COLUMN - Voordat Bojan Krkic afgelopen zomer de Catalaanse Costa verruilde voor het grind van IJmuiden, had ik nooit van de man gehoord. Nooit iets gezien of gelezen. Net als hete meiden die natte scheten laten, bestond hij simpelweg niet in mijn wereld. Ik ben nou eenmaal geen fervent fanaat van de Spaanse competitie.

Mijn fanatieke voetbalvrienden daarentegen kenden Bojan heel goed en waren onverstoorbaar lovend over de ambities en kunsten van de nieuwe Spaanse huurling. Ze hadden hem echt heel hoog zitten, geboren goalgetter, meer dan 800 goals in de jeugdopleiding van Barca. ‘Wacht maar Ryan, deze gast gaat fucking vlammen.’ Vol anticipatie keek ik, samen met Ajax supporters alom, dan ook reikhalzend uit naar het spectaculaire voetbal van Bojan. Deze kanjer van Barcelona zou in het nieuwe seizoen de soms wat smakeloze voorhoede van onze lievelingsclub komen oppeperen met exotische ideeën en sappige inspiratie. Zou.

Zeven maanden later. Bojan heeft niet aan de hoge verwachtingen voldaan. Terugblikkend op het nu aflopende seizoen zijn het niet eens de zwakke voetbalprestaties waaraan ik milde depressies heb overgehouden, maar vooral de zielige uitdrukking op het jongensachtige gelaat als zijn idee weer eens niet uitvoerbaar bleek, zijn actie een tekort leed aan een dosis Spaanse peper of als Frank hem weer voortijdig onder de douche schopte. Zo’n droevige ‘wat heb ik nou verkeerd gedaan’ blik, oogjes zo zielig als een kleuter die van zijn zakje snoep is beroofd en met de kromme wenkbrauwen van een Poolse immigrant die net te horen heeft gekregen dat zijn asielaanvraag is afgekeurd. Die blik, steeds weer, symbool voor de vele teleurstellingen. Voor Bojan zelf, voor mij, voor iedereen.

Vorige week verscheen er een interview met de gehuurde latino op Weloba.com, een Spaanse voetbalwebblog dat eruit ziet alsof het in elkaar is gezet door Carles Puyol. Het is geen geweldige leesstof, maar er is één uitspraak die eruit springt als een homoseksueel in Vak 410. De 23-jarige Catalaan stelt: ‘Ik wil beter om leren gaan met zelfkritiek en zelfvertrouwen’. Aha! Deze oplichter is hier alleen maar op expres bekritiseerd te worden, zo lijkt het. Na wat dieper speurwerk op internet komt de paella uit de mouw. Bojan Krikic is een centrumverdediger van Viva la Volley, de meest geroemde volleybalploeg van Catalonië, tijdelijk naar Amsterdam gestuurd om in een voor hem compleet vreemde sport zijn zelfbeeld te versterken door zichzelf suf te laten bekritiseren. En het gaat hem tot dusver héél goed af.

Beste Bojan, het doet me goed om te lezen dat jij je verbonden voelt met Ajax. Ik heb alleen sterke twijfels of dat gevoel wederzijds is. Bij deze supporter in ieder geval niet. Het is een zonde dat mijn vrienden geen gelijk kregen in jou. Mochten we je niet meer zien na de zomer, wens ik je veel succes bij Barcelona, ik hoop dat ze jou meer speeltijd gunnen dan Ibi. Geef Cuenca een ijsbeentje van me en oh, deel Martino gelijk even mee dat het voorlopig wel even goed is zo met die Spaanse huurlingen. Adios!

Ryan Claus