Bennie Muller schrok toen hij deze week te horen kreeg dat Johan Cruijff alweer een jaar geleden overleed. We spraken met hem over zijn herinneringen aan zijn oud-teamgenoot en vriend. 'Dat 'ie alweer een jaar weg is, is ongelofelijk.'

Muller speelde tussen 1958 en 1970 liefst 447 wedstrijden voor Ajax en zag Cruijff van heel dichtbij komen. 'Ik zag 'm al spelen in de jeugd. Wij bij het eerste kenden hem al goed omdat hij bij onze trainingen vaak achter de goal stond. Als je dan een bal over of naast schoot, rende hij achter die bal aan en gooide hij 'm terug. Het was dus echt een favorietje van ons.'

Dat 'favorietje' verruilde zijn post achter de doelpalen op 17-jarige leeftijd voor een plek op het veld, tussen de wat oudere mannen van het eerste elftal. 'Hij kwam terecht in een hecht vriendenteam. We waren allemaal als broertjes voor elkaar, de band tussen de spelers was heel sterk. Toch had Johan bij de meesten een streepje voor, omdat 'ie de jongste was. We kenden 'm dus al uit de jeugd; het voelde alsof je zoontje zich bij het team voegde. Zo gingen we dus ook met hem om, als een zoon van ons', vertelt Muller.

Vroeg naar bed
Muller en zijn oudere teamgenoten hadden dus een soort vaderfunctie voor de jonge Johan. Voor stappen in de stad werd hij dan ook niet benaderd, dat was iets voor de ouderen. Johan moest vooral ook goed luisteren. 'Hij was natuurlijk maar zeventien toen hij er bij kwam, dus stappen was er niet echt bij voor hem. Hij was ook heel serieus, eigenlijk; hij kreeg al snel verkering met Danny. Hij was niet zoals wij waren, hij was niet iemand die graag de stad in ging om te stappen.'

Als Johan zelf al niet verstandig genoeg was om gedisciplineerd te blijven, zorgden zijn teamgenoten daar wel voor. 'Ook wij waren eigenlijk - ik vind het haast vreemd om het te zeggen - rustig en verstandig. Dus we hadden het er ook over met Johan.. dat 'ie vroeg naar bed moest bijvoorbeeld. Dat soort dingen bespraken we wel met hem en daar luisterde hij ook naar.'

Schoonfamilie
Muller en Cruijff verloren elkaar na de transfer van Johan naar Barcelona even uit het oog. Toen Cruijff trainer was bij Barcelona, kwam daar vrij onverwacht verandering in. 'Johan had een hele leuke dochter en ik had toevallig een hele leuk zoon. Die twee leerden elkaar kennen en daar kwam een relatie uit voort. Johan nam z'n dochter toen mee naar Barcelona en zo belandde mijn zoon daar dus ook. Die kwam toen bij FC Barcelona te voetballen. Niet alleen door de link met Johan, hoor. Hij kon heel aardig ballen namelijk.'

De binding tussen Muller en Cruijff werd in die periode weer groter. 'We gingen als familie dan wel eens naar Johan in Barcelona. Dan aten we daar samen en bleven we bij hem slapen. We waren toen toch een klein beetje familie. Johan vond dat ook leuk; zijn band met mijn zoon was goed. Hoewel de relatie met Johans dochter uiteindelijk maar een jaar stand hield, was het ook echt een leuk stel samen.'

Brok in de keel
Toen hij hoorde dat het overlijden van Cruijff een jaar geleden plaatsvond, schrok Muller. Hij spreekt dan ook over hem met een brok in de keel en kan zijn afwezigheid bijna niet bevatten. 'Een jaar of anderhalf geleden zag ik Johan nog bij de Copa Amsterdam. Ik zat daar met Sjaak Swart. Johan kwam bij ons zitten en dat was weer gezellig. Niet wetende natuurlijk dat dat de laatste keer zou zijn dat ik hem zou zien. Ik kan er bijna niet over praten, zo moeilijk vind ik het.'