Wim Kieft is van mening dat Ajax momenteel nog slechts zelden het voetbal laat zien waar de club om bekendstaat. Francesco Farioli heeft de ploeg verdedigend meer betrouwbaar gemaakt, maar over het spel aan de bal blijkt Kieft nog niet onder de indruk.

In zijn column in De Telegraaf bespreekt Kieft de vele mislukte avonturen van Donny van de Beek in het buitenland. 'Je kunt je afvragen of Van de Beek zou passen in het huidige Ajax', voegt hij daaraan toe. 'Trainer Francesco Farioli heeft veel eigenschappen van het typische Ajax-spel laten varen. Het is vooral degelijk en dan in het bijzonder zonder bal. Aan de bal zit je niet echt meer naar Ajax te kijken.'

'Misschien is het omdat hij weet dat deze spelers dat gewenste Ajax-voetbal nooit onder de knie krijgen', voegt de voormalig spits eraan toe. 'Maar om Branco van den Boomen uitgebreid te complimenteren voor zijn tackles en Mika Godts omdat hij zo goed meeverdedigt, is niet iets waar een spelbepalende middenvelder of buitenspeler van Ajax op moet worden beoordeeld.'

Kieft merkt verder op dat Farioli bij zijn vorige clubs nooit bekend heeft gestaan om het erin brengen van aanvallend voetbal. 'Het is vooral Italiaans degelijk, op basis van een gesloten verdediging. De spelers die wel creativiteit kunnen brengen zoals Steven Berghuis en Bertrand Traoré zijn helaas vaak niet beschikbaar. Zoals Ajax nu speelt, zal je ze het hele seizoen gaan zien.'

Vorm Brobbey

Vervolgens komt de vorm van Brian Brobbey ter sprake. Kieft merkt op dat Farioli zijn spits nog niet aan het scoren weet te krijgen. 'Hoewel hij hem toevertrouwde zowel in de Europa League als in de Eredivisie te beschouwen als zijn eerste spits. Heel aardig, maar tegelijkertijd wisselt hij hem iedere wedstrijd na een uurtje. Terwijl Brobbey juist wedstrijden moet uitspelen. Hij moet beter en sterker worden en daar heb je negentig minuten voor nodig en geen standaard wissel. Dat werkt averechts.'

'Laat je hem staan dan kan hij in de slotfase misschien een doelpuntje meepikken. Vooralsnog mist hij te vaak grote kansen. Je hoort dan dat Brobbey als aanspeelpunt goed speelde. Prima, alleen schuilt daarin het gevaar dat hij zich beperkt tot het zijn van een aanspeelpunt. Zijn snelheid is echter ook een groot wapen en daarmee moet Brobbey zijn loopacties in de diepte blijven maken. Eens zal hij die kansen afmaken.'