In de rubriek 'Blik op Jong Ajax' (BoJA) zoomt Ajax Showtime regelmatig in op Jong Ajax, het beloftenelftal van Ajax dat uitkomt in de Keuken Kampioen Divisie.
Jong Ajax is inmiddels al even begonnen aan het seizoen, maar het loopt nog niet vlekkeloos bij de Amsterdammers. De ploeg van trainer Frank Peereboom bezet na negen wedstrijden de vijftiende plaats en won pas twee wedstrijden. Welke conclusies kunnen getrokken worden na de eerste negen wedstrijden van het seizoen?
Wisselvallige verdediging
Hoewel de Amsterdammers geen sterke openingsfase van het seizoen beleven, staat de verdediging regelmatig vrij stabiel. De ploeg kreeg tot nu toe tien tegendoelpunten. Slechts vijf Keuken Kampioen Divisie-ploegen kregen minder doelpunten om de oren.
Aanvoerder Nick Verschuren speelt een grote rol in de verdedigende stabiliteit. De mandekker miste nog geen enkele wedstrijd dit seizoen en is regelmatig een plaag voor zijn directe tegenstander. Wat het lastig maakt voor Verschuren, is het feit dat hij vrijwel nooit twee wedstrijden achter elkaar dezelfde centrale verdediger naast hem heeft staan. Zo speelden Dies Janse, Ahmetcan Kaplan, Precious Ugwu en Aaron Bouwman allemaal al eens op die positie dit seizoen.
De vele rouleringen zorgen ervoor dat de verdediging van Jong Ajax wisselvallig oogt. Zo kregen de Amsterdammers geen tegendoelpunten in de wedstrijden tegen MVV Maastricht, FC Eindhoven en SC Cambuur. In die drie wedstrijden was de verdediging goed georganiseerd.
In de andere wedstrijden leken de Amsterdammers echter een stuk kwetsbaarder. Zo kreeg de ploeg twee doelpunten om de oren van Jong PSV, FC Den Bosch, Jong AZ en Vitesse. In de uitwedstrijd tegen Helmond Sport kreeg de belofteploeg weliswaar maar één tegendoelpunt, maar gezien de kansen hadden dat er meer kunnen zijn.
Moeite op het middenveld
In de meeste wedstrijden had Jong Ajax ook moeite om controle te krijgen aan de bal. Dit had er vooral mee te maken dat de Amsterdammers de slag om het middenveld regelmatig verliezen. De ploeg was aan het begin van het seizoen dan ook erg zoekende naar de ideale samenstelling van het middenveld.
Inmiddels zijn er twee vaste basisspelers op het middenveld: Julian Brandes en Jorthy Mokio vullen steevast de posities van ‘nummer zes’ en ‘nummer acht’ in. Dat geldt niet voor de positie van aanvallende middenvelder. Die positie is dit seizoen al ingevuld door Julian Rijkhoff, Don-Angelo Konadu, Nassef Chourak, Rico Speksnijder, Kristian Hlynsson en Sean Steur.
Wat de samenstelling van het middenveld ook is, Jong Ajax heeft vaak moeite met ploegen die de Amsterdammers op eigen helft vast proberen te zetten. Zo lukte het de Amsterdammers in de wedstrijden tegen Cambuur en Jong AZ maar sporadisch om succesvol op te bouwen. De hoge druk van de tegenstander in combinatie met slordigheid en de lage handelingssnelheid zorgde ervoor dat Jong Ajax geregeld in de problemen kwam.
In de uitwedstrijd tegen FC Eindhoven lukte dit een stuk beter, omdat de druk van de Eindhovenaren slecht georganiseerd was. Zodoende kregen Mokio en Brandes regelmatig de ruimte om uit te zakken en de bal tussen de linies te komen halen.
Mokio als middenvelder
Wie potentie toont op het middenveld, is nieuwkomer Mokio. De zestienjarige Belg kwam afgelopen zomer over van KAA Gent en maakte zijn minuten daar vooral als centrale verdediger. Ajax lijkt echter een ander plan met de jongeling te hebben. Zo speelde Mokio tot nu toe vrijwel al zijn wedstrijden op het middenveld, waarvan meestal als ‘nummer acht’.
Of Ajax daadwerkelijk een ‘nummer acht’ in hem ziet, is nog maar de vraag. Het lijkt waarschijnlijker dat de Amsterdammers Mokio bewust op die positie opstellen om hem een completere ‘nummer zes’ te maken. Zo komt hij als ‘nummer acht’ vaker aan de bal en ontwikkelt hij een betere balbehandeling, die later als ‘nummer zes’ weer van pas kan komen.
Stroeve aanval en uitblinkers
Ook in de voorste linie ervaarden de Amsterdammers problemen. In de wedstrijden waarin het middenveld moeite had met de hoge druk van de tegenstander, wisten de aanvallers vaak geen stempel te drukken. Jaydon Banel stelde vaak teleur op de flanken, terwijl Rijkhoff moeite had op de ‘nummer tien’-positie, waar hij in de eerste wedstrijden regelmatig speelde. Toch was de aanvaller al goed voor vier doelpunten in zeven wedstrijden.
De andere twee aanvallers die de meeste minuten maakten voor de beloften, zijn Don-Angelo Konadu en Jan Faberski. Eerstgenoemde wisselde de spitspositie vaak af met Rijkhoff, maar wist het net nog niet te vinden. Toch speelde Konadu regelmatig een belangrijke rol bij Jong Ajax. De aanvaller is aan de bal namelijk een wapen voor zijn ploeg en moet dan ook niet alleen op doelpunten afgerekend worden.
Laatstgenoemde is al veel besproken dit seizoen. Faberski begon stormachtig aan het seizoen met een sterk optreden tegen Jong PSV. De Pool maakte sindsdien indruk met flitsende dribbels en acties. Zijn goede vorm bleef niet onopgemerkt: Francesco Farioli haalde de jongeling al twee keer bij de selectie van het eerste elftal, maar speelminuten kreeg Faberski nog niet. De rechtsbuiten is in ieder geval een lichtpuntje bij de ploeg van trainer Peereboom.
Een ander lichtpuntje is Gerald Alders. De rechtsback miste nog geen enkele wedstrijd van de beloften en schoot - net als Faberski - uit de startblokken. Alders is in verdedigend opzicht al meerdere malen een hele kluif gebleken voor tegenstanders en klampt zich regelmatig in de duels. Hij mag dan wel niet de grootste op het veld zijn, het is enorm lastig hem te passeren.
Al met al is de seizoensstart van Jong Ajax in één woord samen te vatten: wisselvallig. Peereboom probeert zijn ploeg aanvallend en attractief voetbal te laten spelen, wat bij vlagen lukt en voor leuke wedstrijden zorgt. Er zijn dan ook genoeg aanknopingspunten voor de Amsterdamse beloften.
Hoofdnieuws
Plaats reactie