Nederland lijkt, op weg naar het WK van 2010 in Zuid-Afrika, een probleem minder te hebben. Sinds Michael Reiziger in 2004 zijn interlandcarrière beëindigde, was de plek rechts in de defensie misschien wel de zwakst bezette positie in het elftal. Tegen Schotland en Macedonië toonde Gregory van der Wiel (21) echter aan, dat de zoektocht naar een nieuwe Reiziger gestaakt kan worden.

Theo Lucius, Mario Melchiot, Jan Kromkamp, Khalid Boulahrouz, John Heitinga, Dirk Marcellis, Kew Jaliens en zelfs Nigel de Jong. Allemaal werden ze de afgelopen jaren uitgeprobeerd als rechtsback in het Nederlands elftal. Van dit illustere gezelschap voldeden alleen Heitinga en Boulahrouz, maar beide spelers zijn van nature geen rechtervleugelverdedigers. Het zijn geen spelers die niet alleen defensief, maar ook offensief hun mannetje staan. Zoals Gregory van der Wiel.

Van der Wiel maakte vorige maand tegen Tunesië als invaller zijn debuut in Oranje en promoveerde door de blessure van John Heitinga vorige week tot basisspeler. Tegen Schotland begon de Ajacied nog wat nerveus, maar na een tijdje vond hij zijn draai en kwam hij regelmatig door over de rechterflank. Tegen Macedonië speelde Van der Wiel zelfs al, alsof hij al jarenlang international is. "Ik was zelf eigenlijk niet eens echt tevreden over mijn spel", zegt hij tegen FCUpdate.nl. "De ruimtes waren wat klein en ik leed soms onnodig balverlies. Maar ik ben sowieso altijd wel kritisch op mezelf."

Tevreden over zijn spel of niet, feit is dat Van der Wiel zijn visitekaartje bij Oranje afgegeven heeft. "Het was een heerlijke week voor me. Om bij Oranje te zitten is sowieso een droom, maar als je dan ook twee keer negentig minuten mag meedoen is het helemaal super. Beter kan niet. Zeker ook omdat het in de Amsterdam ArenA was, dicht bij huis. Veel familieleden en vrienden zaten in het stadion. De tegenstanders waren misschien niet al te sterk, maar toch."

De jonge rechtsback, die pas sinds dit seizoen een vaste basispl