In de rubriek ‘Kweekvijver’ zoomt Ajax Showtime wekelijks in op het paradepaardje van Ajax: de jeugdopleiding.
Oliver Koster (16) maakt deze zomer de opvallende overstap van Ajax naar het Duitse SpVgg Unterhaching. Onder de rook van München is de jongeling vastberaden om zich te ontwikkelen tot een complete middenvelder. Een interview over de totstandkoming van deze bijzondere jeugdtransfer en een voetbaldroom die in Duitsland een nieuw leven wordt ingeblazen. ‘Ik moet worden klaargestoomd voor een Bundesliga-club.’
De prille voetballoopbaan van Koster is nu al een hele bijzondere. Op zevenjarige leeftijd wordt de talentvolle middenvelder door Ajax gescout bij SV Huizen, maar na twee seizoen in de Ajax-opleiding krijgt Koster te horen dat hij moet vertrekken. De rechtspoot verkast naar het Bussumse BFC en doet iets wat weinig ‘Ajax-afvallers’ gegeven is: hij speelt zich opnieuw in de kijker van de Amsterdammers. ‘Mijn eerste jaar bij BFC was niet zo goed, omdat ik er best wel moeite mee had dat ik weg moest bij Ajax en daardoor ook niet echt mijn niveau haalde bij BFC. Het tweede seizoen lukte dit gelukkig wel en toen kwam er interesse van veel clubs, waaronder Ajax’, vertelt Koster.
Zo’n beetje de halve Eredivisie hengelt naar zijn diensten, maar als Ajax zich opnieuw bij hem meldt is de keuze snel gemaakt. ‘Het was vanaf het eerste moment al mijn doel om ooit door Ajax teruggehaald te worden. Die droom had ik heel sterk. Ajax is mijn droomclub en ik wilde heel graag bewijzen dat ik goed genoeg was om hier te spelen. Dat ze mij na twee jaar terug wilden halen was heel bijzonder en gebeurt natuurlijk niet zo vaak.’
Koster keert bij Ajax terug in de O12 en wordt herenigd met ploeggenoten als Tommy Setford, Don O’niel en Joey de Ruijter. Met betrekking tot zijn eerdere vertrek bij Ajax neemt Koster de club niets kwalijk. ‘Ik denk niet dat het onterecht was dat ik in eerste instantie werd weggestuurd, maar ik heb me bij BFC vervolgens gewoon heel goed ontwikkeld. Mijn terugkeer was dus niet per se een inschattingsfout van Ajax, maar eerder een beloning voor mijn eigen ontwikkeling vanaf het moment dat ik Ajax moest verlaten.’
Geleidelijk minder
Zijn rentree in de befaamde jeugdopleiding van Ajax maakt Koster trots, maar toch voelt hij dat hij bij Ajax niet tot de absolute toptalenten behoort. ‘Ik heb nooit echt aan de bovenkant van de groep gezeten, maar ik maakte wel mijn minuten en draaide prima mee in het team. Het ene seizoen ging het beter dan het andere, maar toch was ik ieder seizoen wel een twijfelgeval voor Ajax. Vanaf de O14 is het geleidelijk aan iets minder gegaan. Ik speelde zelf minder goed dan ik zou willen en toen kwamen er ook nog blessures en de corona-stop bij kijken. Dat was een vervelende tijd.’
Koster breekt vlak voor de uitbraak van het coronavirus zijn pols op gecompliceerde wijze en loopt tot overmaat van ramp kort na de hervatting van de competitie een flinke knieblessure op. In het afgelopen seizoen is Koster halverwege eindelijk weer hersteld en fit genoeg om te spelen, maar veel speelminuten maakt hij sindsdien niet meer. ‘Ik ben nog wel een aantal keer ingevallen, maar het team stond eigenlijk wel en ik kwam er niet meer tussen.’
Uiteindelijk krijgt Koster enkele maanden geleden de mededeling dat hij na dit seizoen opnieuw moet vertrekken bij Ajax. Dat kwam na deze moeizame periode niet als een verrassing. ‘Ik zit er ook niet heel erg mee, want ik dacht sowieso al een tijdje dat het voor mijn carrière beter zou zijn om ergens anders heen te gaan. Ik moet gewoon wedstrijden gaan spelen en dat zou bij Ajax lastig worden. Ik kreeg te horen dat er veel concurrentie op het middenveld was en dat Ajax niet echt een verdere toekomst voor mij bij de club zag weggelegd.’
Die mededeling wordt ook opgepikt door andere clubs, waarna Koster kan rekenen op de nodige vaderlandse belangstelling. ‘AZ, sc Heerenveen en PEC Zwolle waren geïnteresseerd en bij AZ en sc Heerenveen heb ik ook trainingsstages gehad, maar de keuze viel uiteindelijk op Duitsland.’
Naar Duitsland
Koster verkast naar SpVgg Unterhaching, een club in de Duitse Regionalliga van München. Een zeer opvallende stap, die door Koster desgevraagd vrij logisch wordt onderbouwd. ‘Twee jaar geleden kwam ik op vakantie toevallig een Duitse zaakwaarnemer tegen. Ik was aan het voetballen op een veldje en toen stapte hij op me af. Hij vroeg me waar ik speelde en was direct geïnteresseerd toen ik zei dat ik voor Ajax voetbalde. We hebben gegevens uitgewisseld en sindsdien ook zo nu en dan een beetje contact gehouden. Toen ik weg moest bij Ajax heeft mijn vader hem een berichtje gestuurd met de vraag of er in Duitsland niet wat mogelijk was. Ik hoefde niet per se naar het buitenland, maar het is natuurlijk altijd goed om je opties af te tasten. De Duitse zaakwaarnemer wilde graag helpen en kwam al snel uit bij SpVgg Unterhaching. Er waren ook nog wel grotere clubs, maar dan zou de kans weer groot zijn dat ik niet veel zou gaan spelen. Dat lijkt ons niet verstandig.’
De stap naar SpVgg Unterhaching kan echter wel op goedkeuring van Koster en zijn familie rekenen. Dat komt door het duidelijke plan dat de club met hem heeft. ‘Bij SpVgg Unterhaching krijg ik veel vertrouwen en bovendien krijg ik de tijd om mij aan te passen aan het Duitse voetbal. Er ligt een mooi ontwikkelingsplan. Ze willen veel met mij aan de slag gaan, ook individueel, om mij klaar te stomen voor de stap naar een Bundesliga-club. Het is dus niet per se het plan om in het eerste elftal van SpVgg Unterhaching terecht te komen, maar deze club zal vooral moeten dienen als een opstapje naar een betere club in Duitsland.’
Verschil met Ajax
Koster bezocht zijn nieuwe club tot dusver tweemaal en zag direct enkele verschillen met Ajax. ‘Er werd harder getraind en ik vond dat er ook meer discipline merkbaar was. Dat is voor mij een goede omgeving om in terecht te komen. Het voetbalniveau is ook hoog. Technisch is het wellicht wat minder dan in Nederland, maar fysiek wordt er daarentegen wel veel meer van me gevraagd. Ik denk dat dit goed voor me is. Ik kom uit de Ajax-school en ben technisch goed onderlegd, maar ik denk dat dit Duitse avontuur mij vooral een completere voetballer gaat maken. Ik heb het gevoel dat ik me in het Duitse voetbal beter kan ontwikkelen dan bij een Nederlandse club.’
‘Het is een grote stap’, erkent Koster. ‘Maar ik denk wel dat ik er klaar voor ben. Ik heb niet getwijfeld over deze stap, want het totaalplaatje is gewoon heel goed. De mensen op de club zijn eerlijk, vriendelijk en ontvangen mij met open armen. Ik kom daar in een gastgezin, dus ik ben niet direct helemaal op mezelf aangewezen en mijn ouders en zus zullen ook weleens langskomen. Mijn gastouders in Duitsland zijn de ouders van Karim Adeyemi, die laatst door Borussia Dortmund is gekocht van RB Salzburg. Dat is ook wel bijzonder. Verder heb ik dit jaar mijn MAVO afgerond en ik zal in Duitsland in eerste instantie niet aan een vervolgopleiding gaan beginnen. Ik ga wel de Duitse taal leren, maar verder focus ik me vooral op het voetbal. Ik ga veel trainen en ook extra fysieke trainingen volgen. Ik wil me echt goed gaan ontwikkelen in Duitsland.’
Opstapje
Bij SpVgg Unterhaching lijkt hij daarvoor op de juiste plek. ‘De club staat goed aangeschreven binnen het Duitse voetbal. Ze hebben de afgelopen jaren meerdere spelers afgeleverd aan Bundesliga-clubs en ook in Oostenrijk bij onder meer RB Salzburg. SpVgg Unterhaching is een club die in de gaten wordt gehouden, dus als ik me goed laat zien is het zeker mogelijk om een stap hogerop te gaan maken. Ik zal fysiek sterker moeten worden, maar als dat me lukt denk ik dat ik een goede kans maak om een mooie stap te maken. Daar neem ik de tijd voor. Ik heb een driejarig contract getekend en die jaren wil ik ook echt nemen om mij aan te passen in Duitsland en te ontwikkelen tot een complete middenvelder. Het is niet de makkelijkste keuze, maar voor mijn carrière voelt het op dit moment wel het beste.’
Na twee periodes Ajax kijkt Koster aan de vooravond van zijn bijzondere avontuur in Duitsland met een voldaan gevoel terug op zijn tijd in Amsterdam. ‘Ik heb bij Ajax heel veel geleerd, zowel voetballend als mentaal. Het was niet altijd de leukste tijd, maar ik ben er trots op dat ik voor Ajax heb gevoetbald en ben ook dankbaar voor de jaren dat ik daar heb mogen spelen. Ik kijk absoluut met een goed gevoel terug op mijn Ajax-tijd.’
Thijs Zwagerman (Twitter: @ThijsZwagerman | e-mail: t.zwagerman@ajaxshowtime.com)
Lees meer ‘Kweekvijver’:
#1 - Deze buitenspelers uit de Ajax-opleiding ontwikkelen zich in schaduw van Daramy
Plaats reactie