Met mijn moeder en twee vrienden de Europese uitwedstrijden van Ajax bezoeken. Het is inmiddels ons standaard ritueel geworden. Zo reisden wij voor de tussenronde van de UEFA Conference League ook af naar het Noorse Bodø. Kou, spanning en uiteindelijk een krankzinnige overwinning, we maakten het allemaal mee.

Het is dinsdagochtend, de ochtend van het vertrek naar Bodø. Om 06.45 uur gaat de wekker en pak ik mijn laatste spullen in om het regenachtige Nederland in te ruilen voor het ijskoude noorden van Noorwegen. Eenmaal op Schiphol aangekomen, verraden de Ajax-vestjes al gauw wie dezelfde reis gaan maken. Toch is het gehalte Ajax-supporters aan boord van onze vlucht naar Oslo niet enorm hoog. Pas in de Noorse hoofdstad wordt duidelijk hoeveel Ajacieden naar Bodø afreizen. Eén voor één verzamelen ze zich bij gate C7, waar de vlucht van Oslo naar Bodø vertrekt. Iedereen lijkt er zin in te hebben, maar er heerst weinig vertrouwen in een goed resultaat. Rond 19.00 uur landen we in het ijskoude Bodø. Het lijkt wel een wintersportdorpje: besneeuwde wegen, schattige huisjes en fraaie bergen.

De volgende dag maken we na het ontbijt een mooie wandeling. We zijn niet de enigen, want we komen overal Ajacieden tegen. Met een vriendelijke groet lopen we langs elkaar en soms maken we even een praatje. Het is bewolkt, maar met het daglicht is goed te zien hoe mooi de omgeving van Bodø is. Helder water en prachtige bergen zijn de blikvangers van het havenstadje. Even later komen we langs het Aspmyra Stadion, de thuisbasis van FK Bodø/Glimt. Het is een klein stadion met één trainingsveld ernaast. Een complex hebben de Noren niet. Om 15.30 uur strijken we, net als vele andere Ajacieden, neer in de lokale sportbar. De stappenteller telt inmiddels ruim 20.000 stappen. Het bestellen van een biertje blijkt nog een ware uitdaging, aangezien een aantal tappen al leeg zijn gedronken.

Rond 18.00 vertrekken we weer en gaan we opnieuw richting het Aspmyra Stadion, ditmaal voor de training van Ajax. Kian Fitz-Jim schiet een aantal ballen heerlijk binnen, mooi. Na de training is het tijd om een hapje te eten en een kijkje te nemen bij het verzamelpunt voor Ajacieden op de wedstrijddag, Hundholmen Brygghus. We zijn van plan één biertje te drinken, maar na het meezingen van Bloed, Zweet en Tranen en nog wat andere Amsterdamse klassiekers, worden dat er toch wat meer. Met vermoeide benen keren we terug in het hotel om te gaan slapen.

De volgende ochtend komen we een stuk meer Ajacieden tegen bij het ontbijt. We gaan opnieuw een stukje wandelen en na een potje bowlen belanden we rond 15.00 uur in het Hundholmen Brygghus, het verzamelpunt voor Ajacieden. Na een paar biertjes met medesupporters gedronken te hebben, vertrekken we rond 17.30 richting het stadion. In het stadion is de wind voelbaar, waardoor het erg koud is. Het spel van Ajax maakt de meegereisde supporters ook niet warmer. Toch is de wedstrijd spannend en zorgt Steven Berghuis zelfs voor een 0-1 voorsprong voor de Amsterdammers. Na de rust gebeurt er veel. Ajax en FK Bodø/Glimt krijgen allebei een rode kaart en de Noren scoren zo'n tien minuten voor tijd de gelijkmaker. Op de tribune hoor je al Ajacieden zeggen: 'Het zal toch niet?'

Een geweldige Diant Ramaj zorgt ervoor dat het verlenging wordt. In de verlenging gaat het gelijk op. In de 114e minuut maakt Ajax dan eindelijk het verschil. Een voorzet van Kenneth Taylor belandt in één keer in het doel. Uitgerekend hij zorgt voor de belangrijke treffer, en het is hem gegund. Ik spring op van enthousiasme en glijd meteen onderuit. Maakt niet uit, het is het allemaal waard. Na een bloedstollende slotfase klinkt het laatste fluitsignaal en is het feest in het uitvak. Natuurlijk was het niet goed, maar laten we heel even genieten van dit euforische moment. We verlaten het stadion en duiken uiteraard de kroeg in om de overwinning te vieren.

In de kroeg raken we aan de praat met supporters van FK Bodø/Glimt. Het gaat er sportief aan toe en we geven toe dat we toch wel een klein beetje mazzel hebben gehad. De Noren tonen op hun beurt hun respect voor Ajax. 'Er zijn voor mij zes legendarische clubs in de wereld: AC Milan, FC Barcelona, Real Madrid, Liverpool, Manchester United en Ajax', vertelt één van de Noorse supporters. Om 00.00 uur is mijn moeder jarig en dus drinken we nog een biertje om haar verjaardag en de overwinning te vieren. Haar mooiste verjaarscadeau heeft ze al gehad: de overwinning van Ajax. Even later keren we terug in het hotel. We kijken wat interviews en gaan slapen. Met een unieke ervaring rijker keren we terug in Amsterdam.