Sjoerd Mossou moest bij de ruzie tussen Dusan Tadić en Denzel Dumfries denken aan de 'vermaarde' Battle of Old Trafford rond Ruud van Nistelrooij in 2003. Ook dat was een vechtwedstrijd tussen twee grote rivalen - Manchester United en Arsenal - en ook in dat duel regende het overtredingen en kaarten. En: aan het eind van het duel ontstond een ordinaire ruzie tussen de spelers van beide clubs.

Nadat Van Nistelrooij in de slotfase een penalty had gemist, werd hij 'belaagd, omringd en uitgescholden' door vrijwel alle spelers van Arsenal. The Gunners waren helemaal klaar met het constante provoceren van de spits van United. 'De woeste blik van verdediger Martin Keown, de razernij bij teamgenoten als Thierry Henry en Ray Parlour; het zou Engelse voetbalfolklore worden. Iedere Britse voetballiefhebber weet direct wat je bedoelt met The Battle of Old Trafford', schrijft Mossou in het Algemeen Dagblad.

Mossou zag dat Van Nistelrooij heel anders reageerde dan Tadić en Dumries afgelopen zondag. 'Waar de aanvoerders van Ajax en PSV zich als kleuters lieten verleiden tot een wederzijds "ja maar hij zei dit en hij zei dat!", bleef de Nederlandse spits ogenschijnlijk kalm - en rende na het fluitsignaal direct zwijgend het veld af.'

De vraag is nu of de ruzie tussen Tadić en Dumfries lang herinnerd zal worden, net als The Battle of Old Trafford. 'Qua taalgebruik heeft het opstootje de potentie om nog lang herinnerd te worden, niet in de laatste plaats dankzij het droogkomische interview dat de Ajax-aanvoerder na afloop gaf. Tadic, in Balkan-Nederlands: ,"Wat moet ik dan zeggen? Dankjewel dat je mij pussy noemt?"'

Arsenal werd ongeslagen kampioen

The Battle of Old Trafford had echter al een langere voorgeschiedenis, weet Mossou. 'Opgepookt ook door de rivalen Alex Ferguson en Arsène Wenger in de dug-outs van beide topclubs. De misser van Van Nistelrooy zou later cruciaal blijken voor het historische seizoen 2003-2004 bovendien, waarin Arsenal ongeslagen de Premier League won.'

Mossou zag dat de woeste groepstirade door Wenger vaak zou worden aangehaald als sprekend voorbeeld. 'Dit Arsenal was niet alleen een prachtig team met mooie spelers, het was óók een vechtmachine. De vermeende schwalbe van Van Nistelrooy maakte collectieve woede los. "Ik zou het zo weer doen", zegt Keown er steevast over, trots haast.'

Die romantiek en heroïek ontbreken in het geval van Tadić en Dumfries, schrijft Mossou. 'De woede van de Ajax-aanvoerder was nuchter beschouwd overbodig: hij had zijn strafschop net benut, goed voor een geflatteerd maar zeer waardevol punt tegen PSV: 1-1.'

Zie hieronder de beelden van The Battle of Old Trafford: