In gesprek met Voetbal International heeft Jeroen Verhoeven verteld dat hij het niet kon geloven dat Ajax hem in 2009 terughaalde (hij was eerder jeugdspeler) naar de Amsterdamse club. De doelman werd gebeld door Danny Blind, destijds de technische man bij Ajax.

Verhoeven kon zich alleen niet voorstellen dat Blind juist hem belde. 'Of ik bij Ajax wilde keepen, klonk het aan de andere kant van de lijn. Jij doet Blind goed na, dacht ik. Zeg nu maar waar die verborgen camera van Bananasplit staat. Maar hij was het echt', vertelt Verhoeven in Voetbal International. De keeper kijkt met bijzondere gevoelens terug op zijn tijd in Amsterdam. In het begin had hij het zeker niet makkelijk, zo vertelt hij. 'Stond ik daar, in het midden van zo'n rondospelletje. Ik dacht: Ik trek mijn poot niet terug. Dat was namelijk mijn enige redding om niet de hele tijd in het midden te hoeven staan, meteen vol op die onderbenen inglijden.'

Uiteindelijk werd Verhoeven een volwaardig en alom gerespecteerd selectielid bij Ajax, maar daarvoor had hij wel één gelukje, zo denkt hij zelf. 'En dat was dat ik in mijn tweede week bij Ajax direct mijn vinger brak. Tamelijk klungelig ook trouwens. Tijdens een conditietest sprong ik over zo'n poortje. En boem, daar lag ik, met mijn snufferd in dat gras. Hoe dan ook: de herstelperiode die volgde was voor mij wel de ideale gelegenheid om naar het Ajax-niveau toe te groeien. Natuurlijk ben ik nooit zo goed geworden als Maarten Stekelenburg of Kenneth Vermeer. Op een goede dag kon ik leuk meekomen. Maar deze jongen heeft wel drie seizoenen lang bij de grootste club van Nederland onder contract gestaan.'

Pizza
Waar Verhoeven ook kwam, overal werd hij geconfronteerd met liedjes over pizza. Zelf vond hij dat helemaal niet leuk, zo legt hij uit. 'Google mijn naam en de eerste hits gaan allemaal over pizza's. Ik kan me zo voorstellen dat clubs die een keeper zochten, dan niet meteen dachten: die pakken we', vertelt Verhoeven, die vertelt dat wanneer hij speelde, het overal onrustig werd. 'Dan ging het alleen maar over pizza dit, pizza dat. Niet over een goed optreden of een lekkere redding, waarvan ik er in die tijd (bij FC Utrecht, red.) ook genoeg had. Je hoort me verder niet klagen hoor. Maar dat pizza-imago heeft me wel dwarsgezeten in mijn loopbaan. Die overtuiging heb ik echt.'