Na drie rondjes door het Twentse land en omstreken, waarbij de plaatselijke snelwegen keer op keer zijn afgezet om de stoet bussen met Ajax-supporters voor te laten gaan zijn we vlak voor de aftrap aangekomen op de parkeerplaats van de Grolsch Veste. Het lijkt wel alsof er zonder politiebegeleiding niet eens meer kan worden ingeparkeerd door die buschauffeurs en zelfs mét gaat het al moeilijk genoeg. Het lijkt uren te duren, maar dan mogen we toch eindelijk uitstappen.

De ergernis over dat achterlijke en omslachtige gedoe om supportersrellen te voorkomen is nog niet voorbij of de wedstrijd begint dus al, met alle gevolgen van dien voor de gemoedstoestand van de meeste diehards. Met een blik die kruist tussen wanhoop en spot buigt een man al zo lang als de tweede helft duurt voorover, alsof de spelers op het veld hem dan letterlijk kunnen verstaan. \"Héééy, Enoh, wat ben jij een teringlijer! Ga eens wat doen! Je kan alleen maar ver-de-di-gen, gódverdómme!\"

De Kameroense balafpakker speelde inderdaad niet best. Het leek alsof in het in Afrikaanse land al Sinterklaas wordt gevierd, zoveel ballen leverde Eyong Enoh in bij de tegenstander. Gregory van der Wiel moest het al in de eerste helft behoorlijk ontgelden. \"Greg, wat doe je nou!? Speel die bal eens af, jezus christus! Wil het weer veel te mooi doen, moet je nou kijken!\"

Ajax kon tegen FC Twente de koploper achterhalen, maar in plaats daarvan werd het zelf op een dubbele achterstand gezet. De duurste ploeg van de Eredivisie zit alwéér, voor het zesde seizoen op rij (!), in een moeilijke achtervolging op het kampioenschap en op zichzelf.

PSV kocht slim in en verdedigde zich vier keer op rij naar de titel, terwijl AZ met een ploeg die bestond uit voor weinig geld gekochte en met wurgcontracten gebonden spelers verleden jaar oppermachtig was. Dit jaar is FC Twente, dat voor een habbekrats een heel leuk ploeggie bij elkaar heeft geharkt, verreweg de meest constante formatie op de vaderlandse velden.

E