Kasper Dolberg heeft met Voetbal International teruggeblikt op het afgelopen seizoen. De spits liep in de laatste wedstrijd van van 2017 een hardnekkige voetblessure op welke hem een halfjaar aan de kant hield. Een periode om snel te vergeten voor de Deen, die momenteel kampt met een buikwandblessure.

'Geblesseerd dag in dag uit toekijken, het was verschrikkelijk', laat Dolberg weten. 'Dan gingen de jongens naar buiten om te trainen en bleef ik maar in het krachthonk achter. En ik heb een paar keer een terugslag gehad, dat is mentaal wel zwaar. Je werkt ergens naartoe, naar het moment dat je weer op het veld iets met de bal kunt doen, maar in plaats van de stijgende lijn moest ik weer meer geduld hebben. Ik miste ook het gevoel van een voetbalweek. De opbouw richting het weekend, waarin de wedstrijd centraal staat. Als geblesseerde speler gaat alles zo tergend langzaam voorbij. Nee, ik vond het helemaal niets, en daarbij zag ik de ploeg ook worstelen. Het goede gevoel van een seizoen eerder kwam maar niet terug. Het was al met al gewoon een teleurstellend jaar.'

Hoewel het tweede seizoen van Dolberg in het eerste van Ajax erg moeizaam verliep, verging het de spits in zijn eerste jaar uitstekend. 'Beide jaren hebben me sterker gemaakt en dat wil ik komend seizoen laten zien. Het voelt ook in bepaalde mate als een nieuwe start. Het plezier moet terugkeren in mijn spel, net zoals dat voor de ploeg geldt. Ik wil elke week spelen, met doelpunten belangrijk zijn, weer die flow voelen dat alles lukt. Door mijn afwezigheid vanwege een blessure merk ik dat ik nu al extra geniet als ik op het veld sta. Ik weet dat het niet zomaar vanzelfsprekend is als je helemaal fit bent. Soms heb je dat zelf niet in de hand. Nu wil ik er alles aan doen om fit te worden, te blijven en mezelf weer te laten zien, vooral met doelpunten.'

Aan een vertrek uit de hoofdstad denkt de rechtspoot allerminst. 'Ik wil hier blijven, presteren, de mensen weer iets moois laten zien. Daarom ben ik ook totaal niet bezig met de transferperiode, van mij mag het 1 september zijn. Ik heb ook geen recht van spreken na afgelopen jaar, het is prima zo. Mijn toekomst ligt de komende tijd zeker in Amsterdam.'