Vandaag komt er eindelijk duidelijkheid in het slepende conflict tussen Ajax en trainer Martin Jol. Laatstgenoemde baalt zo erg van het vertrek van Marko Pantelic en Dennis Rommedahl dat hij het niet meer ziet zitten bij Ajax en een vertrek naar Fulham overweegt. Ondertussen probeert hij alsnog een deal met het Ajax-bestuur te maken over nieuwe aankopen, waardoor hij alsnog in Amsterdam wil blijven. Voor de fans begint het ondertussen een gênante vertoning te worden. De trainer van een viervoudig winnaar van de Champions League, die overweegt over te stappen naar een Engelse middenmoter omdat, met alle respect, een blind paard als Rommedahl is vertrokken.

Het ergste van de zaak is misschien nog wel dat het allemaal niet echt binnenskamers is gebleven. Als Jol op een maandagmiddag eens rustig met Rick van den Boog om de tafel was gaan zitten, de zaak had uitgelegd en had gedreigd met een overstap naar Engeland, dan had dat nog door de beugel gekund. Inmiddels is het echter gewoon weer ouderwets moddergooien in de hoofdstad, terwijl de man die het brandje in de kiem had moeten smoren even op vakantie is gegaan. Daar ligt hij dan aan het strand in zijn zwembroek te bellen met Jol of hij niet alsjeblieft bij Ajax wil blijven. Het moet een sneue vertoning zijn.

Wat vandaag ook de uitkomst is van de gesprekken tussen Martin Jol en de directie van Ajax maakt eigenlijk al niet meer uit. In deze zaak zijn er namelijk alleen verliezers. Als Jol met zijn staart tussen zijn poten vertrekt naar Fulham is hij als trainer namelijk nog erg lastig serieus te nemen. Na een jaar in dienst te zijn geweest bij HSV vertrekken omdat het allemaal wat tegen zit en een jaar later Ajax, waar hij wist dat er op transfergebied weinig mogelijk zal zijn, in de steek laten om exact dezelfde reden. Het zal zijn status binnen de landsgrenzen weinig goeds doen. Ondertussen zal Ajax voor een duivels dilemma staan. Een nieuwe trainer aantrekken in deze tijd zal erg lastig worden en met een onervaren trainer en met een beperkte spelersgroep lijkt een nieuw rampjaar op te doemen.

Mocht Jol echter zijn zin krijgen van het bestuur en definitief aanblijven, dan is het hek definitief van de dam. De trainer, die niet meer dan een simpele passant is, zal plots de grote baas zijn binnen de club en zijn clan, waarmee Ajax toch al niet zo blij is, zal een steeds grotere invloed krijgen binnen de club. Ondertussen mogen de supporters vrijdag op de open dag een trainer toejuichen, die drie dagen eerder nog hun club wilde verlaten voor een Engelse middenmoter. Een Ajax dat geleid wordt door een man die zijn eigen ego en prestige belangrijker vond dan de clubbelangen. Het geeft je een naar gevoel in je onderbuik.

Zo kent deze affaire, wat de uitkomst ook mag zijn, alleen verliezers. Zowel Ajax als Jol hebben hun reputatie ten grabbel gegooid en hebben zich laten gaan in een ordinair moddergevecht. Ondertussen lieten de officiële kanalen nooit het achterste van hun tong zien en veroorzaakten daardoor grote onrust binnen Ajax. Sterker nog; er dreigt zelfs een tweestrijd te ontstaan tussen aanhangers van het bestuur en aanhangers van Martin Jol. Zo zetten de machthebbers binnen Ajax elkaar publiekelijk voor schut en gniffelen de andere titelkandidaten alvast in hun vuistje. Wat deze dag ons ook zal brengen; er staat Ajax weer een hels seizoen te wachten vol met onrust. Een situatie die zowel Jol als Van den Boog enorm is aan rekenen. Chapeau jongens, jullie hebben jezelf en jullie club weer publiekelijk voor schut gezet.

De grootste verliezers in deze zaak zijn echter de supporters. Ze betalen zich scheel om hun club overal te steunen en als dank krijgen ze van Jol en Van den Boog een dolksteek in de rug. Hun Ajax is een speelbal geworden in een publiekelijk moddergevecht. Een wrange conclusie.