Pieter Zwart is van mening dat Josip Šutalo een van de sterkhouders van Ajax kan gaan worden, mits hij in een elftal met enige samenhang komt te spelen. In een uitgebreide analyse op de website van Voetbal International beargumenteert Zwart dat een verdediger, en in dit geval Šutalo, net zo goed/slecht is als zijn trainer, Maurice Steijn.

Šutalo maakt absoluut geen daverende indruk in zijn eerste maanden bij Ajax. De kritiek op de duurste Ajax-aankoop van afgelopen zomer zwengelt dan ook aan. In de Nederlandse praatprogramma's werd geopperd dat Šutalo ontzettende last zou hebben van heimwee, zijn neef had gestuurd in zijn plek of op schaatsen speelde. Volgens Zwart is dit te kort door de bocht. Hij haalt als voorbeeld ex-Feyenoord verdediger Marcos Senesi aan.

'Neem Marcos Senesi. Kort na zijn transfer naar Feyenoord debuteerde hij op het kunstgras van FC Emmen. De Argentijn sprak op dat moment nog geen Engels, kende zijn ploeggenoten nauwelijks en speelde in een elftal dat een zooitje was. Onder Jaap Stam zette het voorste deel van Feyenoord vaak druk, terwijl de defensie achteruit deinsde. Dat zorgde voor gigantische ruimtes. In die context faalde Senesi. Hij werd beschreven als een "kwetsbare, middelmatige verdediger" die niet eens een vrijstaande middenvelder kon inspelen. Dat Feyenoord circa zeven miljoen euro had neergeteld voor deze linkspoot leek niemand te kunnen begrijpen.'

Senesi debuteerde net als Šutalo in een onsamenhangend team. Pas toen Dick Advocaat orde op zaken stelde begon Senesi te floreren. Hij kon opeens verdedigen, en na de aanstelling van Arne Slot bleek de Argentijn ook nog eens over een goede inspeelpass te beschikken.

Šutalo de dupe van een onsamenhangend elftal

Volgens Zwart zal Šutalo beter gaan spelen in een team dat goed en duidelijk wordt neergezet door een trainer. 'Het is nu alsof Šutalo niet "gewoon een bal simpel kan inspelen". Maar het échte probleem is dat hij speelt in een elftal met een beroerde veldbezetting, waarin middenvelders bang zijn om in de dekking aangespeeld te worden. Probeer in zo’n elftal voorwaarts te spelen, de kans op balverlies is levensgroot. Šutalo lijkt het probleem, maar is het symptoom van een elftal zonder coherentie. Omdat de technisch directeur pas laat zijn slag geslagen heeft en de trainer in die omstandigheden (nog?) geen team heeft kunnen smeden. Verdedigers zijn daarvan de dupe.'