In de rubriek "Ajax' kweekvijver" zoomt Ajax Showtime dit seizoen elke week in op het paradepaardje van Ajax: de jeugdopleiding.
Als je een week geleden een bezoekje brengt aan De Toekomst voor Ajax A2 en C1 en je bekijkt een week later Ajax A1 in Utrecht, dan valt er één ding meteen op. Waar Frank Peereboom (A2) en Brian Tevreden (C1) de rust zelve zijn op de bank, daar is Gery Vink een bevlogen man. Ooit trainer van Jong Ajax, nu bezig met de beste talenten uit de jeugdopleiding. Een vriendelijke man die streng is en tegelijk een vaderfiguur. FC Utrecht A1 - Ajax A1 (2-2) door de ogen van Vink:
Het is een paar minuutjes over half drie, jeugdwedstrijden beginnen zelden op tijd. De spelers staan met gespannen koppies klaar in de spelerstunnel, Vink lijkt van spanning geen last te hebben. Met een lach op zijn gezicht begroet hij de technische staf van tegenstander Utrecht. De werknemers van FC Utrecht TV worden bedankt voor hun succes-wensen. Vink kiest in zijn Ajax-pak rustig zijn plekje uit op de bank en op het moment dat de spelers het veld opkomen, legt hij aan zijn reserves uit dat er niet achterover gehangen mag worden. Situaties op het veld herkennen, ook als je niet speelt, dat is de boodschap.
Utrecht - Ajax, al bij de jongste jeugd zit het er bij de Utrechters ingeslepen dat er tegen de Amsterdammers volle bak moet worden gegeven. Dat de gastheren de druk er vol op zetten is dan ook geen verrassing. Ook niet voor Vink, die rustig tegen zijn dug-out leunt en eerst vijf minuten aankijkt hoe zijn ploeg de vooraf gekregen aanwijzingen in de praktijk brengt. Al snel bevalt hem iets niet, de bij Ajax bekende, schorre schreeuw galmt over het complex: 'Ashraf (El Mahdioui)! Ga eens even vijf tot tien meter dieper spelen jongen. Appie (Nouri) en Donny (Van de Beek), kijk naar elkaar!'
Het is al snel duidelijk, het loopt niet zoals Vink het wil. Met de minuut wordt hij luider richting zijn eigen spelers. Aanwijzingen, corrigerende woorden, maar ook soms prachtige motivaties. Zoals bij Damon Mirani. De verdediger is eigenlijk lid van Jong Ajax, maar omdat hij door blessureleed een tijdje niet speelde, doet hij deze zaterdag negentig minuten mee bij zijn oud-ploeggenoten. Mirani is echter wat ongelukkig in zijn acties. In plaats van uit zijn slof te schieten, beurt Vink hem op: 'Damon! Ga eens spelen met je hart en zonder spanning in je lijf. Keuzes maken op basis van je eigen ingevingen. Indribbelen en hup, keuze maken.'
Mirani is de rest van de wedstrijd op geen fout meer te betrappen, precies wat Vink wilde. Hij kan zich weer richten op zijn middenvelders, die het tactische plan van hun coach duidelijk nog niet in de vingers hebben. 'Appie, ga eens dieper staan', roept Vink meermaals. Wanneer Ajax achterin de bal verovert, volgt er opnieuw een luide schreeuw. 'Donny! Jij moet al onderweg zijn!' De talentvolle middenvelder antwoordt, als het spel stil ligt, begrijpend met 'ik weet het nu'. Vink reageert: 'Nou, dat werd tijd na 25 minuten.'
Ajax blijft voor rust op zoek naar een herstelmethode voor de vroeg opgelopen 1-0 achterstand, maar ondanks meerdere kansen voor Vaclav Cerny mag het niet zo zijn. Na de thee beginnen de gasten een stuk frisser aan de tweede helft. Vink heeft ingegrepen, hij heeft zijn aanvoerder El Mahdioui naar de kant gehaald en Nathan Leyder en James Efmorfidis zijn nieuwe mensen. Ajax stroopt de mouwen op, het tempo gaat omhoog, Vink loopt plots goedkeurend voor zijn dug-out. 'We spelen gewoon geweldig de tweede helft', mompelt hij.
Mompelen, want Ajax staat ondanks een flink overwicht inmiddels met 2-0 achter. In deze fase geen reprimandes, maar opbeurende aanwijzingen én een omschakeling naar 3-4-3. Cerny achter de spitsen, Van de Beek naar rechtshalf, Nouri als rechtsbuiten. De kleine spelmaker kijkt niet begrijpend naar de dug-out. 'Je komt het me na de wedstrijd maar vragen', zegt Vink. Nouri haalt zijn schouders op, Ajax valt nog steeds naar hartenlust aan. Invaller Adham El Idrissi (ook wel Luis Suárez genoemd) maakt er verdiend 2-1 van.
Ajax doet er nog een tandje bij, Utrecht begint te zuigen en tijd te rekken. Ook nu staat Vink weer vooraan, na weer een blessurebehandeling bij de thuisploeg. 'Scheidsrechter, tellen we al deze minuten wel even bij?' 'U krijgt waar u recht op heeft', reageert de arbiter. 'Dat vind ik heel fijn', lacht Vink, die bij het ingaan van de blessuretijd zijn ploeg tot rust maant. De coach rekent op minstens vijf minuten. Hij krijgt ruimschoots zijn gelijk met bijna tien minuten extra.
Ondertussen is Nouri op rechts meer in zijn element. Na wat gelukte combinaties en een fantastische actie tot aan de achterlijn lijkt hij te begrijpen wat er van hem wordt gevraagd. Eén keer laat hij zijn onvrede blijken over de grensrechter, assistent John Bosman is er als de kippen bij om dat met een vingergebaar af keuren. Nouri moet gaan voetballen en dat doet hij. Op rechts is hij van doorslaggevend belang bij de 2-2 van Cerny. De Ajax-bank juicht, Vink spreekt de mooiste woorden van de hele middag: 'Snap je het nu, Appie? Hier ben je voor geboren.' Kippenvel. (foto: Black Bath Towel Photographers)
Door Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: B.vanderploeg@ajaxshowtime.com)
Lees meer Ajax' Kweekvijver:
Hoofdnieuws
Plaats reactie