James Lawrence (29), voormalig jeugdspeler van Ajax, had dinsdagavond maar al te graag met Wales tegen het Nederlands elftal gespeeld. De in Engeland geboren centrumverdediger speelt normaliter zijn interlands voor Wales, omdat zijn oma Welshe is.

Lawrence heeft echter ook een goede band met Nederland. In een interview met De Telegraaf legt hij uit hoe die band is ontstaan. 'Op mijn zestiende is mijn moeder voor haar werk verhuisd naar Amsterdam. Ik was jeugdspeler bij Queens Park Rangers en het was in eerste instantie de bedoeling dat ik met mijn vader en broer in Londen zou blijven wonen.'

Uiteindelijk ging Lawrence mee naar Nederland en trainde hij twee weken mee bij HFC Haarlem. 'Dat beviel heel goed. Daarna kreeg ik de kans om bij Ajax in de jeugdopleiding te komen en heb ik besloten om bij mijn moeder te gaan wonen. Ik heb de jaren waarin je wordt gevormd als mens en voetballer, tussen je zestiende en tweeëntwintigste, in Nederland doorgemaakt.'

'Was zo'n beetje de buurman van Eriksen en we aten vaak samen'

Bij Ajax leerde Lawrence naar eigen zeggen 'enorm veel'. 'Ik heb twee jaar in de jeugdopleiding gespeeld. Mijn trainer was Gery Vink en ik zat in dezelfde lichting als Joël Veltman, Nicolai Boilesen en Christian Eriksen. Ik was zo’n beetje de buurman van Christian en we aten vaak samen. Het was grappig dat we elkaar jaren later als internationals van Denemarken en Wales weer tegenkwamen', aldus Lawrence, die van mening is dat het voor zijn ontwikkeling heel goed is geweest dat hij in Nederland heeft gevoetbald. 'Ik heb tactisch en technisch zoveel geleerd bij Ajax en later ook bij Sparta Rotterdam en RKC Waalwijk.'

Wales speelt dinsdagavond tegen Nederland, maar Lawrence is er niet bij. Een heel grote tegenvaller, zo stelt hij. 'Ik heb elf interlands achter mijn naam en ben er de afgelopen jaren heel frequent bij geweest, maar de interlandperiode in maart had ik al moeten missen door corona en aan het einde van het seizoen heb ik door ziekte weinig gespeeld bij mijn club FC St. Pauli waardoor ik te weinig wedstrijdritme had om opgeroepen te worden.'