Urby Emanuelson bevindt zich tegenwoordig vooral op de trainingsvelden van FC Utrecht in plaats van Stadion Galgenwaard, maar het woord voetbalpensioen neemt hij nog niet in de mond. Hoewel de oud-Ajacied al sinds mei niet meer bij de wedstrijdselectie van FC Utrecht heeft gezeten, traint hij nog wel mee én geeft hij bovendien zelf training bij de club uit de Domstad. Zo werkt hij met de jeugdspelers van de Eredivisie-club en is hij een soort mentor voor ze.

‘Ik ben nog nooit zó druk geweest', opent de linkspoot in gesprek met Voetbal International. 'Aan het einde van de week lig ik er echt af. Voor de spelers ben ik een soort mentor. Ik praat met ze, geef advies en luister ook heel veel. Daar wordt heel goed op gereageerd. Ik had tijdens mijn loopbaan graag een mentor gehad. Ik hoop met mijn ervaringen andere spelers te kunnen helpen.'

Nu Emanuelson zelf een soort mentor voor de jeugd van FC Utrecht is, ziet hij verschillen vergeleken met de tijd dat hijzelf jeugdspeler was bij Ajax: 'Op mijn zestiende had ik al wel sterk het gevoel dat ik het eerste elftal zou halen. Nu werk ik zelf met jongens van zestien en zeventien jaar. Ik merk dat ze vaak ongeduldig zijn en veel mondiger dan wij in die tijd waren. Ze zeggen: "Volgend jaar speel ik in het eerste van Utrecht". Dan vraag ik wat ze ervoor overhebben. Dat zijn mooie gesprekken. Talenten willen snel zijn en kijken naar elkaar. Hij maakt de stap, dus moet ik die stap óók maken.'

Emanuelson neemt nog niet definitief afscheid van profcarrière

Emanuelson vindt het fijn om met de talenten te werken, ook al is hij in principe nog steeds prof: 'Ik doe gewoon wat ik leuk vind. Ik heb er echt geen moeite mee afscheid te nemen. Echt niet! Maar ik geniet van deze rol. De momenten dat ik met de talenten op Zoudenbalch sta, als ik met ze praat over hun doelen, hun dromen. Maar ook als ik hier met de jongens bezig ben of een lekker partijspel speel. Ik vind het de ideale combinatie.'

'Als ik er zo over nadenk, is dat het allerbelangrijkste wat ik heb geleerd. Dat het om plezier gaat', gaat de oud-speler van Ajax verder. 'Als ik met een lach het veld op kom lopen, weet ik bijna zeker dat ik een goede wedstrijd speel. Met mijn manier van spelen heb ik teamgenoten en het publiek altijd willen vermaken. Er zijn jongens bij die zo snel mogelijk, zoveel mogelijk willen verdienen. Ik ben inmiddels 35 jaar en veel gelukkiger dan in de periode dat ik tien keer zoveel verdiende. Het maakt voor mij niet uit of ik in San Siro speel of bij SC Woerden Onder-13 training geef. Als je doet wat je leuk vindt, hoef je ook niet te stoppen.'