In de rubriek ‘Uit het Oog’ spreekt Ajax Showtime met oud-Ajacieden die hun sporen tegenwoordig elders achterlaten. Uit het oog dus, maar niet uit het hart. In deel 2 Tom de Mul; voormalig toptalent wiens carrière glans verloor naarmate de jaren vorderden. Tegenwoordig is hij spelersmakelaar.

Ajax
'Ajax is fantastisch voor mij geweest', aldus de Belg, die openhartig vertelt over zijn periode in Amsterdam. 'Vroeger keek ik naar het Ajax van Jari Litmanen en Patrick Kluivert dat de Champions League won. Ik keek daar als kleine jongen ongelooflijk tegenop, zo ver stond dat van mij af. Tot Ajax mij ineens belde: alsof een droom werkelijkheid werd. Ik heb daar toen niet lang over na hoeven denken.'

Als Ajax belt, dan ga je, vindt ook De Mul. Toch ging het met horten en stoten in het begin. 'Natuurlijk was het moeilijk, want je verlaat je vrienden, familie en vertrouwde omgeving. Tot op een gegeven moment dat omslagpunt komt. Het ging voetballend goed, ik leerde nieuwe mensen kennen en voelde me thuis. Vanaf dat moment –ik was toen een jaar of achttien- heb ik het geweldig naar mijn zin gehad. Ik speelde met jongens als Wesley Sneijder, Klaas-Jan Huntelaar en Jan Vertonghen. Dat waren mijn teamgenoten, mijn vrienden. Ik heb toen echt mijn mooiste jaren beleefd als voetballer. Toen ik wegging is ook in de media ontstaan dat ik het klimaat bij Ajax onprettig vond, klinkklare onzin.'

Een jonge Belg in Spanje
Deze generatie spelers representeerde een mix van jeugdigheid en kwaliteit. Zij waren de belichaming van de Ajax-filosofie en erg verassend is het dan ook niet dat er –zo zou later blijken- voor een ieder een glansrijke carrière in het verschiet lag. Zo ook voor De Mul. Op 21-jarige leeftijd reisde hij af naar Sevilla, waar zijn handtekening het enige ontbrekende element was op een glanzend 5-jarig contract. 'Spanje was mijn droomcompetitie, Sevilla een topclub en ik blaakte van zelfvertrouwen. Technisch directeur Monchi had veel vertrouwen in mij, en ik in de club.'

In Spanje moest De Mul concurreren met Jesús Navas. Een echte jongen van de club, inmiddels spelend voor Manchester City. Die concurrentiestrijd bleek een taaie, want mede door blessures kwam De Mul steeds minder aan spelen toe. 'Ik ben een speler die vertrouwen nodig heeft om te presteren. Ik verloor zelfvertrouwen door steeds terugkomende blessures. Ik heb een keer of vijf dezelfde spier in mijn lies gescheurd binnen een aantal jaar. Mijn leven speelde zich af in en rondom ziekenhuizen, in plaats van op het veld. Ik heb er zo ongelooflijk hard voor gewerkt, de halve wereld overgevlogen om door kundige medici geholpen te worden, maar als het lichaam verzaakt, dan sta je machteloos.'

Ziekenhuizen, pijn en machteloosheid
Het is de overmacht die De Mul het hardst geraakt heeft. De wil was er, het talent ook, maar zijn lichaam kon het niet. Een roerige periode van revalidatie brak aan waarin het toptalent van weleer terugval na terugval doorstond. 'Ik werkte ongelooflijk hard, harder dan ik ooit gedaan had, maar boekte minimale progressie. Dat is heel erg moeilijk. Ik begon het plezier ook te verliezen, omdat ik me niet volledig kon geven. Mijn hoofd was soms verder in het spelletje, dan mijn lichaam. Ik kon mijn oude niveau niet meer halen.'

De Mul hing afgelopen zomer op 28-jarige leeftijd noodgedwongen zijn schoenen aan de wilgen. 'Dat was een hele zware beslissing waar ik lang over nagedacht heb. Ik heb veel gepraat met mijn directe omgeving en we zijn samen tot de conclusie gekomen dat het op een gegeven moment ophoudt. Een jaar lang vroeg ik mij elke dag af waarom het zo gegaan is, ik ben er echt ziek van geweest. Toch kan ik mezelf altijd recht in de spiegel aankijken, ik heb altijd alles voor het voetbal gegeven.'

Acceptatie en spelersmakelaardij
Zijn onvoltooide carrière heeft een litteken achtergelaten, maar het is precies die passie voor voetbal die nieuwe deuren heeft doen openen. 'Ondanks dat ik het einde van mijn carrière als speler geaccepteerd heb, blijft voetbal in mijn hoofd dwalen. Dat is de liefde voor het spelletje. Tegenwoordig werk ik samen met mijn compagnon Yama Sharifi als Players Agent namens A-group Management & Consultancy.'

Sharifi speelde overigens ooit zelf voor Ajax, ook met De Mul, maar zou het eerste nooit halen. De vriendschap tussen Vertonghen en Moussa Dembélé bracht De Mul en Sharifi –allebei bevriend met de Belgisch internationals- tot een ontmoeting in Londen. 'In Londen zijn we elkaar na lange tijd weer tegengekomen en hebben na een aantal goede gesprekken de handen ineengeslagen. Onze filosofie is echt het begeleiden van spelers. We weten allebei hoe belangrijk dat is in een voetbalcarrière en hopen die ervaring over te kunnen brengen op jonge jongens. We zijn vooral in België actief op het moment, maar willen natuurlijk zoveel mogelijk bereiken, die topsportersambitie heb je nodig en zal altijd blijven bestaan,’ besluit De Mul.

Bekijk hier de 3-0 van Tom de Mul tegen Feyenoord uit februari 2007:
[video]http://www.youtube.com/watch?v=uef9CCF-Cy8[/video]

Door Christiaan Heijerman, christiaanheijerman@hotmail.com