Het was voor velen misschien een opmerkelijk bericht, toen deze zomer bekend werd dat Kees de Boer een driejarig contract had getekend bij Swansea City. De Volendammer doorliep zes jaar de jeugdopleiding van Ajax, maar daar moest hij afgelopen zomer plots vertrekken. Half Nederland en enkele buitenlandse clubs toonden interesse, maar De Boer koos voor zekerheid en de uitdaging in Wales. Ajax Showtime sprak met de speler en zijn vader Quido de Boer over de transfer, kritiek op zijn fysiek, zijn periode bij Ajax en de snelle aanpassing bij Swansea.

Voor de eerste interesse van Swansea City in De Boer moeten we alweer een paar maanden terug. De middenvelder speelde zijn wedstrijden vorig seizoen het hele jaar als tweedejaars B-junior in Ajax O16, omdat hij bij het Ajax O17 van de inmiddels vertrokken Gery Vink niet meer in beeld was. ‘Via zijn management, Wasserman Netherlands, kreeg Kees de kans om op stage te gaan bij Swansea City en daar maakte hij al snel een zeer goede indruk op zowel de scouts als de trainers. Hoewel ook Twente, Utrecht, NEC en Volendam zeer concreet werden, was de keuze snel gemaakt. ‘Natuurlijk heb ik alle andere opties overwogen, maar eigenlijk twijfelde ik geen moment. Swansea heeft vertrouwen in mij en het stippelde een goed plan voor me uit. Het geeft vertrouwen en het biedt zekerheid dat ze mij een driejarig contract aanboden. Dat was voor mij heel belangrijk, omdat ik mijn examenjaar vwo in ga. Ik kan mijn examen nu in twee jaar afronden, dat geeft rust. Het hele plaatje en het avontuur spraken mij meteen aan’, aldus Kees.

Door het vwo-diploma dat hij wil halen, vielen veel clubs al af. Omdat Ajax een jaar geleden nog met overtuiging stelde dat Kees totaal niet ter discussie stond en in 2017 op zeker nog in Amsterdam zou spelen, verkaste hij in 2016 naar het Calandlyceum in Amsterdam. Een jaar later moest hij echter toch op zoek naar een andere school en een manier om zijn examenjaar af te maken. Om eenzelfde scenario te voorkomen ging kamp De Boer op zoek naar een club waar hij minimaal twee jaar terecht kon, met of zonder contract. Na goed overleg met het Calandlyceum werd besloten dat Kees door middel van zelfstudie en diverse contactmomenten met school zijn vwo in Wales kan afmaken. Dat gaat hij nu wel verdelen over twee jaar. ‘Ik denk wel dat dat goed komt, voor de examens moet hij dan terugkomen’, vertelt vader Quido. ‘Kees heeft heel veel discipline nodig, maar de school heeft er vertrouwen in. Hij ging ruim over en daarom wil hij ook proberen vwo te halen. Zo lang het gaat, gaat het en je hebt er je hele leven wat aan.’

Kees met Swansea tegen het Chelsea van, jawel, Daishawn Redan.

Gery Vink
De zoektocht naar een school-oplossing ontstond bij de start van Kees zijn laatste jaar bij Ajax. Om de situatie te schetsen: Kees was het seizoen 2015/2016 geëindigd met een eindgesprek, waarin hij compliment na compliment kreeg. De trainers vertelden hem dat hij er goed voorstond wat betreft de zes-positie. Het jaar in Ajax O17 zou zijn seizoen moeten worden, maar de glimlach verdween al na twee weken. Quido: ‘Aan het einde van het vorige seizoen trainde Kees alvast met de nieuwe B1 en de A1 samen, Vink was toen op vakantie. Hij trainde als een tierelier; hij won diverse 2 vs 2, 3 vs 3, 4 vs 4. Matthijs de Ligt kwam bijvoorbeeld naar me toe en die zei dat Kees voetballend toen al het A1-niveau aankon. Na de vakantie kreeg hij Vink en na een week kwam Kees vol vraagtekens thuis. Dat bleek ook wel, want toen de Youth League-lijst na drie weken moest worden ingevuld, stond Kees daar al niet op! Hij was gewoon tweedejaars B, dus ik zei meteen al tegen Kees dat hij een probleem had. Deze trainer moest het type voetballer wat Kees is niet hebben en dat is ook wel uitgekomen.’

Vader Quido draagt een voorbeeld aan: ‘Je weet dat je bepaalde dingen moet accepteren, maar Kees heeft in de loop van het jaar toch twee keer een gesprek aangevraagd waarom hij geen enkele kans kreeg in de O17. Twee keer kreeg hij van Vink een heel ander verhaal te horen en vervolgens speelde hij dan daarna twee of drie weken helemaal niet. Eind maart voelden we het al wel aankomen, dus hebben wij tegen Ajax gezegd: “Als jullie nu al weten dat hij weg moet, dan willen we dat nu graag weten, dan kunnen we (omdat we ook weer naar een nieuwe school op zoek moesten) alvast verder zoeken.” Bij het eindgesprek gooiden ze het op zijn fysiek. Ik heb toen ook tegen Vink gezegd: “Jij hebt tijdens je zomervakantie al besloten: Kees de Boer komt dit jaar niet in mijn plannen voor.” Dat kan niet anders. In zijn eindgesprek in mei van 2016 hoorde hij dat hij na zijn langdurige blessure goed was teruggekomen en een goed seizoen had gehad. Hij kreeg het stempel “minimaal Ajax-niveau, waarschijnlijk hoger”. Zonder verder één wedstrijd te spelen komt hij niet meer in het plaatje voor. Hij heeft het hele seizoen nog geen zestig minuten op zes gespeeld bij O17, leg het mij maar uit.’

Kees tijdens zijn laatste jaar bij Ajax.

Snel gewend
Het vertrek was moeilijk, maar Kees heeft vooralsnog totaal geen spijt van zijn transfer. Bij Swansea City lopen ze weg met de blonde spelmaker, die nu al een vaste waarde is bij de U18. In een eerste tussentijds gesprek vlogen de lofuitingen over tafel. ‘Het was wel even wennen aan het hogere tempo en het meer fysieke voetbal, maar dat ging vrij snel. Soms speel je weleens de lange bal, maar het liefst zo min mogelijk en daar liggen mijn kwaliteiten. Ik wil graag aan de bal komen en dat is wat de club ook wil.’ Dat beaamt ook Quido: ‘Zeker in de voorbereiding was het best wel behoorlijk. Kees vond het niet te vergelijken met Ajax, zoveel zwaarder. Ze trainden daar zeven dagen in de week in de voorbereiding, van acht tot vijf in meerdere sessies. Het zit allemaal heel goed in elkaar daar en je merkt wel dat hij meer inhoud heeft. Hij blijft heen en weer rennen, van voor naar achteren, in een schitterend mooi tempo. Hij draait op volle toeren en is superfit.’

Kees woont in een gastgezin in Wales, dat al voor hem geregeld was toen hij aan kwam. Omdat hij zeventien jaar is, is een gastgezin in zijn eerste seizoen verplicht, daarna kan en mag hij eventueel op zichzelf gaan wonen van de club. Vanuit Swansea is er daarnaast ook begeleiding. ‘Ze houden me hier goed in de gaten’, beaamt Kees zelf. ‘Ze vragen regelmatig of alles goed gaat en één begeleider neemt mij en de twee andere nieuwe buitenlandse spelers bij Swansea af en toe mee uit eten of we gaan de stad in om even bij te praten. Ik heb het hier enorm naar mijn zin. De mensen zijn aardig en beleefd. Het eten hier is nog wel anders, maar ik lust eigenlijk alles wel, dus daar heb ik niet zoveel last van.’ Quido: ‘Het is een mooie kustplaats, met alles erop en eraan en de club heeft een zeer professionele uitstraling met twee prachtige nieuwe trainingscomplexen. Kees had ook mazzel, want met een spoedcursus heeft hij een dag voordat hij wegging hier in Nederland zijn rijbewijs gehaald. In Wales mag je rijden op je zeventiende, dus hij heeft nu een autootje gekocht en dat geeft hem zoveel vrijheid en gemak. Hij haalt de jongens op en rijdt overal naartoe.’

De vader van Kees vertelt trots over de indruk die zijn zoon bij de eerste test achterliet. ‘Kees trainde met U23 mee en de hoofdtrainer en wat oud-voetballers stonden te kijken om te zien hoe Kees het zou doen. Bij zijn eerste balcontact opende Kees met zijn linkerbeen over veertig meter zo op rechts op een ploeggenoot zijn borst. Bij zijn tweede balcontact deed hij precies hetzelfde, alleen dan met zijn rechterbeen. Na afloop sprak ik wat mensen langs de lijn en Kees was het gespreksonderwerp in de kleedkamer. Als je bij jouw eerste twee balcontacten meteen zo met vertrouwen durft te openen als zestienjarige tussen jongens van U23, dan maakt dat indruk. De hoofd jeugdopleiding vertelde me ook dat hij het gevoel heeft dat Kees hier al tien jaar rondloopt. Normaal hebben ze er een half jaar werk aan om iemand te laten wennen, maar Kees heeft al vrienden, speelt goed, ligt goed in de groep en lacht de hele dag.’

Kees de Boer legt de balletjes overal neer bij zijn nieuwe club.

Dankbaar
Kees moest dealen met zijn vertrek en bij Ajax en dat doet hij dus erg goed. Bij Swansea City toont hij zich wekelijks en speelt hij tot nu toe alles. Hij heeft naar eigen zeggen ook vooral heel veel positieve herinneringen aan zijn Ajax-tijd. ‘Ik mis vooral sommige mensen bij de club. Wij hadden een hecht vriendengroepje waarmee we altijd zaten, binnen en vaak ook buiten de club. Ik spreek die jongens nog bijna dagelijks en ik zit nog in de groepsapp van het team. Ik heb hier echt een heel mooie tijd gehad, dus dat vergeet ik niet. Ik vind het alleen jammer hoe mijn laatste jaar is verlopen, maar daar is nu niets meer aan te doen. Ik ben een betere voetballer geworden, heb veel vrienden gemaakt en heb het hier erg naar mijn zin gehad. Ik heb dus nog steeds een goed gevoel bij Ajax. Dat ik als elfjarige in een totaal uitverkochte ArenA speelde tegen Manchester United voor Edwin van der Sars afscheid was wel erg bijzonder. Natuurlijk zijn alle prijzen die we hebben gewonnen en de mooie, buitenlandse toernooien ook allemaal hoogtepunten, maar die wedstrijd vergeet ik nooit meer.’

Quido herinnert zich ook vooral de mooie momenten. ‘Kees is een stabiele voetballer die niet vaak door de ondergrens zakte. Hij speelde de eerste vijf jaar bijna altijd, was jaren aanvoerder en was dankbaar dat hij bij Ajax mocht spelen. Hij heeft zich altijd voor de volle honderd procent ingezet, werd bij zijn afscheid ook geroemd om zijn professionele instelling en trainingsarbeid en laat er ook alles voor. Hij leeft voor het voetbal, maar ik heb altijd gezegd tegen Kees dat je ook heel veel geluk moet hebben om uiteindelijk profvoetballer te worden. Je moet fit en gezond blijven en een trainer kan je maken of breken, dat blijkt maar weer.’

Dat Kees bijna een jaar niet kon spelen door groeipijn in zijn knie, dat noemt hij zijn dieptepunt. Maar daar is hij naar eigen zeggen uiteindelijk wel mentaal sterker uitgekomen. ‘Ik kan natuurlijk niet bepalen hoe mijn verdere carrière eruit gaat zien. Ik ben op dit moment compleet gefocust op Swansea City en heb het daar gewoon heel erg naar mijn zin, maar ik zou het natuurlijk erg mooi vinden als ik toch ooit in het mooie rood-witte tenue in de Johan Cruijff ArenA mag spelen. Ik denk dat de mensen, ploeggenoten en trainers op de club die mij kennen, weten dat ik een erg mooie tijd heb beleefd bij Ajax en ik ben blij dat iedereen mij altijd heeft gesteund en geholpen. Verder ben ik gewoon trots dat ik zes jaar bij Ajax heb mogen spelen.’

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: B.vanderploeg@ajaxshowtime.com)