Diant Ramaj heeft in een interview met het Algemeen Dagblad een boekje opengedaan over zijn jeugd en hoe die hem gevormd heeft. De doelman van Ajax is zoon van een vader en moeder uit Kosovo, die vanwege de oorlog naar Duitsland waren geëmigreerd. Ook in dat land hadden ze het niet makkelijk en daar vertelt Ramaj over.

De ouders van Ramaj hebben delen van de oorlog in Kosovo meegemaakt. 'Er was altijd onrust', zegt de keeper van Ajax, die zelf in Stuttgart is geboren. 'Daarom en om een beter bestaan voor hun latere kinderen op te kunnen bouwen, zijn ze geëmigreerd naar Duitsland. Ik ga elk jaar nog naar Kosovo. Het is mijn vaderland. Dat is en blijft speciaal. Ik voel me met Gjakova en Kosovo verbonden.’

Met zijn ouders heeft Ramaj het regelmatig over de oorlog gehad. 'Mijn broer en ik hebben het in Duitsland ook gezien, doordat ze alles weer moesten opbouwen. Dat is ergens een voordeel geweest. Hun strijd werd voor ons een motivatie om alles te geven. Om ze te bedanken en trots te maken', vertelt Ramaj, die uitlegt dat zijn ouders vaak twee of drie baantjes hadden om voor hem en zijn broer te kunnen zorgen. 'Dat het eten meteen naar ons ging en zij soms weinig aten. Dat vertelden ze niet. Ze wilden niet dat wij ze zagen lijden, maar ik had het wel door. Toen werd ik er niet blij van. Nu ben ik blij dat ik het heb gezien. Ik ervaar the good life, maar vergeet nooit hoe het was. Hoever ik het ook schop, hoeveel ik ook verdien, ik zal daardoor altijd met beide voeten op de grond blijven.’

Ramaj - die aangaf te hopen nog jaren voor Ajax te mogen spelen - is pas 22 jaar, maar heeft in de afgelopen jaren al heel wat meegemaakt. Op zijn zestiende zat hij bij Heidenheim in een internaat. 'Ik leerde alles zelf te doen. Hoe en wat kook je? Hoe was je kleren? Mijn moeder leerde het me allemaal. Dat heeft me snel zelfstandig gemaakt. En ik werkte daar met veel oudere spelers. Die konden flink tekeergaan', vertelt Ramaj. 'Dat probeer ik nu te vermijden, omdat het voor jonkies killing is. Ze blokkeren eerder als je tegen ze schreeuwt en gaan fouten maken doordat ze minder vertrouwen hebben. Zeker bij een jonge ploeg als Ajax moet je dat niet willen. Maar ik werd er wel sneller een man van.’

Interlandloopbaan Ramaj

Ramaj zal op den duur een keuze moeten maken voor welk land hij wil uitkomen. Hij is al benaderd door Kosovo en Albanië, al heeft hij eerlijk toegegeven dat hij hoopt en wacht op Duitsland. Makkelijk wordt dat niet met concurrenten als Manuel Neuer, Marc-André ter Stegen en Kevin Trapp. 'Maar de doelmannen van Duitsland zijn wel over de dertig. Als ik naar andere landen kijk, zit er overal een jonge keeper bij. Kijk naar Bart Verbruggen bij Nederland. Ik zeg niet dat ik daar moet gaan keepen, maar dat het goed is als Duitsland ook een jonkie oproept en aan de wereld laat zien dat er een nieuwe generatie aankomt.'

De doelman van Ajax vindt het dan ook waard om geduldig te wachten. 'Misschien wacht ik tevergeefs. Aan de andere kant wil je niet later ontdekken dat je keeper van Duitsland had kunnen zijn. Mijn hart klopt voor beide kanten: Albanië en ­Kosovo zie ik als mijn vaderland, maar ik ben geboren en opgegroeid in Duitsland. Dat is absoluut niet makkelijk.'