Johan Cruijff eist in zijn column in De Telegraaf dat zowel het bestuur als de directie van Ajax opstapt 'als zij echt het beste voort hebben met Ajax'.
Wat ben ik achteraf blij, dat ik met mijn kritiek gekomen ben toen Ajax nog bovenaan stond. Dat heeft extra duidelijk gemaakt, dat de stand op de ranglijst niets met de huidige problemen te maken heeft. Inmiddels zijn we een maand verder en komt het 'spook Feyenoord' steeds dichterbij.

Zowel het kampioenschap als de tweede ronde van de Champions League wordt heel moeilijk en dat kan de club financieel niet hebben. Als het bestuur het daarom echt goed met Ajax meent, dan stapt het nu op. Hetzelfde geldt voor de directie. Ik zie het na één of twee zeperds weer gebeuren dat opnieuw de trainer geofferd wordt, de rest blijft zitten en er wordt weer niets opgelost.

Zo gaat Ajax gewoon verder zoals het al een jaar of tien heeft gedaan. Als je er goed over nadenkt is het echt onvoorstelbaar. Sinds de beursgang is er meer dan honderd miljoen verdwenen. Dat is een prestatie op zich. Toch blijven bestuur en directie volhouden dat het de goede kant op gaat. Dat bijna alle aanbevelingen in het Rapport Coronel zijn gehaald en het ergste achter de rug is.

Tot ik vorige week hoorde, dat mijn vroegere ploegmaat Theo van Duivenbode uit de ledenraad is gestapt. Theo was de enige speler in de ledenraad uit de jaren zestig, zeventig. Hij was zelfs de enige van de 24 leden die ooit het eerste elftal heeft gehaald. Van Duivenbode was verantwoordelijk voor het technische deel van het Rapport Coronel, volgens mij het belangrijkste hoofdstuk voor de voetbalclub Ajax. Terwijl bestuur en directie vertellen dat het rapport prima is uitgevoerd, is Van Duivenbode vertrokken omdat er volgens hem niets met de aanbevelingen over de opleiding, scouting, transfers en andere zaken is gedaan. Over wie er gelijk heeft, hoeven we het hier niet te hebben. Kijk maar naar de wedstrijden, zou ik zo zeggen.

Bij mij was de grens bereikt na de wanprestaties tegen Willem II en Real Madrid. Toen werd ik neergezet als negatief, terwijl mijn analyse niets met een eerste, derde of vijfde plaats te maken had. Dat blijkt een maand later wel. Net als toen heeft Ajax binnen een week een wedstrijd in de Champions League en tegen een middelmatige ploeg uit de eredivisie gespeeld. Helaas is het van kwaad tot erger geworden. Als je alleen al zag hoe de opstelling tegen Auxerre vanuit angst werd ingevuld. Hoe kan je zo aan een wedstrijd beginnen, terwijl je alleen zicht op de Champions League kunt houden als je wint? Voor de financiële situatie van de club een noodzaak. Alleen heb ik die noodzaak tegen Auxerre niet gezien en gevoeld.

Vier dagen later blijkt het spook, dat ook Feyenoord teistert, ineens heel dichtbij. De nederlaag tegen ADO maakt duidelijk, dat er na Willem II en Real Madrid helemaal niets is veranderd. En maar blijven roepen, dat alles onder controle is en stilhouden dat Van Duivenbode is opgestapt. Dat is nog het ergste van alles. Iedereen blijft elkaar de hand boven het hoofd houden, terwijl Ajax juist belangrijker hoort te zijn dan jezelf.