Het moet het mooiste moment uit zijn nog prille voetbalcarrière zijn geweest: twee keer scoren in zijn officiële debuut in het eerste van Ajax. Het gebeurde woensdagavond allemaal in het KNVB Beker-duel met Kozakken Boys. Een prachtig debuut wat niet iedereen zag aankomen. Pelle Clement is namelijk geen grote bekende onder de gemiddelde Ajax-fan. Toch verdient de Haarlemmer meer krediet dan hij momenteel krijgt.

Dat Clement tot dusver niet bij iedereen is opgevallen, komt door de hevige concurrentie om hem heen. Hij bevond zich in de eerste jaren van de jeugdopleiding tussen een gouden generatie, waarin spelers als Abdelhak Nouri, Donny van de Beek en Jaïro Riedewald wekelijks de show stalen en al op jonge leeftijd werden gezien als grote, aanstormende talenten. Clement bleef zich ondertussen sterk ontwikkelen en stroomde elk jaar 'gewoon' door naar het volgende jaar.

In de bovenbouw van de jeugdopleiding veranderde dit enigszins. Zijn positie op de flank kwam in gevaar, nadat er verschillende buitenspelers werden aangetrokken. De versterking van onder meer Vaclav Cerny en Robert Muric zorgde ervoor dat de aanvaller werd overgeslagen. Na een mindere periode in lagere elftallen en sporadische invalbeurten bij A1 leek een langer verblijf op De Toekomst uitgesloten.

Niks bleek vorig jaar echter minder waar. Clement kreeg het vertrouwen van de trainers in Jong Ajax en werd zelfs beloond met een tweejarig contract. Hij greep deze kans met beide handen aan en overtuigde Jaap Stam en Andries Ulderink van zijn kunnen. De toenmalige oefenmeesters van Jong Ajax zagen het, in tegendeel tot velen, zitten in de middenvelder annex aanvaller.

Clement kon daarmee weer rekenen op een plek in de basis. Wel op een andere positie dan de buitenspeler doorgaans gewend was, namelijk in een defensieve rol op het middenveld. Een van de vele rollen die het multifunctionele talent uiteindelijk zou gaan vervullen. In een jaar tijd werd hij als spits, linksbuiten, rechtsbuiten, aanvallende middenvelder, verdedigende middenvelder en rechtsachter gepositioneerd.

Onder de nieuwe trainer Marcel Keizer is dit niet heel anders. Alhoewel, de rechtspoot lijkt zich niet meer hoeven te focussen op een verdedigende rol. Tot dusver speelde Clement alleen nog als aanvallende middenvelder, als buitenspeler of in de punt van de aanval. In de tien wedstrijden die de allrounder dit seizoen in de Jupiler League speelde, was hij belangrijk met twee goals en vier assists.

Dat Clement op zoveel posities uit de voeten kan, is een van zijn sterkste punten. Hij zakt namelijk vrijwel nooit door de absolute ondergrens. Een kwaliteit die bij een aantal talenten nog weleens ontbreekt. Een ander sterk punt van de captain van Jong Ajax is zijn spel zonder bal. Niet voor niets werd hij door Nouri geroemd om zijn loopacties. Heeft hij de bal wel, dan zorgt hij niet voor de mooiste oplossing, maar de beste. Hij is weinig te betrappen op stomme fouten en beschikt over snelheid. Snelheid die de buitenspeler van oudsher het liefst gebruikt voor een individuele actie, wanneer de wedstrijd hier om vraagt.

Tevens kent de alleskunner zijn kwaliteiten en weet hij, wat misschien nog wel belangrijker is, wat hij niet kan. Clement doet geen gekke dingen, haalt geen onnodige capriolen uit en voert uit wat hem gevraagd wordt. Hij is een harde werker en heeft een tomeloze inzet. Dat oogt voor een fan misschien wat saai en zonder idee, maar voor een trainer is zo'n stille kracht ideaal. Iets wat hem ook kenmerkt als persoon.

Clement is een rustige, introverte, sociale jongen die vooral geniet. En genieten doet hij, zo blijkt. Wie hem woensdagavond in Werkendam heeft gezien, zag een trotse jongen die zijn grijns niet kon verbergen. Een jongen die zichtbaar genoot van zijn debuut, waarin hij mocht samenspelen met een combinatie van eerste elftal-spelers en een aantal teamgenoten, waarmee hij al jaren de pannen van het dak speelt.

Na de wedstrijd kwam de echte Pelle pas echt naar boven. Niet te beroerd om met de fans op de foto te gaan of een handtekening uit te delen, terwijl hij ondertussen werd doodgeknuffeld door zijn moeder, die net als zijn vader en broers heel belangrijk voor hem zijn. Ook voor de camera’s van alle tv-zenders blijft hij vervolgens bescheiden. Hij praat liever over een excellerende Nouri, dan over zichzelf.

Tekenend voor Clement, die zich ondergeschikt maakt aan het teambelang en het liefst uit de schijnwerpers blijft. Geef hem een bal, een opdracht en hij voert het zonder te morren uit. Misschien is het geen Appie of Donny, misschien was het 'maar' tegen Kozakken Boys, maar voetballen kan hij wel degelijk. Of dat in het eerste is of in Jong Ajax maakt hem nu nog niet heel veel uit. Laat hem maar lekker genieten van het spelletje, dan doe ik dat van hem.

Finn Dekker (Twitter: @FinnDekker | e-mail: f.dekker@ajaxshowtime.com)