In de rubriek "Ajax' kweekvijver" zoomt Ajax Showtime ook dit seizoen weer elke week in op het paradepaardje van Ajax: de jeugdopleiding.

2018 zit erop en dat betekent terugblikken op een voor de Ajax-jeugd weer bewogen jaar. Spelers uit Ajax O15, O16, O17 en O19 kwamen en gingen, er werd gewonnen en verloren, er werd geweldig gevoetbald en het was niet om aan te zien, maar er waren elf spelers die er voor mij uitsprongen in 2018. Zij staan in het elftal van het jaar, omdat ze in hun periode vaak de beste waren.

Doelman: Issam El Maach (18)

Hij maakte weleens een foutje, maar dwong met zijn goede spel toch maar mooi de vervroegde stap naar Jong Ajax af. Als A-junior deed hij ook in de afgelopen maanden nog regelmatig mee, waaronder in de Youth League. Daarin onderscheidde hij zich door meerdere reddingen, die Ajax onder de streep misschien wel de volgende ronde opleverden. Hij heeft katachtige reflexen, is constant bezig met het aansturen van de spelers voor hem, en hij durft de risicovolle bal te spelen. De concurrentie is echter groot, met Dominik Kotarski bij de beloften is het de vraag of er ruimte is voor nóg een aanstormend talent. Aan hem ligt het vooralsnog in ieder geval niet.

Rechtsback: Sergiño Dest (18)

De Amerikaans international speelt al jaren in de jeugdopleiding van Ajax en kwam op één seizoen na in de B1 eigenlijk altijd aan zijn minuten. Dat is dit seizoen niet anders, want ook in 2018 was Dest een constante factor. Als hij speelt, doet hij dat met pit, inzet en voetballend vermogen. Hij werd geregeld als buitenspeler gebruikt, maar de laatste weken in O19 en Jong Ajax speelde hij gewoon als rechtsback. Juist in die periode tekende hij ook eindelijk zijn dik verdiende contract. Als rechtsback heeft hij de toekomst, als opstomende voetballer die verdedigend zijn mannetje staat. Zijn technische bagage is daarbij voor een verdediger bovengemiddeld.

Centrale verdediger: Jurriën Timber (17)

Eigenlijk had ik Neraysho Kasanwirjo en Devyne Renssch ook willen noemen, maar voor hen blijft het voor nu even bij eervolle vermeldingen. Timber timmerde in 2018 simpelweg te hard aan de weg om te negeren. Na zijn rol voor de zomer als sterkhouder in de O17 groeide hij moeiteloos door naar de rol als captain van de O19. Dat doet hij sinds dit seizoen steevast als centrale verdediger, waar hij zijn toekomst lijkt te hebben. Geen geschipper meer tussen middenveld en verdediging, hij heeft zijn plekje gevonden. Timber is groot, sterk en door zijn jaren in de jeugdopleiding en speeltijd op het middenveld een heel goede voetballer. Hij was al meermaals basisspeler bij de beloften, als eerstejaars A-junior. Ja, Timber heeft in 2018 enorme stappen gemaakt.

Centrale verdediger: Julian Brandes (14)

De nog heel jonge Brandes is een echt product uit de eigen opleiding en de aanvoerder van Ajax O15. Het elftal van Nordin Wooter presteerde voor de winterstop wisselvallig, maar de constante factor was Brandes, die voor de zomer ook in Ajax O14 de kar al trok. Hij strooit met links en rechts met lange ballen, stuurt het elftal en staat verdedigend meer dan zijn mannetje. Hij deed al mee bij O16 als moderne verdediger die opbouwt en verdedigend zelden in de problemen komt. Na de winter moet hij vooral uitgedaagd worden, dan komen er vast mooie dingen van. Misschien ligt zijn toekomst dan wel helemaal niet in de defensie, aangezien hij als controleur ook goed uit de voeten kan en daar bij Oranje en in de eerste helft van 2018 uitstekend presteerde.

Linksback: Anass Salah-Eddine (16)

De linksbackpositie is bijna in geen enkele lichting heel goed bezet, maar Ajax O17 kan sinds deze zomer rekenen op de echte Amsterdammer Salah-Eddine. Hij kwam in de zomer pas over van AZ, maar heeft zich razendsnel aangepast. Eigenlijk is hij iedere wedstrijd belangrijk in aanvallend opzicht en merk je bij zijn afwezigheid pas wat je mist. Hij vergelijkt zichzelf graag met Marcelo, maar moet vooral constanter worden en aanvallend nóg meer brengen om die vergelijking waar te maken. Zijn eerste maanden in Amsterdam waren veelbelovend, dat bewezen zijn minuten in de Youth League bij de O19 wel. Hij heeft nog niet de pit van Nico Tagliafico, maar wat niet is kan nog komen.

Rechter middenvelder: Naci Ünüvar (15)

Het is een inkoppertje, maar om Ünüvar kunnen we simpelweg niet heen. De middenvelder is nog altijd maar eerstejaars B-junior, maar hij debuteerde en scoorde reeds in O19 en leidt Ajax O17 als dat echt nodig is. Hij volgt tot dusverre het pad van Ryan Gravenberch en zal daarin ongetwijfeld na de winterstop meer in uitgedaagd worden bij O19. Hij heeft in principe het totale pakket met zijn fysiek, steekbal, scorend vermogen en oog voor positie. De enorme aandacht voor zijn persoon op 15-jarige leeftijd vertelt ook in 2018 het hele verhaal. Zijn hoogtepunt van 2018 was ongetwijfeld de Future Cup, waar hij als 14-jarig broekie topscorer werd en Ajax de beker bezorgde.

Controlerende middenvelder: Quinten Timber (17)

Voor de middenvelders moet je verder in O19 zijn. Ik stopte mijn lof voor Enric Llansana niet onder stoelen of banken, maar de tweelingbroer van Jurriën Timber hoort op basis van heel 2018 zeker in dit elftal. Hij was begin dit jaar de drijvende kracht van O17 en speelde een goede Future Cup. Net als Jurriën maakte hij na de zomer moeiteloos de stap naar O19. Hij is sterk in de duels, maar veel meer dan dat. Hij passt, dribbelt, grijpt in en zorgt zo voor balans. Dat hij net als Jurriën al bij Jong Ajax speelde, wekt geen verbazing. Quinten is in tegenstelling tot zijn broer technisch wat beter onderlegd en is door zijn voorkomen op alle posities inzetbaar. Waar zijn toekomst ligt, is dan ook de vraag. Wat wel vaststaat: de beide broertjes timmeren hard aan de weg.

Linker middenvelder: Kenneth Taylor (16)

We vinden het allemaal maar normaal, maar de nog altijd maar 16-jarige Taylor is wekelijks uitblinker bij Ajax O19. In het begin werd hij nog wel genegeerd in de Youth League, maar John Heitinga is duidelijk fan van de blonde linkspoot. Hij heeft qua houding en uiterlijk wel wat van Donny van de Beek, maar is een stuk creatiever. Hij ziet het spelletje, staat daar waar het gebeurt en zit mentaal sterk in elkaar. Na zijn wisselbeurt voor rust in de Youth League nam hij O19 vier dagen later bij Vitesse bij de hand. Dan train je niet voor niets al bij het eerste en zit er een goede kop op. De volgende stap is echt iedere wedstrijd de beste zijn en de kar trekken door goed te voetballen en de mouwen op te stropen. Dan kan het voor de generatiegenoot van Ryan Gravenberch hard gaan.

Rechtsbuiten: Nicolas Kühn (18)

Nicolas Kühn viel bij Ajax een beetje tussen wal en schip, totdat er iemand vorig seizoen de ingeving kreeg om hem eventjes bij Ajax O19 te stallen. De Duitser leefde op en toonde meteen aan dat hij het jeugdvoetbal misschien al wel wat ontgroeid is. Hij dribbelde naar hartenlust, scoorde in zes wedstrijden vier keer en gaf vier keer de assist. Er leek na de zomer een mooie toekomst in het verschiet te liggen bij de beloften en misschien zelfs het eerste. Kühn kreeg echter amper de kans van Michael Reiziger, maar liet de kop niet hangen. Bij Ajax O19 was hij wederom in alle wedstrijden waarin hij meedeed één van de beteren en zo hoor je te reageren. Acht goals in acht wedstrijden en drie keer de aangever, dat zijn nette cijfers. Als fijne linkspoot in een vrije rol voorin moet zijn kans een keer komen.

Spits: Brian Brobbey (16)

49 goals in 46 wedstrijden in 2018, dat zijn absurde cijfers. Lang was Brobbey een spits bij wie het leek alsof zijn fysiek te veel voordeel gaf. Maar in Ajax O19 bewijst hij steeds meer dat hij dat fysieke voordeel nooit gaat kwijtraken, ook niet tegen de grote en sterke verdedigers. Hij weet precies hoe hij zijn lichaam moet gebruiken, maar heeft daarnaast voetballend enorme stappen gemaakt. Met zijn snelheid, fysiek en voetballende kwaliteiten is hij zo een heel complete spits aan het worden. Een spits hoort bovendien afgerekend te worden op zijn goals en daar is bij Brobbey al jaren geen gebrek aan. Door zijn aanwezigheid rest er in dit elftal alleen een eervolle vermelding voor Julian Rijkhoff, die in Ajax O15 hard aan de weg timmert.

Linksbuiten: Dillon Hoogewerf (15)

Hij miste in het tweede gedeelte van 2018 wat wedstrijden door een schorsing, maar voetballend gezien was Hoogewerf dit jaar één van de beste aanvallers in de jeugdopleiding. Hij is perfect tweebenig, snel, ondanks zijn lengte fysiek sterk en hij scoort makkelijk. Voor de zomer maakte hij enorme stappen als jong broekie en maakte hij ook indruk als tien, kort achter de spits. In Ajax O17 kwam hij onder Dave Vos vooral vanaf de flanken, maar dat lijkt toch niet zijn ideale positie. Hij is te creatief en te gevaarlijk om louter weg te zetten aan de zijlijn. Als spits, of in een systeem van Erik ten Hag als één van de drie tienen achter de spits, kan hij van grote waarde zijn voor ieder elftal.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: B.vanderploeg@ajaxshowtime.com)

Lees meer Ajax' Kweekvijver:

Seizoen 5:
Deel 1: Ten Hags visie op De Toekomst
Deel 2: Kühn geeft Ajax O19 vleugels
Deel 3: De wondere wereld van Dest
Deel 4: 'Ratje' Taylor 'gaat heel ver komen'
Deel 5: Steeds meer broertjes De Boer
Deel 6: Llansana ontbrekende sleutel
Deel 7: Laat O19 beetje meer O19 zijn
Deel 8: Marcelo van O17 leeft zijn droom
Deel 9: Gretig op weg naar Ten Hag
Deel 10: Ünüvar levert als het écht moet
Deel 11: Heitinga scoort onvoldoende in YL

Seizoen 1:
Alle 37 artikelen

Seizoen 2:
Alle 34 artikelen

Seizoen 3:
Alle 32 artikelen

Seizoen 4:
Alle 22 artikelen