Hedwiges Maduro weet zelf hoe het is om de held te zijn in De Klassieker. In 2005 scoorde de oud-middenvelder namens Ajax in blessuretijd de winnende 2-3 tegen Feyenoord in De Kuip. Zondag spelen Feyenoord en Ajax voor het eerst dit seizoen tegen elkaar.
'Kijk, je wordt ermee opgevoed. Ik speelde natuurlijk ook in de Ajaxjeugd. Daar krijg je al mee hoe speciaal deze wedstrijd is', vertelt Maduro in gesprek met Ajax Life. 'De meest speciale van heel Nederland. Dat merk je al aan de manier hoe je naar zo’n confrontatie toeleeft en hoe je naar zo’n wedstrijd gaat. In de jeugd hadden we Ajaxbusjes, maar als we naar Rotterdam gingen, reden we in neutrale busjes. Puur vanwege de veiligheid.'
Zo kreeg de middenvelder dus al vroeg mee hoe vijandig het kon zijn in Rotterdam-Zuid. 'Ik kreeg dus van jongs af aan mee dat dit anders was dan anders. Het zijn toch de twee grootste clubs van Nederland die tegen elkaar spelen en daar hoort veel rivaliteit bij. Ik herinner me het gevoel dat ik altijd per se wilde winnen. Je weet en beseft ook dat er heel veel supporters zijn die daar het hele jaar naar uitkijken. De mensen leven echt naar die twee wedstrijden in het jaar toe. Dat maakt het zo speciaal. Iedereen praat erover.'
Waar de rivaliteit heerst tussen beide supportersgroepen, daar gaan veel spelers onderling vaak goed met elkaar om volgens Maduro. 'De meesten kennen elkaar door de jaren heen van vertegenwoordigende elftallen. Je kent elkaar dus goed als mens, maar op het veld is daar bij deze wedstrijden echt geen ruimte voor. Binnen de lijnen ben je dan effe geen vrienden van elkaar. Dan ga je ervoor. Buiten en voor de wedstrijd is het wel gewoon altijd goed.'
Naar eigen zeggen kon de oud-Ajacied goed omgaan met de geluiden vanaf de tribune. 'Ik vond het lekker. Je wil altijd een stadion stil proberen te spelen. Dat moet uit jezelf komen. Het joelende en fluitende publiek in De Kuip werkte altijd extra motiverend voor mij, al kan ik me ook voorstellen dat het voor extra druk kan zorgen. Dat is voor iedereen verschillend.'
'Het ging allemaal zo snel'
In 2005 was Maduro dus de grote man en hij kan zich de wedstrijd nog goed voor de geest halen. 'Voor een Ajacied kan het bijna niet beter, de winnende maken in de blessuretijd. Dat was een geweldige ervaring en een jongensdroom. Die hele wedstrijd was spectaculair trouwens. Het was een heerlijke comeback, ook met die goal van Zdenek Grygera. Voor mij is dit met recht een hele speciale klassieker geweest.'
Bij de winnende goal liet Maduro zich vooral meegaan in de situatie. 'Ik beleefde het allemaal in een soort van roes hoor. Feyenoord kreeg een corner, maar die wisten we uit te verdedigen. Vanaf dat moment is het voor mij een soort waas. Ik weet dat ik naar voren liep. Niet in een tempo om te gaan scoren of zo. Ineens besefte ik dat ik volledig vrijliep. Ik liep in mijn eentje op het middenveld en vroeg me echt af waar iedereen was. Toen begon ik iets te versnellen en ineens waren we in hun zestien. Het ging allemaal zo snel. Hatem Trabelsi legde de bal voor me neer en ik schoot ‘m in de bovenhoek. Ik scoorde niet zo veel, dus wist ook helemaal niet zo goed hoe ik moest juichen, haha. Uiteindelijk kwam ik via een boog bij onze dug-out terecht om het met iedereen te vieren.'
De reactie van het publiek na de 2-3 ziet Maduro nog duidelijk voor zich. 'Ik zag mensen zelfs huilen. Er werd ook met aanstekers gegooid en zo. Dat laatste hoort niet, maar die emoties horen ook een beetje bij deze wedstrijd. Het moet niet uit de hand lopen, maar ik was niet anders gewend.'
Denk jij dat Ajax zondag weet te winnen van Feyenoord? Zet nu in en krijg 2,60 keer je inzet terug!
Als je verantwoord speelt, houd je het leuk. Wat kost gokken jou? Stop op tijd, 18+!
Plaats reactie