Vandaag precies acht jaar geleden vernederde de A1 van Ajax de leeftijdsgenoten van Liverpool FC. In de NextGen Series, de voorloper van de Youth League, werd in het seizoen 2011-2012 een finaleplek veiliggesteld door een indrukwekkende zesklapper op Engelse bodem. Het toernooi winnen deed de ploeg van Fred Grim uiteindelijk niet: na strafschoppen viel in de finale tegen Internazionale het doek. Desondanks maakte die generatie wederom reclame voor de al zo geroemde jeugdopleiding van de Amsterdammers.

En dan met name op die veertiende van maart in 2012. Ajax plaatste zich eerst in de groepsfase als tweede achter Aston Villa voor de kwartfinales van de mini-Champions League voor talenten van negentien jaar of jonger. Met tien punten uit zes duels eindigde men boven Rosenborg BK en Fenerbahçe. In de knock-outfase werden de talenten vervolgens gekoppeld aan FC Barcelona.

Lesly de Sa was gedurende dat toernooi als buitenspeler vrijwel onomstreden. 'Het voelde echt als de Champions League. Spelen op dinsdag- of woensdagavond, uit en thuis. Het was top om mee te maken. Het was een voorbereiding op wat ging komen. We speelden weleens van die jeugdtoernooien, maar nooit door het seizoen heen. Dit was het echte werk. Doordeweeks speelde je dan Europees en daarna ging je weer terug en speelde je in het weekend tegen De Graafschap. Dat was wel schakelen.'

Een andere belangrijke kracht binnen het team was aanvoerder Davy Klaassen. 'De NextGen was een beetje de voorloper van de Youth League. Het is een ervaring die je in de normale competitie niet opdoet. Je leert ook omgaan met dingen als reizen. Dingen die je eigenlijk pas in het eerste gaat doen.' Het belangrijkste leerpunt was natuurlijk de kwaliteit van de tegenstand. 'Spelen op topniveau tegen leeftijdsgenoten is heel belangrijk. Voor mij destijds, maar ook voor de jongens van nu. Dat zijn de wedstrijden die je wilt spelen. Wedstrijden zoals tegen Atlético Madrid van laatst. Ik was die dag met Werder Bremen onderweg naar een uitwedstrijd. Op het vliegveld had ik niks te doen, dus kon ik dat kijken.'

Meedoen kon alleen niet altijd. 'Ik zou eigenlijk tegen Aston Villa spelen, maar ik moest ineens met het eerste mee naar Lyon. Dat vond ik natuurlijk niet erg, ook omdat we al geplaatst waren', aldus Klaassen met een knipoog. Zijn afwezigheid bleek overigens niet voor niets: Klaassen debuteerde in die wedstrijd in Frankrijk als invaller. Maar ook De Sa maakte in het seizoen 2011-2012 zijn debuut in de hoofdmacht, al vroeg in het seizoen. 'Of het moeilijk was om weer in de A1 te spelen? Nee! Ik paste daar gewoon nog tussen, ook omdat we hele goede vrienden waren. Dan is het leuk om terug te komen en te spelen.'

De knock-outfase

'We hadden gewoon een heel goed team', herinnert De Sa zich. De nu 26-jarige aanvaller lepelt één voor één zijn teamgenoten op. 'Ik weet het gewoon nog uit mijn hoofd! Ik heb echt geweldige jaren bij Ajax gehad. Ik kan echt alles nog voor de geest halen.' De ploeg van Grim voelde zich alles behalve de underdog in de knock-outfase, ook niet tegen Juvenil A van FC Barcelona. Klaassen: 'In de jaren ervoor hadden we vaker tegen hen gespeeld op toernooien. Die duels verloren we zelden. In de jeugd van Ajax weet je ook dat je bij de top hoort. Maar het was niet zo van: die gaan we even winnen.' Zo ging het echter wel. 'We speelden niet geweldig, het was geen galavoorstelling. Maar we wonnen wel gewoon met 0-3 van Barça...'

Door die overwinning plaatste men zich voor de halve finale tegen het Liverpool van onder meer Raheem Sterling en Suso. 'We zouden eerst op Anfield spelen. Maar de dag ervoor was er een bekerwedstrijd tussen Everton en Liverpool, dus ging dat niet meer door', weet Klaassen nog. 'Als je hoort dat je op Anfield mag gaan spelen als jong jochie, dan is dat natuurlijk top, dus het was wel een domper ja.' Ajax en Liverpool weken uit naar een rugbystadion op zo'n twintig kilometer van Merseyside. 'We hebben nog wel getraind op het complex van Liverpool. En we zaten met Ajax in het hotel waar ik later als speler van Everton altijd ging eten.'

'De wedstrijd maakte alles ook goed, natuurlijk', vervolgt de nu 27-jarige middenvelder. Viktor Fischer opende in Liverpool de score namens de Amsterdammers. Enkele minuten later behield Ajax die voorsprong door puik werk van doelman Mickey van der Hart, die een penalty inclusief rebound tegenhield. 'Als Mickey die penalty niet had gestopt, hadden wij er geen zes gemaakt, denk ik.' Na die strafschop groeide het zelfvertrouwen en begon het te lopen. De Sa verdubbelde de score, waarna Ajax via twee extra goals van Fischer en twee treffers van Klaassen uitliep naar een monsterscore.

'Makkelijk was het niet in het begin. Ondanks mijn snelheid moest ik echt een tandje bijzetten. Maar we waren die dag echt heel goed. We liepen op een gegeven moment gewoon over hen heen, omdat we zoveel sterker waren. Uiteindelijk was het gewoon een terechte uitslag', aldus De Sa, die een belangrijke factor aanstipt, namelijk trainer Grim. 'Hij zorgde voor een goede sfeer, voor plezier in de groep. Maar hij bracht ons ook de juiste mentaliteit bij. Hij maakte ons hongerig. Ik heb altijd fijn met hem gewerkt en heb nog steeds contact met hem. Voor veel keuzes in mijn carrière ben ik ook naar hem toegegaan voor advies.'

Tekst gaat onder de video verder!

Opstelling:

Van der Hart; Ligeon (Nieuwpoort 69’), Veltman, Denswil, Dijks; Sporkslede, Klaassen, Rits; De Sa, Schoop (Gravenberch 65’), Fischer (El Hasnaoui 75’).

Doelpunten:

0-1 Viktor Fischer (7’)
0-2 Lesly de Sa (43’)
0-3 Viktor Fischer (48’)
0-4 Davy Klaassen (63’)
0-5 Davy Klaassen (70’)
0-6 Viktor Fischer (71’)

Veel jongens stonden na de zoveelste indrukwekkende zege in de belangstelling van veel Europese clubs. 'Natuurlijk hoor je wel hier en daar wat van je zaakwaarnemer. Als je een toptoernooi speelt gaat het snel. Maar ik heb mij daar niet druk om gemaakt. Bij Ajax voelde ik mij op mijn gemak', stelt De Sa. Klaassen dacht daar niet anders over. 'Ik heb in de jaren bij Ajax veel gelezen, maar tot mijn overgang naar Everton heb ik altijd gezegd dat ik wilde blijven. Zeker toen ik jong was dacht ik niet aan vertrekken.'

De finale tegen Internazionale 

Elf dagen na de halve finale stond de finale al op het programma, weer in Engeland. In Londen was Internazionale de laatste horde. De Sa: 'Als je zo ver komt, wil je hem ook gewoon pakken. In het begin waren we een stuk beter en kregen we ook een paar kansen. Maar toen scoorden zij.' Klaassen herinnert hetzelfde spelbeeld. 'Die hele wedstrijd was het eenrichtingsverkeer. Echt een typische Italiaanse ploeg...' Stefano Denswil bracht de Amsterdammers vervolgens met een prachtige vrije trap langszij. De lat voorkwam daarna twee keer een winnende treffer en dus moesten strafschoppen na negentig minuten en een verlenging de beslissing brengen. Joël Veltman miste als enige in die reeks en dus ging de beker naar de Milanezen.

'Dat je de finale op zo'n manier verliest is heel zuur', baalt De Sa. Klaassen: 'We hadden hem echt kunnen en moeten winnen. Iedereen was zó teleurgesteld. We hadden er veel meer van verwacht. Voor ons gevoel verdienden wij het om te winnen. Dat doet dan pijn.' Acht jaar na dato overheerst gelukkig inmiddels trots en het besef dat het spelen in de NextGen Series een zege an sich was. 'Als ik er nu op terugkijk was het heel leerzaam. In andere landen spelen ze weer heel anders dan in Nederland, waar je vaak speelt tegen 4-3-3. In Europa speel je tegen andere systemen en andere spelers.'

Fischer werd na de finale nog wel uitgeroepen tot topscorer van het toernooi. Die titel moest de Deen overigens wel delen met Jean Marie Dongou van Barça. Klaassen maakte dat seizoen voor het eerst kennis met de aanvaller, die al snel indruk maakte in Amsterdam. 'Hij moest eerst even wennen in het begin. Maar ik dacht al snel: god, deze jongen is echt heel goed. Hij was bij bijna elk doelpunt betrokken. Of het nou zijn goal was of een assist van hem. Hij was heel doelgericht, heel gevaarlijk. Een beetje egoïstisch ook wel, maar wel in de goede zin van het woord.'

Wie haalde Ajax 1?

Wie deze generatie acht jaar terug zag floreren in de NextGen Series zal hebben gezworen bij een grote toekomst bij Ajax 1 voor minstens de helft van de basisklanten. Maar dat ligt toch net anders. Van de spelers uit de halve finale werden vier jongens een vaste waarde in de hoofdmacht: Fischer, Veltman, Dijks en Klaassen. Van der Hart, Sporkslede, De Sa, Ligeon, Sporkslede en Denswil debuteerden wel, maar kwamen niet tot een doorbraak. En dan is er nog Rits. Hoewel de Belg bij Ajax niet tot wasdom kwam, heeft de middenvelder via KV Mechelen en Club Brugge wel degelijk het topvoetbal gehaald.

Klaassen vindt het moeilijk om de vinger op de zere plek te leggen. Waarom kwam er zo weinig terecht van zo'n gouden generatie? 'Sommigen hebben blessures gehad. Dat had ik gelukkig minder erg. Wat voor mij het verschil heeft gemaakt tussen het wel of niet halen? Ik denk mijn doorzettingsvermogen. Maar dat hadden die andere jongens ook! Het is dus moeilijk om te zeggen. Er komen zoveel dingen bij kijken. Je hebt ook een beetje geluk nodig.'

Dat de huidige Onder 19 goed presteert in de Youth League is fantastisch voor Ajax, maar het zegt dus niet per se iets over de aanwas voor de toekomst. Al jarenlang blijkt dat de stap naar het eerste alleen is weggelegd voor een heel select groepje. Zelfs de grootste talenten zijn soms nét niet goed genoeg. Gelukkig is het voor die jongens dan nog wel een winst dat ze Ajax achter hun naam hebben staan. Met een finaleplaats in de NextGen Series of de Youth League op je CV kunnen er heel veel deuren opengaan.

Finn Dekker (Twitter: @FinnDekker | e-mail: f.dekker@ajaxshowtime.com)