Het klinkt dubbel: Sneijder scoort een wonderschoon doelpunt tegen Utrecht maar is toch een stoorzender in de ploeg. Wie gisteren kritisch naar het spel in de Arena keek moet toch tot deze conclusie komen. Het was voor het eerst in maanden dat het spel van Ajax goed in elkaar stak zonder een grote inzinking in de tweede helft. De laatste 10 min waren saai, maar het totaalbeeld geeft weer wat hoop voor de rest van de competitie. Sneijder moet zich dan wel anders opstellen.

Eerder leek de oorzaak van de dip van Ajax bij Huntelaar te liggen. Veel lezers van Sportcafe waren het daar niet mee eens. In de pers merk je ook dat Huntelaar kritischer gevolgd wordt en bijna verplicht is te gaan scoren. In het Parool wordt zelfs geopperd dat Babel de plaats van Huntelaar moet overnemen. Na de wedstrijd van gisteren wordt het wel duidelijker dat het niet alleen aan Huntelaar ligt. Hij scoort te weinig, dat klopt. Het is hem alleen minder aan te rekenen.

Een belangrijk aandeel in het slechte presteren van Huntelaar komt door het spel van Sneijder. Hij denkt veel aan zichzelf en betrekt Huntelaar te weinig in het spel. Het voordeel is dat hij vaak scoort. Het nadeel is dat Wesley te weinig andere spelers lanceert. Het is netzo belangrijk dat hij het spel verdeelt en steekpasses naar de spits of vleugels geeft. Daarin schiet de kleine middenvelder te kort. Als hij een pass geeft dan doet hij dat om een een-tweetje op te zetten. Als Huntelaar de bal dan niet doorspeelt is hij woest. Dat was gisteren goed in de Arena te zien.

Sneijder is een fantastische voetballer met veel talent en balgevoel. Zijn karakter zit hem alleen in de weg. In plaats van zijn momenten voor het doel te kiezen en het spel te verdelen is hij alleen met scoren bezig. Van de Vaart was daar beter in. Hij speelde slim en dook af en toe voor de keeper op. Het is dan ook geen toeval dat Huntelaar in het vorige seizoen aan de lopende band scoorde toen Sneijder geblesseerd was.