Edson Álvarez weet nog niet bij welke club hij na de komende transferperiode speelt. De Mexicaan liet een droom in vervulling gaan door voor Ajax te tekenen, maar hij steekt zijn ambities niet onder stoelen of banken.

'Ik ben hier vier jaar geleden naartoe gekomen met de droom te spelen voor de grootste club van Nederland, maar ik heb ook altijd de volgende stap in gedachten gehouden', aldus de verdedigend ingestelde voetballer in gesprek met Ajax Life. 'Ik ben nu gefocust om het seizoen zo goed mogelijk af te sluiten. Dan zie we wel wat er gebeurt in de zomer.' Recent kwam naar buiten dat Ajax zo'n vijftig miljoen euro verlangt voor de sterkhouder.

Verder komt hij te spreken over zijn stijl als voetballer, die aansluit bij zijn stijl als mens. 'Ik hoor veel mensen praten over de kaarten die ik krijg, maar ik vind dat je hier niet over kunt oordelen als je niet zelf op het veld staat. Als ik onrecht zie, kan ik niet stil blijven staan. Wanneer iemand Steven Bergwijn of Dusan Tadic schopt, reageer ik. Zij zijn voor mij als familie. Ik wil dan voor hen opkomen. Dat is mijn stijl en dat zal ik nooit veranderen.'

'Ik krijg veel gele kaarten, maar ik maak zelden een smerige overtreding', vervolgt de centrale verdediger annex verdedigende middenvelder. 'Ik heb nog nooit een rode kaart gehad voor een tackle. Mensen moeten niet alles geloven wat journalisten schrijven, want zij veranderen de context. Ik houd van mijn manier van spelen. Ik denk dat supporters met dezelfde passie in het veld zouden staan.'

Juichende Álvarez

In zijn beginperiode als Ajacied juichte Álvarez vaak door zijn vingers in zijn oren te steken. De Mexicaan legt uit waarom hij daarvoor koos. 'Ik denk dat iedereen weet dat mijn beginperiode bij Ajax moeilijk was. Er was veel onrust rondom mij. Ik wilde die ruis blokkeren door mijn vingers in mijn oren te stoppen. Laat de mensen maar praten, ik ben gefocust op mezelf. Dat was destijds de betekenis erachter. Tegenwoordig kies ik voor een spontane juichpose.'