Voor de derde wedstrijd in de competitiefase van de Europa League reist Ajax af naar Bakoe, waar op donderdagavond het duel met Qarabag FK op het programma staat. De kampioen van Azerbeidzjan is - qua afstand - een van de verst mogelijke tegenstanders die getroffen kan worden in een Europese competitie. Sterker nog: voor Ajax is de wedstrijd tegen Qarabag FK de verste die de Amsterdammers ooit van huis hebben gespeeld in Europees verband.

Bakoe mag dan wel niet om de hoek liggen, maar veel Ajacieden zien het als een unieke trip, zo ook wij (mijn moeder en ik). Samen met zo'n vijfhonderd andere Ajacieden kiezen wij ervoor om de reis te gaan maken. Mijn moeder kiest voor de 'makkelijke' route: dinsdagmiddag vliegt zij vanaf Frankfurt naar Bakoe.

Voor mij staat dinsdagmiddag nog een tentamen op de planning, waardoor ik in de avond pas aan de lange reis kan beginnen. Om 22.35 uur vertrek ik vanaf Schiphol naar Istanbul, waar ik rond 03.00 uur aankom en om 06.55 uur doorvlieg naar Bakoe. Met ongeveer een uurtje slaap kom ik om 11.15 uur lokale tijd (woensdag) aan in Bakoe. De temperatuur is heerlijk en een taxi brengt mij naar het stadscentrum.

Moe ben ik nog niet echt, dus kiezen we ervoor om de open training van Ajax te bezoeken. In het stadion van Neftçi - een andere club uit Bakoe - werken de Amsterdammers een training af die open is voor toeschouwers. Een rustige training is het niet. Wout Weghorst uit zijn frustratie op Kian Fitz-Jim, terwijl Branco van den Boomen zijn team naar voren schreeuwt: 'PRESS, PRESS, PREEEEEESSSSS.'

Na de training nemen de spelers van Ajax bij de bus ruim de tijd om op de foto te gaan met de meegereisde fans, wat Kenneth Taylor nog bijna een blessure oplevert. De middenvelder is zo druk met het maken van foto's, dat hij de buitenspiegel van de bus over het hoofd ziet en zijn hoofd stoot. Gelukkig lijkt het mee te vallen.

Later in de middag duiken wij het oude centrum in. Voor wie bekend is met Formule 1, is Bakoe een aanrader om te bezoeken. Ieder jaar wordt er een straatrace georganiseerd in de hoofdstad van Azerbeidzjan. Buiten het raceweekend kun je op de plekken rijden waar normaal geracet wordt. Zo kun je het unieke 'kasteelgedeelte' bekijken waar de coureurs doorheen racen.

Sowieso is het oude stadsgedeelte van Bakoe indrukwekkend. Oude stadsmuren en smalle steegjes zijn overal te vinden en vormen een groot contrast met de moderne wolkenkrabbers, zoals de Flame Towers. Om 18.30 uur keren wij terug in het hotel en besluit ik toch even op bed te gaan liggen. 'Ik ga nog niet slapen', zeg ik overtuigend, maar dat loopt toch anders.

De volgende ochtend (donderdag) word ik - na zo'n dertien uur slaap - om 09.00 uur wakker. Na het ontbijt maken we een wandeling door het modernere deel van de stad, waarna we vlakbij de boulevard op het terras belanden. We zien zo nu en dan wat Ajacieden langskomen, maar over het algemeen is iedereen verspreid over de stad. Later in de middag duiken we nog een pub in en zingen we met wat andere Ajacieden luidkeels mee met klassiekers van André Hazes.

Om 17.15 uur is het tijd om richting het verzamelpunt te vertrekken. Een taxi bestellen blijkt lastiger dan gehoopt. Het duurt op gegeven moment zo lang, dat we met twee andere Ajacieden besluiten om een willekeurig iemand op straat aan te spreken en betalen om ons te brengen. Dan heb je wel wat: in een luxe Mercedes worden we keurig afgezet bij de bussen.

De rit naar het Tofiq Bahramov Stadium duurt ongeveer een uur. Het stadion is niet indrukwekkend, net als de playlist die wordt afgespeeld. Die bestaat namelijk uit ongeveer drie nummers. Als Freed From Desire voor de vierde keer wordt afgespeeld, zijn sommigen er dan ook klaar mee. 'Het lijkt wel alsof je voor de vierde keer met je ex gaat', horen we achter ons.

Het begin van de wedstrijd is ook allesbehalve indrukwekkend. Ajax lijkt al vroeg op achterstand te komen, maar gelukkig voor de Amsterdammers wordt het doelpunt afgekeurd wegens buitenspel. In de vijftiende minuut krijgt het uitvak hoop door een rode kaart voor Qarabag FK, maar beter gaat Ajax er niet door spelen. In de 36e minuut laat Kenneth Taylor het uitvak dan toch juichen: de middenvelder schiet de bal in het lege doel en zet Ajax op voorsprong.

In de tweede helft speelt Ajax niet beter, maar via doelpunten van Wout Weghorst en invaller Chuba Akpom lopen de Amsterdammers toch vrij gemakkelijk weg bij Qarabag FK. Ajax wint ruim, maar het teleurstellende spel zorgt voor een ietwat vervelende nasmaak. In het uitvak is die nasmaak nog niet te merken. De meegereisde supporters zingen hun ploeg luidkeels toe en lachen met elkaar.

We mogen al vrij gauw het uitvak uit en worden door de bussen teruggebracht naar de opstapplaats. Vanaf daar verspreidt iedereen zich weer. Wij lopen terug naar het hotel, waar we nog een biertje drinken om de overwinning te vieren en vervolgens gaan slapen.

De volgende dag (vrijdag) doen we rustig aan. We lopen via de boulevard naar het centrum en bekijken nog wat delen van de stad die we nog niet gezien hadden, maar daar blijft het ook wel bij. We zoeken vroeg ons bed op, want om 02.00 uur staat de taxi klaar om ons naar het vliegveld te brengen, waar om 04.00 uur onze vlucht naar Frankfurt vertrekt. Qarabag-uit, een trip zoals geen andere, kunnen we afvinken.