kende geen schaamte en had geen verborgen agenda', verklaart Vink het feit dat Beenhakker als Rotterdammer goed viel in Amsterdam. De Amsterdammer had niet het gevoel dat hij te maken had met een Rotterdammer. 'Ik kwam er eerlijk gezegd pas veel later achter dat hij een Rotterdammer was. Voor mij was hij de trainer. Hij had Amsterdamse humor, kon dingen op z’n Haags zeggen en had een Rotterdamse tongval, zo blijkt nu. Voor mij was hij de trainer en het Amsterdamse publiek wilde vermaakt worden.'

De voormalig verdediger hoeft dan ook niet lang te denken wanneer hij wordt gevraagd naar herinneringen aan de donderdag overleden Beenhakker. 'Hij is een heel speciaal persoon voor mij geweest. Hij is de eerste geweest die mij in de basis heeft gezet en blind vertrouwen had in mij op die positie, wat toch een lastige positie was centraal achterin. Het was voor ons een beetje een voetbalvader. Hij kon dingen oplossen met één zin of een arm om je heen. Of hij vroeg ineens naar je vriendin of bij sommigen naar hun vrouw. Hij was daarin gewoon echt een meester.'

Als jonge voetballer had Vink niet direct door hoe groot Beenhakker in de voetbalwereld was. Hij vertelt over het moment waarop dat tot hem doordrong. 'Wij speelden met Ajax een vriendschappelijke wedstrijd tegen Real Madrid, die wij toen met 3-0 wonnen. Voor de wedstrijd gingen wij het veld inspecteren. Leo ging ook naar boven en het stadion zat toen al halfvol. Alle mensen gingen staan en applaudisseren voor Leo. Natuurlijk hadden wij al het idee dat onze trainer een grootheid was in Spanje, maar zo groot, dat hadden wij niet door. Mijn ogen zijn toen opengegaan als het gaat over de grootheid van Leo Beenhakker.'

De patatgeneratie

De term patatgeneratie is een term die Vink en Beenhakker voor altijd aan elkaar zal verbinden. Als onderdeel, samen met spelers als Bryan Roy, Richard Witschge en de gebroeders De Boer, van de patatgeneratie dook er in die tijd een inmiddels fameuze foto op. Enkele jonge voetballers van Ajax stonden, inclusief snack of milkshake, voor de FEBO en daagden de humor van Beenhakker uit. Dat een dergelijk geintje gemaakt kon worden, zegt iets over de manier van werken van destijds. 'Leo hield ook van een geintje. Hij was één van de eersten die iets met een geintje of prachtige beeldspraak oploste. Dit ontstond doordat wij vanuit de jeugd alles wonnen. We hadden nauwelijks weerstand en in die periode waren wij voor ons gevoel heel erg goed.'

'Dan kwam je bij het eerste elftal, waar spelers voor hun hypotheek speelden en dat idee hadden wij totaal niet', gaat Vink verder met zijn uitleg. 'Wij wilden gewoon lekker voetballen. Wij dachten dat het Amsterdamse publiek dat ook wilde. Daar zat in het begin een beetje wrijving. Dan had je types als Bryan en Richard, die echt uit Amsterdam kwamen en echt schoffies waren. Richard was daar koning in.'

Boetes van Beenhakker

Tot slot vertelt Vink over een brief die donderdag opdook op de sociale media. Het was een brief van Beenhakker aan Frank en Ronald de Boer, Dennis Bergkamp, Vink, Roy en Witschge, waarin de spelers een boete kregen opgelegd. 'Wij waren daar niet blij mee, want zoveel verdienden we niet', legt Vink uit. 'Dit was echt een hap uit je maandsalaris. Maar we verdienden het, want ik denk dat we die wedstrijd niet echt serieus namen. In de aanloop ernaartoe kaartten we nogal veel en waren we nogal luidruchtig. Als je wint, is alles goed, alleen als je van Jong IJsland verliest, dan weet je wat er te wachten staat. Het was meer dan terecht. Uiteindelijk betaal je de boete en ga je verder.'