Thijs Zonneveld heeft met verbazing geluisterd naar de "onzin" die werd verteld over pillen, uitleg, tuchtprocedure en doping in het voetbal met betrekking tot de situatie met André Onana. De columnist vindt het ook merkwaardig dat de 24-jarige doelman als een soort slachtoffer wordt gezien.

'Dat ze in het voetbal doen alsof doping niet of nauwelijks bestaat, dat wist ik wel', begint Zonneveld in het Algemeen Dagblad. 'Dat Edwin van der Sar een lulverhaal ophing over Onana's straf - vooruit. Maar dan nog kreeg ik de afgelopen dagen steeds krommere tenen van de onzin die er werd uitgestrooid over de pilletjes, de uitleg, de tuchtprocedure en doping in het voetbal. Ja, er waren analytici die Onana's pilletjesverhaal dom en onprofessioneel vonden. Sommigen durfden zelfs het woord ongeloofwaardig te gebruiken. Maar de onderliggende tendens in de reacties was toch vooral dat Onana het slachtoffer was geworden van een menselijke fout en een onmenselijk systeem. Arme, arme jongen.'

Zonneveld begrijpt niet waarom mensen in Nederland het verhaal van de Kameroener niet in twijfel brengen. Zelf is de journalist van mening dat hij Onana niet per definitie niet gelooft, maar ook niet dat hij hem wel gelooft. 'Aan zijn verhaal wordt eigenlijk nauwelijks getwijfeld. Twee pillen door elkaar gehaald omdat de verpakkingen op elkaar leken - foutje, verder niks. Waarom is dat? Waarom worden er niet meer vragen over gesteld? Als de strippen en pillen zo erg op elkaar lijken, waarom heeft Ajax er dan geen foto's van naar buiten gebracht? Eerst zien, dan geloven. Ik zeg niet dat ik Onana niet geloof, maar ik zeg ook zéker niet dat ik hem zomaar wél geloof.'

'Dat zijn verhaal zo klakkeloos wordt overgenomen (en dat bewust dopinggebruik eigenlijk al bij voorbaat van tafel is geschoven), heeft alles te maken met de perceptie van dopinggebruik in het voetbal', gaat Zonneveld verder. 'We doen alsof het niet voorkomt - en daarom komt het niet voor. De feiten en de cijfers vertellen een ander verhaal. Voetbal staat bol van de dopingaffaires. Het nationale elftal van West-Duitsland, de pillen en de spuiten bij Ajax in de jaren 70, de epo en de groeihormonen bij Juventus in 1996, de voetbalclubs die Fuentes begeleidde, de nandrolonaffaire met Nederlandse internationals, de bloedtransfusies van Zidane, de talloze Russen en Serie A-spelers die in recente jaren positief testten: de lijst is eindeloos. De afgelopen drie jaar werden 34 voetballers betrapt. En dat met relatief weinig controles. In het héle Nederlandse betaald voetbal wordt jaarlijks minder gecontroleerd dan bij één wielerploeg in de WorldTour.'

Zonneveld vindt het merkwaardig dat men zegt dat doping niet helpt in de voetballerij. De journalist vindt het geen gekke gedachte dat Onana - onder druk van het grote geld - tot de verleiding is gekomen. 'Natuurlijk helpt doping bij voetbal. Oók als je op doel staat. Er zijn talloze middelen denkbaar waarmee je sterker, sneller en alerter wordt, waarmee je meer uithoudingsvermogen hebt, waarmee je hoger springt, sneller herstelt en harder schiet. Sterker nog: in een sport waar zo veel geld in omgaat en waar de belangen zo groot zijn, is doping júist verleidelijk.'

Verwacht jij dat Ajax met 2-1 wint van PSV? Zet dan in en krijg 7,75 keer je inzet terug!