'Maak van Stefano Denswil een cultuurbewaker', schreef ik enkele weken geleden vol goede moed op deze website. De winterstop was aanstaande en niets leek een transfer van Niklas Moisander nog in de weg te staan. Nu is alles anders en wat is dat eeuwig zonde.

Moisander blijft, Denswil mag transfervrij vertrekken. Het is de uitkomst van maandenlang onderhandelen, praten, wachten en hopen. Moisander bleef afgelopen zomer bij Ajax, daar begon het eigenlijk allemaal mee. Iedereen rekende op een vertrek van de Fin, zijn opvolger stond in de persoon van Denswil al een tijdje te trappelen. Maar Moisander bleef en Denswil moest nog een jaar minuten maken in Jong Ajax. Hij weigerde zijn contract te tekenen als er geen toekomstperspectief was, en zoals ik al zei: dat was niet meer dan logisch, afgelopen zomer, waarover later meer.

Maar niemand zag aankomen dat Ajax vervolgens de wereld honderdtachtig graden zou draaien. Moisander is een routinier, hij is aanvoerder, maar hij beschikt ook over een aflopend contract. 'Niet verlengen, niet spelen', bij die clubregel zijn inmiddels al zoveel uitzonderingen op te noemen dat we het niet meer serieus kunnen nemen. Anderzijds is Moisander kennelijk de beste, zelfs nu hij misschien wel zijn minste eerste seizoenshelft uit zijn carrière achter de rug heeft.

Dat mag en moet Denswil zichzelf aantrekken. Dat hij het niet won van zo'n matige Moisander, dat ligt niet alleen aan het blinde vertrouwen van Frank de Boer, maar ook aan zichzelf. Ja, ik vind nog steeds dat Denswil de kans had moeten krijgen om tien wedstrijden achter elkaar in de basis te staan. Ja, ik denk nog steeds dat de wereld er dan heel anders had uitgezien. Maar kennelijk durfde De Boer het niet aan en koos hij telkens weer voor Moisander, van wie de Ajax-coach ook wel zag dat het niet de Moisander van de eerste anderhalf jaar was.

Denswil had zijn kans moeten krijgen, hij had cultuurbewaker moeten zijn, maar kennelijk kon hij het niet opbrengen om als wisselspeler tweehonderd procent te geven op trainingen. Jezelf bewijzen, laten zien dat al die fans aan de zijlijn (waarvan ik er dus één ben) geen poep praten als ze zeggen dat jij zo ongelofelijk goed bent. Het lijkt een mentaal dingetje, zeggen dat je naar een grote club wil is grappig op een gala, het blijft natuurlijk ook pijnlijk als je Denswils situatie bekijkt.

Hij mag dus niet alleen naar Ajax wijzen. Ajax, dat hem afgelopen zomer gewoon de garantie had moeten geven op speeltijd, die kreeg hij niet. Hij moet dus ook naar zichzelf kijken, hij had er zelf voor moeten zorgen dat De Boer na enkele Moisander-foutjes niet om Denswil heen kon. Maar als derde mag hij ook naar zijn zaakwaarnemer wijzen. Een agent die Kenneth Vermeer met een sluwe truc bij Feyenoord stalde, een agent die vast en zeker op Denswil zal hebben ingepraat dat er geen krabbel moest worden gezet zolang er geen garanties werden gegeven. Hoe logisch die starre houding deze zomer ook was, die houding was vorig jaar december helemaal niet logisch.

Winnie Haatrecht zal vast een toffe peer zijn en een prima zaakwaarnemer, maar een jongen van de club (en dat is Denswil) tekent gewoon bij. Denswil houdt van Ajax en hij had er dolgraag nog jaren willen spelen. Hoe stoïcijns hij misschien ook mag ogen, Denswil heeft al die jaren alles gegeven voor Ajax. Het ging prima, hij scoorde tegen AC Milan, speelde geregeld en toen opeens waren daar de onderhandelingen. Denswil sprak in ieder interview uit dat hij wilde blijven, dat hij verwachtte snel te tekenen, maar de krabbel bleef uit. Dat was (opnieuw) zijn eigen keuze, ingegeven door Haatrecht.

En dus blijft een nare bijsmaak over. Denswil was de gewezen linker centrale verdediger van Ajax, eerder nog dan Joël Veltman werd hij bewierookt. Maar Ajax durfde het niet aan, Ajax en De Boer kozen voor zekerheid. Daarnaast heeft Denswil het laten liggen. Nooit was speeltijd zo dichtbij als nu met een matige Moisander als concurrent. En tot slot had die krabbel allang gezet moeten worden. Denswil had eind 2013 al een nieuw contract moeten hebben, dan had Ajax nooit voor de keuze gestaan. Het Ajax-avontuur is nu kapot door Ajax, Denswil zelf en zijn agent. Denswil wordt geen cultuurbewaker en dat is een gemiste kans. Het is dood- en doodzonde hoe het Denswil-tijdperk bij Ajax onnodig tot een einde komt.

Door Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: B.vanderploeg@ajaxshowtime.com)

Lees meer columns van Bram:

- Maak van Denswil een cultuurbewaker
- Nieuw: De kunstgras-spits
- Geef die band aan Davy en rap een beetje!
- Andersen komt er wel, omdat Frank het wil
- Blijven schieten, Anwar!
- Laat Zivkovic alsjeblieft Zivkovic blijven

Te bestellen: de nieuwste Ajax-shirts van Ziggo.