Marco van Basten (foto) zuchtte vorige week zondag eens diep na de 2-1 zege op FC Volendam en besloot na afloop zijn hart eens te luchten. 'Ze zullen er in de pers wel weer overheen vallen', zo begon de trainer voor de camera's van Eredivisie Live, die daarna echter gewoon de frustraties over het matige spel van zijn ploeg eens even de vrije loop liet.

'Moet ik tevreden zijn over dat ene doelpunt van Luis Suárez als hij zoveel kansen mist en zoveel ballen verspeelt? We kunnen zo nooit op balbezit spelen', stelde Van Basten. 'Als je zoveel kansen mist als wij gisteren deden, heb je het tegen elke tegenstander moeilijk. Het is een treurige constatering dat we hier sinds september geen vooruitgang mee hebben geboekt. We trainen in partijvormen, we trainen op afwerken, ik weet niet wat we daar meer aan kunnen doen.'

Het waren de woorden van een teleurgestelde supporter, iemand die klaar was met zijn elftal. Wat moet ik eigenlijk nog meer doen? Ze kunnen het gewoon niet. Het was iemand die zich afkeerde van zijn falende spelers en mee stond te fluiten met de ontevreden toeschouwers. Zelfs na vier jaar als bondscoach heeft Van Basten nog steeds niet geleerd dat hij de leider is van zijn groep. Het is nog maar een week geleden dat algemeen directeur Rik van den Boog hem meegaf om dingen beter en geduldiger uit te leggen aan zijn spelers. Om dingen misschien zelfs twee keer te zeggen.

Heeft u Guus Hiddink ooit wel eens zo over zijn spelers horen praten? Of Louis van Gaal? De trainer van AZ had vorig seizoen alle reden om over zijn falende spelers te klagen maar uit zijn mond kwam nooit een onvertogen woord. Integendeel. Degene die de 'miskopen' Pellè, Ari of Mounir El Hamdaoui aan durfde te pakken kreeg meteen met Van Gaal te maken. Van Gaal was de leider die zijn groep te allen tijde in bescherming nam. Hij plukt daar dit seizoen de vruchten van. Marco van Basten keerde zich zondag af van de groep waarvan hij afhankelijk is.

Niet de trainer staat zonda