André Ooijer heeft Jan Vertonghen eigenhandig op scherp gezet voor de kampioenswedstrijd van Ajax tegen FC Twente in 2011. De oud-verdediger kreeg van trainer Frank de Boer een persoonlijke taak mee. Uiteindelijk veroverde Ajax op 15 mei 2011 de 30e landstitel en daarmee de derde ster.

'Ruim tien jaar geleden speelden we met Ajax de kampioenswedstrijd tegen Twente', begint Ooijer in de Cor Potcast, die wordt geproduceerd door FC Afkicken. 'Als we wonnen waren wij kampioen, bij een verlies waren zij het. Jan Vertonghen was, op een positieve manier, soms wat makkelijk. Die week ervoor ook. Dus Frank de Boer zei mij van tevoren dat ik Jan even moest gaan opnaaien op trainen. Dus ik heb Jan de hele week lopen schoppen en lopen naaien. Niet per se daardoor, maar die was een partij scherp in die uiteindelijke wedstrijd. Dat zijn hele kleine dingetjes.'

'Alderweireld dacht; wat komt die oude knar doen'

In de zomer van 2010 kwam Ooijer transfervrij over van PSV. Bij Ajax kreeg de voormalig international van Oranje een rotatierol, waarbij hij de talenten op sleeptouw moest nemen. 'Ik was voor die jongens ook geen bedreiging. Toby Alderweireld dacht in het begin even wat die oude knar nou kwam doen. Maar ook hij kwam er snel achter dat ik er eigenlijk was om hem aan de hand mee te nemen. Om hem dingen aan te geven en dingen te leren. En er te staan als het nodig was.'

Ooijer had naar eigen zeggen toch wel wat moeite met zijn reserverol. 'Dat is af en toe wel klote, ja. Het is nu nog veel meer, maar ook toen moest je, zeker de tweede helft, om de drie minuten warmlopen. Het eerste wat ik tegen Frank zei, was: ‘trainer, dat gaan we niet doen. Ik ga echt wel lopen als het moet en als ik het koud krijg dan kan je erop vertrouwen dat ik ook ga’. Maar nee, daar probeerde ik, als het even kon, niet aan mee te doen. En je hebt inderdaad wel momenten gehad dat je in de auto naar huis reed en dacht: waar doe ik het voor? Maar je maakt de keus en weet waarom je erheen gaat. Ik wist echt wel dat ik een wedstrijdje of vijftien zou spelen, dat was ook wel zo. En uiteindelijk maakte zowel De Boer als Jol mij wel belangrijk. Als we bijvoorbeeld wat moesten vasthouden, werd ik vaak gebracht. Ook in die wedstrijd tegen Twente. Dat sterkt je wel.'