De kloof tussen Stekelenburg en Vermeer wordt steeds kleiner. Vermeer is nu nog geduldig, maar zal volgend seizoen voor zijn plek vechten. Kenneth Vermeer maakt geen haast, zegt hij. Dit seizoen neemt de doelman van Ajax genoegen met een plaats achter Maarten Stekelenburg. Jammer dat in het voetbal geen twee keepers mogen worden opgesteld.
Ze zouden elkaar goed aanvullen, Stekelenburg en Vermeer. De één groot, de ander klein. Stekelenburg de meer ingetogen doelverdediger, Vermeer de aanvaller, de man met het leeuwenhart.
Maar trainer Marco van Basten moet kiezen. Vóór dit seizoen koos hij voor Stekelenburg, die terugkeerde van het EK met de handschoenen van Edwin van der Sar in zijn tas. Van der Sar, recordinternational, had openlijk zijn vertrouwen uitgesproken in zijn opvolger en hem persoonlijk succes gewenst bij zijn club én in Oranje.
Zes maanden en een schouderblessure van Stekelenburg later moest Van Basten bij Ajax opnieuw kiezen. Negentien wedstrijden op rij had Vermeer zich een meer dan goede vervanger getoond. Toch vertrouwde Van Basten wéér op Stekelenburg, zijn aanvoerder, de keeper van het nationale elftal die al een WK en een EK meemaakte en die ruime eredivisie-ervaring heeft.
Maar de kloof tussen de twee wordt kleiner, zo bleek donderdag in het Uefa-Cupduel met Fiorentina en zondag in de wedstrijd tegen FC Utrecht. Stekelenburg was ziek, Vermeer blonk uit.
De vraag aan Van Basten was: hoe beloon je een tweede keeper? De trainer lachte wat en zei: ''We kunnen hem rechtsback zetten.''
Zie daar de tragiek van de keeper. Met de veldspelers kan een trainer nog schuiven. Als Van Basten de voorkeur geeft aan het centrale verdedigingsduo Rob Wielaert/Oleguer - 'Betrouwbaar, degelijk en ervaren' - schuift hij Jan Vertonghen door naar het middenveld. ''Want ik vind Jan te goed om op de bank te zetten.'' Dat vindt hij van Vermeer en Stekelenburg ook. Die eerste is nu nog geduldig, maar heeft zich voorgenomen volgend seizoen voor zijn plek te ve