Vechtlust en doorzettingsvermogen lopen als een rode draad door de voetbalcarrière van Noussair Mazraoui. In zijn afscheidsinterview met Ajax TV, uitgezonden door ESPN, vertelt hij hoe zijn tijd bij de club al sinds zijn jeugdjaren één grote uphill battle is geweest. Dat hij nu vertrekt met de status die hij heeft, doet hem dan ook goed.

Voor Mazraoui begon de strijd al op het moment dat hij voor het eerst een gooi deed naar een plek in de jeugdopleiding van Ajax, op de talentendagen van de club. 'Dat kan ik me nog vaag herinneren. Het was met honderden kinderen en ik weet nog dat ik slidings ging maken en er vol voor ging', haalt Mazraoui nostalgische herinneringen op. 'Een paar dagen later zou je dan de brief krijgen of je door zou gaan of niet door zou gaan.'

De jonge Mazraoui was zo gespannen dat hij het niet aandurfde om de brief zelf te openen. 'Ik heb me toen achter de bank verstopt en van daar was ik aan het luisteren wat het nieuws zou zijn.' Vader Mazraoui las het nieuws voor en dat was niet goed: zijn zoon werd nog niet aangenomen op De Toekomst. Een flinke klap voor de toen pas zevenjarige jongen, maar één waar hij naar eigen zeggen toen al goed mee om wist te gaan. 'Ik hield mezelf toen sterk met positieve gedachtes en dat heb ik denk ik altijd gedaan.'

'Als je met die negatieve gedachtes blijft zitten, ga je nieuwe kansen juist niet pakken'

'Het was pijnlijk, maar als jonge jongen deed ik al dingen die ik gedurende mijn carrière tot nu toe ook heb gedaan en dat is iets negatiefs jou niet laten bepalen', vertelt Mazraoui over de afwijzing van Ajax. Toch leerde hij zichzelf een mindset aan die ook in zijn latere jeugdjaren goed van pas kwam. 'Als er iets goed of verkeerd ging dat ik er niet te lang in moest blijven zitten, er komen toch weer nieuwe kansen en mogelijkheden en als je met die negatieve gedachtes blijft zitten, ga je die juist niet pakken. Van jongs af aan heb ik dat altijd gedaan.'

Die mentaliteit wierp al snel zijn vruchten af, want niet lang na zijn afwijzing, mocht Mazraoui zich alsnog jeugdspeler van Ajax noemen. Toch zou het verre van de laatste keer zijn dat hij in een lastige situatie terecht kwam bij de club. 'Het was een mooie tijd, maar ook een moeilijke tijd, want ik was niet altijd één van de besten van het team. Elk seizoen was het wel een beetje met de hakken over de sloot. Het was nooit echt met volle overtuiging naar een eindgesprek gaan van ik ga sowieso door naar het volgende seizoen het was altijd met spanning.'

'Zou liegen als ik zeg dat ik niet verdrietig werd'

Mazraoui haalde het dan wel keer op keer, naarmate hij verder kwam in de jeugd, begon hij ook tijdens het seizoen al te merken dat hij niet tot de oogappeltjes van het team behoorde. En dan kun je nog zo'n positieve mindset hebben, Mazraoui is ook gewoon mens. 'Natuurlijk is het aan me gaan knagen, ik zou liegen als ik zeg dat ik op bepaalde momenten niet verdrietig werd. Je bent een jonge jongen en voetbal was en is alles voor mij, dus natuurlijk werd ik wel eens verdrietig.'

De rechtsback legt uit dat hij in de hogere jeugdelftallen bij Ajax begon te merken hoe er werd omgegaan met de minder goed geachte spelers. Dan speelde hij bijvoorbeeld een stuk minder of soms zelfs helemaal niet. 'Je bent al vanaf het begin (van de jeugdopleiding, red.) met je teamgenoten en je ziet iedereen spelen, maar jij zit op de bank', vertelt Mazraoui zijn verhaal. 'Dat was moeilijk. Nu ook hoor, maar als jonge jongen is het denk ik toch wat lastiger.'