Edson Álvarez had op zijn vijftiende niet per se meer gerekend op een carrière in het profvoetbal, laat staan bij een Europese grootmacht als Ajax. Na vier jaar in de jeugdopleiding van Club Pachuca te hebben gespeeld, kreeg hij te horen dat het tijd was om andere dromen achterna te gaan.

'Ik was teleurgesteld dat mijn voetbaldroom over was, maar niet verdrietig', vertelt Álvarez in een interview met het Algemeen Dagblad over het bericht dat hij destijds kreeg van Pachuca. 'Eerder opgelucht, omdat ik het laatste jaar zo zwaar had gehad en steeds minder speelde. Ik dacht ook: godzijdank, ik kan na vier jaar eindelijk naar huis en normaal gaan leven. Het voelde als een nieuw begin.'

Voor Álvarez kwam er een jaar zoals de meeste kinderen hebben van vijftien jaar oud. Wat nieuw voor de huidig Ajacied was, was dat hij bij meisjes in de klas kwam. 'Dat had impact. Zo erg, dat ik me geen houding wist te geven als ze me wilden aanspreken. "Ga weg", zei ik dan. Het werd één van de mooiste periodes. Ik ontmoette mijn eerste vriendin, kreeg niet-voetbalvrienden, ging naar feestjes.'

Álvarez kon wel genieten van zijn nieuwe leven. Hij wilde met vrienden zijn, zo vertelde hij ook aan zijn ouders. 'Ze zeiden altijd: "als je maar gelukkig bent". Ik had het voetbal al opgegeven. Ik vond het prima als amateur. Op schooltoernooien vroegen vrienden waarom ik niet nog een poging waagde. Altijd discussies omdat zij heel graag wilden dat ik ging doen waar ik geen zin meer in had.'

Álvarez noemt spelen van De Klassieker 'een gift'

Op een dag werd Álvarez gebeld door zijn oude coach bij Pachuca - Arturo - en hij werd 'boos' toen hij hoorde dat Álvarez klaar was met het voetbal. Na gesprekken met zijn ouders, vrienden en zijn vriendin besloot Álvarez er toch weer voor te gaan. Cruz Azul wilde hem graag inlijven, maar Álvarez zelf hoopte op een andere club. 'Ik vond dat ik voor América, zeg maar het Ajax van Mexico, moest gaan. Cruz Azul belde dagelijks: waar ben je nou? América overtuigende ik na drie weken en op mijn zestiende tekende ik mijn eerste contract. Sindsdien is het één stijgende lijn geweest. Fysiek en mentaal voelde ik me zo sterk, niemand kon me breken. Ik kon de wereld aan. Binnen twee jaar ging ik van de O16 naar mijn debuut in het eerste.'

Niet veel later werd Álvarez - in de zomer van 2019 - verkocht aan Ajax. En dat had de destijds 21-jarige Mexicaan eigenlijk nooit meer verwacht. Ook nu nog beseft hij hoe mooi het is om namens Ajax aan de vooravond van een Klassieker te staan. 'Ik heb zoveel meegemaakt, geleden en geknokt. Dat ik hier nu weer voor een Klassieker sta, beschouw ik als gift in mijn leven. Ik kan niet nerveus zijn en mezelf opvreten. Wedstrijden zijn een bonus en een zegen van God voor mij. Op mijn vijftiende had ik nooit voor mogelijk gehouden dat ik in een Europees land nog zulke grote wedstrijden zou spelen.'

Denk jij dat Ajax zondag wint van Feyenoord?

Als je verantwoord speelt, houd je het leuk. Wat kost gokken jou? Stop op tijd, 18+!