Na veel onrustige jaren leek de rust bij Ajax te zijn teruggekeerd. Er werd een lucratief sponsorcontract gesloten met Adidas, een nieuw bestuur begon bij Ajax, vorig jaar werd Martin Jol opgepikt bij HSV en spelers als Demy de Zeeuw en Marko Pantelic kwamen de gelederen van Ajax versterken. Daarnaast werd ‘De Toekomst’ compleet verbouwd om de kloof tussen jeugd enerzijds en het eerste elftal anderzijds te verkleinen en de gehele organisatie een vaste basis te geven om weer één Ajax te krijgen. Ook Jong Ajax traint regelmatig mee met het eerste om de jeugd extra te motiveren en de doorstroom naar het eerste groter te maken. Kortom Ajax begon de nieuwe visie gestalte te geven en de club weer het gezicht te geven dat bij Ajax hoort.

Ajax startte sterk in de competitie maar liet nog iets te veel punten liggen. Na de winterstop was dit heel anders en was Ajax op z’n sterkst sinds jaren. De doelpunten vlogen je om de oren en een 4 of 5-0 overwinning was meer regelmaat dan uitzondering. Ook kreeg Ajax bijzonder weinig treffers tegen en het scheelde niet veel of het team had heel wat records aan flarden gespeeld. In de Europa League moesten we over twee wedstrijden helaas onze meerdere erkennen in het meer volwassen elftal van Juventus, maar ook het sterke voorkomen in deze wedstrijden was hoopgevend voor de toekomst. Helaas werd Ajax op 1 punt na geen kampioen in de Nederlandse competitie, wel werd de beker gewonnen. Maar misschien nog wel mooier en hoopgevender voor iedereen die Ajax een warm hart toedraagt was het feit dat Ajax weer belangrijk was.

Clubs waren weer bang om tegen Ajax te voetballen en kwamen met knikkende knieën de ArenA in, hopend dat ze niet met 5-0 de bus terug naar huis in moesten, de criticasters schreven mooie verhalen over Ajax en de gigantische doelpuntenproductie van het team. Men sprak lovende woorden over het vertoonde spel en over spelers als Suarez, Van Der Wiel en het grote talent Eriksen en sommige journalisten moesten hun mening over Pantelic herzien en toegeven dat hij toch wel erg belangrijk was voor Ajax. Kortom: Ajax stelde weer iets voor en de supporters waren hoopvol over de toekomst van de club.

Inmiddels staan we aan het begin van het nieuwe seizoen en lijkt al deze hoop bij de supporters te zijn verdwenen. Pantelic en Rommedahl zijn vertrokken, er is een verlies van ongeveer 21 miljoen euro, er wordt gevreesd voor het behoud van spelers als Suarez, Van Der Wiel en Stekelenburg (die een goed WK achter de rug hebben) en Mohamed Al Fayed, de steenrijke eigenaar van Fulham, trekt aan de mouw van Martin Jol. Diezelfde Martin Jol is, op zijn minst gezegd, enigszins bezorgd over de selectie van Ajax en de minimale mogelijkheid om nieuwe spelers aan te trekken om het verlies van spelers als Pantelic en Rommedahl op te vangen. Door deze onvrede lijkt Jol bereid om naar het aanbod van Fulham te luisteren. Maar aan de andere kant wil hij Ajax niet direct de rug toekeren en doet hij zijn best om de selectie toch te versterken.

Dit alles zorgt uiteraard voor onrust en onvrede onder de supporters en in emotie worden de gekste dingen gezegd. Zo hoor en lees ik van supporters dat Van Den Boog moet opkrassen en menigeen ziet het liefst het gehele bestuur vertrekken. Uiteraard kan ik me goed voorstellen dat de supporters niet blij zijn met deze situatie, omdat de rust bij de club eindelijk terug leek te zijn. Maar als we reëel zijn is het raar om nu te zeggen dat het bestuur moet opkrassen en te doen alsof we weer terug bij af zijn.

Als Fulham niet had aangeklopt voor Martin Jol, had Rik van den Boog dan ook moeten ‘oprotten’? Hadden we dan ook gewild dat het bestuur zou aftreden? Ik denk het niet. Uiteraard is het niet goed dat we zo’n 21 miljoen euro verlies hebben geleden over het afgelopen seizoen en natuurlijk is het vervelend dat Martin Jol twijfelt over de toekomst van Ajax en zijn toekomst bij Ajax, maar komt dit niet doordat jaren van wanbeleid vooraf zijn gegaan aan de afgelopen seizoenen?

Nog niet zo heel lang geleden is er een complete renovatie geweest binnen het bestuur, en gedeeltelijk ook de cultuur, van ons aller Ajax. Het nieuwe bestuur zit er nog maar net en helaas heeft dit bestuur te maken met een erfenis uit het verleden. Er is jarenlang structureel te veel geld uitgegeven ten opzichte van het geld dat daadwerkelijk binnenkwam en we kunnen en mogen niet van het huidige bestuur verlangen dat dit binnen no-time is opgelost. Daarom heeft Ajax nu een moeilijke zomer en wordt het lastig om nieuwe spelers aan te trekken. Het bestuur, met Rik van den Boog voorop, probeert terecht de hand zoveel mogelijk op de knip te houden om niet, nog dieper, in de financiële malaise te geraken. Dit is vervelend voor de supporters maar ook voor Martin Jol. Om ons heen zien we dat de concurrenten zich links en rechts versterken maar bij Ajax is tot op heden niks mogelijk.

Uiteraard is dit frustrerend, maar laten we nou hoop putten uit het afgelopen seizoen en vertrouwen houden in Ajax en Martin Jol. En laten we hopen dat de club op een inventieve wijze spelers kan contracteren om het elftal te versterken en samen met Jol te werken aan de mooie toekomst die onze club verdient.

Laten we allemaal achter onze prachtige club staan en het bestuur pas over een jaar of 3 beoordelen om te kijken of ze de puinhoop van de afgelopen jaren heeft kunnen opruimen en doen vergeten. Want daar is het nu nog veel te vroeg voor.

Rosales7