Verbinding. Dat was het terugkerende thema in de woorden die de aanwezigen over Abdelhak Nouri spraken. Verbinding tussen mensen, ongeacht kleur, afkomst, religie, beperking of voorkeur voor voetbalclub. Maar ook verbinding tussen bijvoorbeeld politie en buurtbewoners. Des te typerender was het openingsbeeld van de officiële opening van het nieuwe A. Nouriplein. Tientallen kinderen die voetbalden, met midden op het veld twee politieagenten. Niet om toezicht te houden of scheidsrechter te spelen, maar gewoon volop meedoend aan het potje.

Het bleek het startsein voor de dag die zou komen. ‘Een echte volkswijk’, zo noemde stadsdeelvoorzitter en familievriend Emre Ünver Geuzenveld, de buurt waar Appie opgroeide. Er leek geen woord aan gelogen. Zover het oog kon zien stonden er mensen in alle soorten en maten vrolijk met elkaar te praten. Blonde vrouwen vlogen Hijab dragende moslima’s letterlijk om de nek. Iedereen kende elkaar en praatte met elkaar.

De symbolisatie van deze verbroedering was de familie Nouri, met vader Mohammed als middelpunt van de aandacht en ster van de show. Om de haverklap werden broers Abderrahim en Mo en vader Mohammed uitbundig begroet, gevraagd om een foto of om te komen voetballen. Tussendoor moesten ze ook nog ergens tijd zien te vinden om de vele media die op het evenement waren afgekomen te woord te staan. De Nouri’s deden het echter graag en de mooie verhalen over Appie deden al gauw de ronde.

Touzani mateloos populair

Los van de Nouri’s was er zo mogelijk één iemand die, met name door het jongere publiek, nog enthousiaster werd ontvangen. Bekende straatvoetballer Soufiane Touzani, al jaren erg close met Appie en de familie Nouri, was als speciale gast uitgenodigd voor het evenement en werd vanaf de eerste seconde omringd door tientallen enthousiaste kinderen, die allemaal een foto, een high five of een boks wilden.

Dat de jongere generatie, ondanks de diversiteit van de vele aanwezigen, oververtegenwoordigd was bij de officiële opening van het A. Nouriplein werd wel duidelijk tijdens de kleine ceremonie op het podium. Voetbalicoon Willem van Hanegem werd aangekondigd, kreeg beleefd applaus van de volwassenen, maar van de kinderen leek nauwelijks iemand hem te herkennen. Hoe anders was dat voor Touzani, die zo'n beetje het hardst toegejuicht werd van iedereen. Hoe populair hij precies was, bleek tijdens het voetballen daarna. Iedere keer dat Touzani ook maar in de buurt van de zijlijn kwam, waagde één of meerdere van de vele kinderen wel een nieuwe poging op een klein momentje met de straatvoetballer.

Monument voor Appie

In de tijd dat Appie, Mo en Abderrahim uren achtereen doorbrachten op het pleintje, was het nog vernoemd naar Nigel de Jong. Onder anderen op initiatief van De Jong en zijn familie werd het proces voor de naamsverandering ingezet. Broer Abderrahim Nouri waardeert het gebaar. 'Ik moet zeggen dat het hiervoor op straat ook al het Nouriplein werd genoemd. Maar dat het officieel is en dat de familie van Nigel hieraan mee wil werken is natuurlijk alleen maar mooi.'

Bij de openingsceremonie van het A. Nouriplein werd ook een monument voor de Ajacied onthuld. Een uit metaal gekerfde beeltenis van het befaamde hartjesgebaar dat Appie met zijn handen maakte, kort nadat hij tegen Willem II scoorde bij zijn debuut in Ajax 1. Tussen zijn handen prijkt het getal 34, dat sinds zijn tragische ongeval symbool is komen te staan voor Appie. Onder de beeltenis staat zijn naam gekerfd, 'Abdelhak Nouri'. Een naam die voor altijd verbonden zal zijn aan Amsterdam, Ajax en Geuzenveld.

Ceremoniële rol Halsema

Ook de burgemeester van Amsterdam was aanwezig, hetzij relatief kort. Enkele minuten voor de openingsceremonie kwam Femke Halsema aan in Geuzenveld. Ze schudde wat handen, en nam wat foto’s alvorens ze het podium betrad om enkele mooie woorden te spreken over Appie. Halsema volgde Eberhard van der Laan op als burgemeester een jaar na het drama met Nouri. Eén van de eerste dingen die ze deed, zo vertelde ze, was een bezoek brengen aan de familie. ‘Dat zal ik nooit vergeten. De familie was erg warm en verdrietig’, vertelde ze daar later over tegenover Ajax Showtime.

Over het bezoeken van de familie Nouri, hoefde Halsema ook niet lang na te denken. ‘Omdat het verdriet vers was’, verklaarde ze. ‘Omdat het verdriet van de familie is en was, maar het is ook het verdriet van de stad, van Ajax en van de jonge mensen. Iemand die zó levendig en vrolijk is, met zo’n toekomst voor zich nu thuis verzorgd moet worden en eigenlijk nergens meer bij kan zijn, staat symbool voor veel en ik denk dat iedereen zich daaraan wil verbinden.’

Dat laatste blijkt ook uit de organisatie van de hernoeming en herinrichting van het plein en de organisatie van het evenement. Halsema heeft zelf maar weinig hoeven doen en dat is een goed teken, zo zegt ze zelf. ‘Dat had alleen maar gehoeven als de gemeente had gezegd “dit gaat niet door”, maar iedereen wilde dit, gelukkig.’ Zodoende bleef Halsema's rol vrij ceremonieel.

Ook Abderrahim Nouri, Appies oudere broer, is dankbaar voor de steun en medewerking van de gemeente. ‘De gemeente heeft ons benaderd met de gedachte: we willen iets terugdoen voor Abdelhak. Hij heeft heel veel betekend voor de wijk Geuzenveld’, vertelt hij. ‘Zij wisten natuurlijk ook dat het pleintje eigenlijk al naar Abdelhak was vernoemd en dat hij er heel vaak was. Dus hebben ze voorgesteld of wij willen meewerken om het Nigel de Jongpleintje om te dopen naar het Nouriplein. We hebben gewoon meegedacht en meegewerkt, maar echt hulde naar de gemeente. We waren echt een team.’

‘Dit is het pleintje van Appie’

Ünver was als stadsdeelvoorzitter actiever betrokken bij het proces en de opening en kijkt er dan ook voldaan op terug. ‘Prachtig’, is zijn eerste reactie dan ook. ‘Het is een zeer bijzondere dag. Het is een traject dat al een aantal jaar geleden begonnen is voor ons allemaal. In het beginsel is dit natuurlijk gewoon een pleintje voor de kinderen uit de wijk, maar wat dit magisch maakt, is dat dit het pleintje van Appie is.’

Naast het voetbalveld – waar overigens ook gebasketbald en gehockeyd kan worden, getuige vader Nouri – zijn er rondom het pleintje ook springkussens voor de kinderen en een rij kraampjes met lekkernijen, waaronder baklava, broodjes köfte en ijsjes.

De opvallendste gast van de middag is misschien wel Willem van Hanegem. De Kromme staat niet bekend om zijn publieke optredens, maar verscheen voor Appie en zijn familie graag op het podium. Het tekent de sentimentele kant van één van ’s lands grootste voetballegendes, een kant die hij maar zelden toont. Kenmerkend is dan ook zijn reactie op de vraag wat zijn band is met de familie Nouri. ‘Dat is al jaren, alleen je hoeft het niet altijd aan de klok te hangen.’

Voetballen met mensen van alle soorten en maten

Na ongeveer een uur zijn de meeste officiële agenda-items wel geweest. De rest van de middag staat vooral in het teken van de kinderen laten voetballen. Daarin speelt Stichting Only Friends, de sportclub voor kinderen met een beperking, een grote rol. Helemaal in de geest van Appie, zo beaamt zijn vader. ‘Hij keek altijd naar de zijkant van: daar zijn ook jongetjes, ook al hebben ze een beperking of zijn ze timide. Hij maakte er teams van en wil iedereen blij maken. Dat is Appie en vandaag gebeurt het ook zo.’

Om 15:00 uur zou Touzani nog een voetbalclinic geven aan de kids, maar de straatvoetballer leek inmiddels al verdwenen. Officieel werd er niets aangekondigd, maar de situatie deed vermoeden dat de vele enthousiaste kids en de losse sfeer van het evenement een rustige clinic vrijwel onmogelijk hadden gemaakt. Zo eindigde de dag zoals de vele dagen in de jonge jaren van de gebroeders Nouri: voetballend op het A. Nouriplein, met mensen van alle soorten en maten. Want dat is Appie.

Bademba Barrie (Twitter: @Bademba__Barrie | E-mail: B.Barrie@Ajaxshowtime.com)
Brent Tomassen (Twitter: @Brent_Tomassen | E-mail: Brent.Tomassen@gmail.com)