Meer dan dertig jaar na dato is aan het licht gekomen dat Barcelona in de jaren zeventig op het punt stond om Gerd Müller, ook wel bekend als der Bomber, aan de selectie toe te voegen. Door het uitlekken naar de media besloot de Catalaanse club echter de transfer af te blazen en over te schakelen op plan B: Johan Cruijff.

Naar aanleiding van een onderzoek overhandigde bestuurslid Josep Lluís Vilaseca deze week enkele documenten aan een centrum dat zich bezighoudt met de geschiedenis van de Catalaanse grootmacht. In dit papierwerk valt onder meer te lezen dat Armand Carabén, destijds voorzitter van Barcelona, en Robert Schwan, technisch directeur van Bayern München, op 10 juli 1973 in München een contract ondertekenden.

Müller was in de jaren zeventig één van de beste voetballers op de aardbol en maakte deel uit van het indrukwekkende Bayern van eind jaren zestig en begin jaren zeventig. De gedrongen aanvaller tekende in 1964 een contract in Zuid-Duitsland en stond daarna samen met spelers als Franz Beckenbauer en Sepp Maier aan de basis van vele nationale en internationale successen.

Barcelona toonde in het voorjaar van 1973 interesse in Müller, die in de Bundesliga maar liefst 398 keer scoorde in 453 duels. Uiteindelijk bereikten beide clubs een akkoord over een transfersom van omgerekend een slordige ton, terwijl Müller in het Camp Nou een jaarsalaris van nog geen ton ging verdienen. Alléén de handtekening van de nationale voetbalbonden ontbrak nog.

De transfer lekte echter uit naar de media, waardoor Barcelona besloot om op plan B over te gaan. De transfer van El Flaco, zoals Cruijff ook genoemd werd, van Ajax naar Barcelona was daarmee destijds gelijk ook de duurste: omgerekend bijna twee ton. Cruijff kon echter nooit tippen aan de productiviteit van Müller, won in een tijdspanne van vijf jaar als Azulgrana maar één landstitel en één Copa del Rey, maar is voor de supporters van de 18-voudig landskampioen een levende legende.