Owen Wijndal baalt stevig na de 0-3 nederlaag van Ajax tegen Liverpool. Voor de linksback was het gezien zijn Champions League-debuut in een bepaald opzicht een bijzondere avond, maar daar kan hij na afloop van het duel even weinig mee.

'Het komt ontzettend hard aan. In de eerste helft krijg je zulke kansen en dan is het erg zuur als je na afloop 0-3 hebt verloren', aldus de back tegenover Ziggo Sport, waarna hij vertelt wat hem nog te doen stond na zijn invalbeurt bij een 0-3 stand. 'Je probeert zo veel mogelijk energie in de ploeg te brengen. Misschien dat je er nog voor kunt zorgen dat je een goal maakt en hoop krijgt. Dat is lastig, maar je moet er altijd geloof in houden.'

Het liep uiteindelijk uit op een harde nederlaag voor Ajax, maar dat zat er niet de hele wedstrijd aan te komen. Vanaf de bank zag Wijndal de Amsterdammers met bravoure spelen. 'Je zag dat we in het eerste halfuur met lef speelden, kansen creëerden en we er kort op zaten. Dan moet je de kansen wel afmaken. Als je dat niet doet, krijg je hem tegen zo’n ploeg snel tegen.'

Zijn invalbeurt tegen Liverpool betekende voor Wijndal zijn debuut in de Champions League. Het is een kleine troost op een voor Ajax teleurstellende avond. 'Het is wel bijzonder. Je had liever gewonnen, maar persoonlijk is het heel bijzonder', vertelt hij. Even later komt hij te spreken over hoe hij de afgelopen tijd heeft beleefd. 'Ik heb niet echt een tijd op de bank gezeten. Ik was geblesseerd en als je dan terugkomt, is het logisch dat je op de bank moet beginnen om weer wedstrijdritme te krijgen. Daar ben ik nu mee bezig en ik denk dat het telkens beter gaat.'

Wijndal en het Nederlands elftal

Tot slot vertelt hij over het ontbreken in de voorselectie van het Nederlands elftal. Hij ziet het niet als geheel onlogisch, maar had op meer gehoopt. 'Ik baalde wel. Het is nog een voorselectie, dus dan hoop je dat je erbij zit en dat je in de periode ertussen kan laten zien dat je minuten maakt. Het is zonde, maar dat zijn keuzes. Ik heb acht of negen weken niet gespeeld, dus ergens snap ik het wel. Maar aan de andere kant ook weer niet, want ik zou mezelf altijd meenemen.'