BoJA: Kampioen met z'n allen voor één

29 april 2018 14:05 door SJvanveen 1

Laatst geüpdatet 14/02/2021 15:43

Het feest op Sportpark de Toekomst is in volle gang met supporters, spelers en staf als in interviews bij aanwezige media waarheden worden verteld over een historisch seizoen. De eerste landstitel van Jong Ajax – en überhaupt een belofteteam – in de Jupiler League is bestemd voor één jongeman: Abdelhak Nouri.

Waar onze Abdelhak met enige regelmaat het tweede voetbalniveau van Nederland betoverde met zijn voetbalkunsten, deed de equipe van Michael Reiziger het dit seizoen samen. In de woorden van de Jong Ajacieden schuilt hun ware kracht: men denkt aan elkaar, gaat door het vuur voor elkaar, met een dikke vette plek in de historieboeken tot gevolg.

JA PAKT LANDSTITEL EN SCHRIJFT HISTORIE: https://t.co/cXY7ltOtGC pic.twitter.com/c11PcDyT2u

— Ajax Showtime (@Ajaxshowtimecom) 28 april 2018

Dit seizoen was mijn tweede als zogeheten Jong Ajax-watcher en het was een hele mooie. Mijn voorganger Sam van Raalte schreef wekelijks deze rubriek in barre tijden, ik heb in twee jaar tijd alle hoogtepunten meegemaakt; geweldig voetbal met spelers die nu in de Johan Cruyff ArenA staan en in het heden een landstitel, verdiend door een fantastische groep gasten die al jaren samenspeelt.

Elke speler roemde het collectief na het tot nog toe grootste succes in hun loopbaan. Titels in de jeugd zijn leuk en vaste kost als je bij Ajax speelt, kampioen worden na het hele jaar voetballen tegen senioren is andere koek. En dus was de ontlading enorm groot na afloop. De beelden op de digitale kanalen van Ajax waren een waar genot om te kijken en tegelijkertijd tekenend.

In elke video kwam het team in dolle vreugde terug. Aanvoerder Leon Bergsma werd door zijn medespelers toegezongen in de kleedkamer. ‘Wij zijn niet bang, want Leon is erbij’, galmde door veel Ajax-monden. De aanvoerder is als speler het equivalent van dit succesvolle Jong Ajax; hij valt individueel niet op door sierlijkheid of hoogstandjes, maar juist door stabiliteit en zijn solide spel.

? Wij zijn niet bang, want...

Leon is erbij! ?? pic.twitter.com/JSlTDzBrJs

— AFC Ajax (@AFCAjax) 28 april 2018

Dat laatste was Jong Ajax 38 wedstrijden lang dit seizoen. 45 spelers speelden in totaal in deze ploeg en iedereen heeft zijn waarde gehad onder leiding van een heel kalm ogend trainersduo met zichtbare kwaliteiten. Betitelde ik ze begin dit seizoen als deels onnavolgbaar, na het boeken van dit succes is gebleken dat ze uitstekend een stoet jonge honden kunnen leiden.

Tegelijkertijd maakten Michael Reiziger en Winston Bogarde – in droog én nat pak – genoeg individuen beter. Vier spelers van Jong Ajax zitten zondag tijdens Ajax – AZ (opnieuw) op de bank in de ArenA. Terry Lartey Sanniez speelde het hele jaar niet, maar in de laatste fase van de competitie liet hij weer glimpen zien van de speler die hij was in de A1 een paar jaar terug. Teun Bijleveld had begin dit seizoen moeite met het fysieke geweld in de Jupiler League, maar was uitgerekend in de kampioenswedstrijd een van de besten. Danilho Doekhi was opnieuw een rots in de branding en Sierhuis was vanaf de bank in een halfuur wéér beslissend.

De spits heeft het feestgedruis gedeeltelijk aan zich voorbij moeten laten gaan en zei met mixed feelings het heel goed voor de camera’s: het collectief wint uiteindelijk van het individu. Dit seizoen ook in een opleidingselftal. De woorden hebben in deze trouwens een dubbele betekenis. Want waar de overtreffende trap van een hechte groep dit jaar kampioen met zijn allen is geworden, is de schaal diep in hun hart voor één persoon: Appie.