In de rubriek ‘Ajax-fans over de grens’ spreken wij met Ajax-fans die de club op de voet volgen vanuit het buitenland. Samen met deze fans halen wij warme herinneringen op aan Ajax. Waar komt hun liefde voor de club vandaan? Hoe beleven zij alles rondom Ajax vanuit het buitenland?

Vandaag de beurt aan Jos van Setten (66). De ras-Ajacied woont al sinds zijn 21e in Duitsland, maar doet zijn uiterste best om bij iedere thuiswedstrijd van Ajax aanwezig te zijn. Dat kost soms behoorlijk wat moeite, maar volgens Jos is het de moeite zeker waard: ‘Op het moment dat ik het stadion in loop en Ajax ruik, vergeet ik al het gedoe van die reis.’

Het begon allemaal voor Jos toen hij op de basisschool zat. ‘Ik was vanaf mijn tiende eigenlijk al fan van Ajax. Op de middelbare school knipte ik elk krantenartikel over Ajax uit en plakte het in mijn agenda. Zo begon het eigenlijk allemaal. Een vriend van mij woonde in Amsterdam Sloterdijk en vroeg op gegeven moment aan mij: "Zullen we eens naar Ajax gaan?” Toen begonnen we naar De Meer te gaan. Dat was heel spannend, want ik was nog best wel jong. Mijn buurman nam mij ook weleens mee naar de Europese wedstrijden in het Olympisch Stadion. Dat was echt een super tijd!’

Vandaag de dag zijn Jos en Ajax dus onafscheidelijk, maar dat is niet altijd vanzelfsprekend geweest. Waar veel supporters hun gevoel voor een club overdragen van een ouder of ander familielid, ging het bij Jos heel anders. ‘Mijn vader was geboren en getogen in Rotterdam en was ook supporter van Feyenoord. Hij heeft daar zelfs nog in de jeugdopleiding gespeeld, dus voor hem was het wat lastiger, haha. Hij had wel begrip voor mijn liefde voor Ajax, maar ik merkte dat hij het niet altijd leuk vond.’

Jos heeft dan ook nooit warme gevoelens gehad voor Feyenoord of de stad Rotterdam. ‘Ik was al heel snel op Amsterdam gefixeerd. Mijn vader nam mij weleens mee om te laten zien waar hij gewoond had in Rotterdam. Dat vond ik nog best wel leuk, maar alleen het accent is voor mij al een reden om er niet te komen.’

‘Ik was echt bezeten van de club’

En dus raakte Jos naar eigen zeggen al vroeg ‘bezeten’ van Ajax. Er was één specifieke speler waar hij altijd warme gevoelens voor heeft gehad. ‘Ik was enorm fan van Johan Neeskens. Tot op de dag van vandaag eindigen alle prijzen van de producten in mijn winkels op een zeven. Dan zeggen mensen weleens: “Waarom eindigt het op een zeven?” Dat is dus vanwege het rugnummer van Neeskens. Mensen kunnen dat soms niet begrijpen.’

Jos - die werkzaam is in de bloemenindustrie - verhuisde op zijn 21e naar Duitsland, wat ervoor zorgde dat het bezoeken van de thuiswedstrijden van Ajax lastiger werd. ‘In het begin kwam ik in de weekenden naar Nederland en ging ik naar Ajax, maar op gegeven moment had ik het zo druk met werk dat ik niet meer ieder weekend naar Nederland kon. Ik heb een periode helaas weinig kunnen zien.’

Die drukte ervaart Jos nog steeds, maar hij probeert naar zo veel mogelijk wedstrijden te komen. ‘Het is wel echt een wereldreis, want heen en weer is het ongeveer 700 kilometer. Vroeger was het vrij rustig op de weg, dus toen ging het nog wel. Tegenwoordig mag je nergens meer hard rijden.’ Toch vindt Jos het de moeite zeker waard om Ajax te kunnen zien spelen. ‘Op het moment dat ik het stadion in loop en Ajax ruik, vergeet ik al het gedoe van die reis. Het is zo’n groot en belangrijk gedeelte van mijn leven, dan maakt het me niets meer uit.’

Hoogte- en dieptepunten

Omdat Jos al zo’n groot deel van zijn leven Ajacied is, heeft hij veel hoogte- en dieptepunten meegemaakt. ‘Eén van mijn grootste herinneringen was de finale tegen Juventus in 1996. Toen verloren we met strafschoppen. Ik was er zo ziek van, maar iedereen zong na de wedstrijd voor de spelers. Toen was ik echt trots dat ik erbij was. De saamhorigheid na een teleurstellend resultaat vind ik heel bijzonder.’

Als mooiste herinnering noemt hij de finale van de Europacup I in Wenen, waar hij ook bij was. ‘Dat was natuurlijk geweldig. Het was ook de eerste keer dat we voor de wedstrijd met vlaggetjes zwaaiden, wat nu nog steeds voor iedere Europese wedstrijd gebeurt. Choreografie zie je wel in meerdere Europese stadions, maar de vlaggetjes zijn inmiddels echt Ajax-eigen. Je ziet zoiets nergens anders. Je merkt ook dat het bijzonder is, want je ziet iedereen in het uitvak filmen.’

Europese uitwedstrijden

Niet alleen probeert Jos naar zo veel mogelijk thuiswedstrijden van Ajax te gaan, ook is hij bij vrijwel alle Europese uitwedstrijden van de Amsterdammers. ‘Soms kosten die tripjes heel veel moeite. Daarom is het ook belangrijk dat de spelers beseffen wat supporters er allemaal voor over hebben om hun club overal te volgen. Mensen zijn gewoon twee of drie dagen onderweg om hun club te steunen.’

Jos hecht veel waarde aan de Europese tripjes. ‘Europese uitwedstrijden zijn voor mij bijzonder omdat ik altijd met mijn maatje Paul uit Nederland ga. Dan spreken we elkaar weer gezellig, want je rijdt niet zomaar 350 kilometer voor een bakje koffie.’

Jos en Paul ontmoetten elkaar op de bloemenveiling in Aalsmeer en kwamen er al gauw achter dat ze een gemeenschappelijke liefde hadden: Ajax. ‘In het begin waren we gewoon collega’s, maar ik had altijd een bijzondere band met hem. Nu is hij met afstand mijn beste vriend. Ik ken niemand anders naast mijn vrouw en hem waar ik samen mee op een kamer zou kunnen slapen, haha. We gaan ook altijd samen. Als een van de twee niet kan, gaan we niet’, concludeert Jos.

Lees meer 'Ajax-fans over de grens':

Deel 1: 'Zo zijn wij samen met Ajax de fanshop op Times Square begonnen'

Deel 2: 'In het Olympisch Stadion had je de houtsplinters in je reet zitten'

Deel 3: 'Mooiste herinnering is thuisnederlaag tegen Real Madrid'

Deel 4: 'Na verloren CL-finale ‘96 signeerde Michels mijn pet'

Deel 5: 'Heb Ajax wel zien spelen en winnen in ArenA, maar nooit zien scoren'

Deel 6: 'Dat Feyenoord al jaren niet meer meedoet, vind ik mooi'

Deel 7: 'Geen één Ajax-supportersgroep kan tippen aan onze'

Deel 8: 'Als ik bij Ajax ben, ben ik eindelijk weg uit die stinkstad Brussel'

Deel 9: 'Hoopte Lille - Ajax opnieuw te bezoeken, nadat loting bekend werd'

Deel 10: 'Kan niet maken dat mijn zoon, net als mijn vader, voor Feyenoord wordt'

Deel 11: 'Ik groeide op in de buurt van Cruijff'

Deel 12: 'Portugezen waren boos dat ik met een Ajax-vlag door Lissabon rende'

Deel 13: 'In een groep met ruim 200 Brazilianen chatten we 24/7 over Ajax'

Deel 14: 'Mijn biershirtjes zijn populair onder de Ajacieden, ook op de F-Side'

Deel 15: 'Hoop dat Tadić mijn Kroatische Ajax-boek op een dag kan lezen'

Deel 16: 'Litmanen werd door mensen in Europa en in Nederland zwaar onderschat'

Deel 17: Ajacied in Indonesië: 'Ook al mijn Indonesische vrienden kregen een fascinatie voor Ajax'

Deel 18: ‘Tussen de luchtalarmen in Kyiv blijft Kostya's Ajaxhart kloppen‘

Deel 19: ‘Wonen in Rotterdam was een struggle voor mij, door Ajax voelde ik mij thuis in Nederland‘

Deel 20: 'Op een wedstrijddag trekken we de shirts aan en hebben we een echte Hollandse Ajax-middag in een Caribisch jasje!'

Deel 21: ‘We noemen onszelf de Chile F-Side, de knuffelhooligans’