Als iemand de verpersoonlijking was van de groei van Ajax in het seizoen 2018-2019, dan was het Donny van de Beek. De middenvelder kwam van ver, zat zelfs even op de bank, maar blonk na de winterstop uit in het bomvolle programma van Ajax. Vader André van de Beek blikt terug op ongetwijfeld het beste en mooiste seizoen uit de loopbaan van zijn zoon.

Het seizoen voor Van de Beek begon in tegenstelling tot veel anderen al na de laatste wedstrijd van het seizoen 2017-2018. De blonde middenvelder speelde al een tijdje met pijn in de lies en had dan ook geen tijd om lang te rouwen na een teleurstellend seizoen zonder prijzen. 'Ik weet nog wel dat hij het heel snel verwerkt heeft. Hij was al heel snel weer bezig om fit te worden. In de zomervakantie ging hij met zijn vrienden tien dagen naar Spanje en is zelfs zijn fysio mee geweest. Hij had amper vakantie, hij werd twee keer per dag behandeld. Toen hij terugkwam bij Ajax is hij daar nog behandeld en vervolgens begon het nieuwe seizoen', aldus vader Van de Beek.

Het nieuwe seizoen startte al in juni en op 25 juli stond met Sturm Graz de eerste test in de voorronde van de Champions League op het programma. 'Hij had er heel veel zin in, maar was niet helemaal topfit. Die lies zorgde voor vervelende pijn, die veel voetballers weleens hebben. Als je een bal schiet, schiet er even een schok doorheen, dat soort dingen. Op een gegeven moment is dat weggetrokken, maar ze moesten al vrij snel aan de bak. Het is niet leuk als je moet beginnen met een blessure, dus hij heeft er alles aan gedaan om fit te worden. Dat lukte niet helemaal, maar hij was nodig in de belangrijke wedstrijden in de Champions League.'

'Je hoort op een goede manier beetje van je af te tuffen'

Vanaf Sturm Graz was het seizoen één grote achtbaan van emoties en bovenal héél veel wedstrijden. In totaal kwam Van de Beek 57 keer in actie, terwijl hij in de maanden augustus en september nog regelmatig op de bank moest beginnen. Erik ten Hag koos na enkele weken even voor David Neres. 'Hij was rustiger dan dat ik was. Hij zei dat het allemaal goed zou komen als hij honderd procent fit zou zijn. Het ging bij Ajax in het begin van het seizoen met vallen en opstaan en in de ogen van de trainer stond er een ander die het goed deed. Dan moet je jezelf terug zien te knokken.'

Van de Beek viel bijna altijd in, maar liet in de media eerlijk weten dat hij in deze rol totaal niet happy was. 'Je kan heel ver gaan bij hem, maar als hij het niet terecht vindt, dan komt hij wel voor zichzelf op. Ik vind dat dat ook hoort, je hoort op een goede manier een beetje van je af te tuffen', vervolgt André van de Beek. 'Ik denk niet dat hij er spijt van heeft en ik was wel trots op hem. We lezen verder weinig in de media, maar 99 van de 100 keer kregen wij te horen dat iemand niet snapte dat Donny niet speelde.'

Dat Van de Beek er mede naast stond omdat hij in die fase volgens Ten Hag alleen in aanmerking kwam voor de positie op nummer tien, daar begreep het kamp Van de Beek (inclusief zaakwaarnemer Guido Albers) weinig van. Van de Beek senior is helder: 'Ik vind dat hij overal kan spelen. Hij heeft in de laatste jaren van de jeugd altijd op zes gespeeld en op acht kan hij ook prima spelen. Op zes heeft hij misschien wel zijn beste wedstrijden gespeeld in de jeugd, als B-junior in de Youth League al. Zelf heeft hij geen voorkeur, daar hoor ik hem nooit over.'

Pas enkele weken na de winterstop werd Van de Beek echt onomstreden onder Ten Hag, soms ook op de positie van controleur. In de met 6-2 verloren wedstrijd tegen Feyenoord in januari van 2019 werd hij echter nog geslachtofferd en na een uur naar de kant gehaald. 'Ik denk dat zijn reactie bij zijn wissel wel liet zien wat die periode met hem deed. Het was niet op Ten Hag gericht, dat was gewoon pure frustratie omdat hij van Feyenoord verloor.'

'Als ze beginnen te zingen, krijg ik nog steeds de tranen in mijn ogen'

Een belangrijke reden dat Van de Beek vertrouwen hield en zich uiteindelijk terug in de basis wist te knokken waren volgens zijn vader de supporters. 'Donny heeft veel meegemaakt en die steun heeft hem er wel doorheen getrokken. Wat hij allemaal heeft meegemaakt, met Appie en ook andere dingen… Dan is die band met de supporters echt geweldig. Dat went ook nooit, als ze beginnen te zingen, krijg ik nog steeds de tranen in mijn ogen. Dat is niet normaal.'

'Donny van de Beek, Van de Beek, Dooonnyy van de Beek, jalalalalala', het zorgde bij vader André voor tranen en bij Van de Beek zelf voor de juiste spirit. 'Hij is geliefd, ook omdat iedereen weet dat wij al van kleins af in het stadion zitten. Het is wel vaker gezegd, maar als Donny niet op het veld had gestaan, dan had hij op de tribune gezeten. Dat was als klein jongetje al zo, we hadden vanaf zijn vierde al een seizoenkaart. We zijn gewoon Ajacieden; als er ’s avonds een Ajax-wedstrijd was, dan gingen we ’s middags nog bij de jeugd kijken.'

'Donny en Klaas zijn net Peppi en Kokki'

Met Van de Beek in de basis begon Ajax na de winterstop uiteindelijk aan een opmars in de competitie. Dat mocht vooral na de eerste vier wedstrijden een klein wonder heten, na puntenverlies tegen Heerenveen (4-4), Feyenoord (6-2) en Heracles Almelo (1-0). 'Een paar wedstrijden lang vroeg ik me wel af of het nog goed zou komen, maar dat hadden die jongens niet. Donny heeft het hele jaar wel het gevoel gehad dat ze die 34e titel zouden pakken.'

Dat kwam mede omdat de groep hecht was, volgens André 'een echte vriendengroep'. 'Donny had het gruwelijk naar zijn zin. Ik heb met het feest na de titel echt een vriendengroep gezien. Ja, de band met Tadic is goed, maar de band met Huntelaar is niet normaal. Donny en Klaas zijn net Peppi en Kokki, die zijn altijd bij elkaar. Klaas komt hier ook weleens over de vloer, ja. Tadic wordt terecht geroemd, maar Huntelaar is ook heel belangrijk voor die jonge jongens.'

Naast goede begeleiding en een goede groep kwam de ontwikkeling bij Van de Beek ook voor een groot deel uit zichzelf. Wie de foto’s bekijkt door de maanden heen ziet dat Van de Beek duidelijk breder en sterker is geworden. 'Hij doet wel dingen extra na de training met Tadic, en hij houdt rekening met zijn eten. En het is gewoon een kwaliteit dat dat zelfvertrouwen nu naar boven kwam. Met de steun van de supporters kwam het er nu gewoon uit. Hij is heel belangrijk geweest.'

Thuis bleef hij zichzelf. 'Hij maakte wel wat meer grappen, maar dan pakten we hem wel terug door te stellen dat hij er nog wel één meer had mogen maken', stelt André, die het wel jammer vindt dat het missen van kansen zo’n punt werd rond Van de Beek. 'Als je terugkijkt, dan heeft hij Europees veel gescoord. Hij maakte vaak belangrijke doelpunten in belangrijke wedstrijden. Ze gaan er wel een keer niet in, maar hij stond er altijd wel. Ik zei tegen hem: “Let maar op, straks vallen ze achter elkaar.” Dat is wel gebleken tegen Juventus en Tottenham Hotspur.'

'Bij die 2-1 zag je wat het met hem deed en voor wie hij het deed'

Juist in de grote wedstrijden stond Van de Beek op en dat is volgens Van de Beek senior wel logisch: 'In de moeilijkere wedstrijden krijgt hij iets meer ruimte en dat is wel lekker. Tegen makkelijke tegenstanders speel je vaak tegen een handbalverdediging. Dan vind ik hem soms wat minder. Een tien moet tegenwoordig ook mee verdedigen, vroeger mocht een tien doen wat hij wilde. Donny is een ‘moderne’ tien. Als ik echt moet kiezen, vind ik hem misschien wel een acht. Daar kan hij echt alles in kwijt. Het is mooi als hij veel voor de goal komt, maar als hij iets terug speelt, heeft hij die steekpass. Hij is geen loper, hij is echt van het één keer raken.'

Waar Van de Beek zijn medespelers verbaasde met zijn vorm, daar was André allerminst verbaasd. 'Als ik heel eerlijk ben, nee. Als je ziet wat hij al die jaren in de jeugd deed, dan moet het er ook een keer uitkomen bij de senioren. Bij de één komt dat er na drie weken uit en bij de ander na twee of drie jaar. Misschien had het er eerder uit kunnen komen, maar het zat niet allemaal mee. Er waren altijd veel goede middenvelders en hij heeft natuurlijk ook een rotperiode gehad met Appie, dat is niet makkelijk. Iedereen praat er na een paar maanden over alsof je het moet vergeten, maar daar kom je nooit overheen.'

'Appie vergeet hij nooit, dat zijn lastige dingen om over te praten', vervolgt vader Van de Beek, zichtbaar emotioneel. 'Het zal altijd blijven voor Donny, wat er ook gezegd of gedaan wordt. Appie betekent heel veel voor Donny, er verandert in principe weinig aan zijn gevoel of het nu goed of slecht met Donny zelf gaat. Bij de 2-1 die hij maakte tegen FC Utrecht zag je wat het met hem deed en voor wie hij het deed. Je zag hem juichen, er zat zoveel agressie in. Dat kwam er even uit.'

'Ik kende mijn eigen zoon niet meer, zo blij'

De cirkel is rond met de 34e titel, zo klinkt het. 'Dit was wat hij wilde en de ontlading was heel groot. Ik kende mijn eigen zoon niet meer, zo blij. Ook bij het feest van Ajax was hij één van de gangmakers op de dansvloer. Hij ging helemaal los. En voor ons was het ook een opluchting. Ik zit nooit aan de drank, maar ik heb op dat feest wel een paar genomen. Het was geweldig. En Rody (Van de Beeks broertje, red.) heeft het helemaal gevierd. Die is in vijf dagen tijd twee keer om 06.00 uur thuisgekomen, één keer om 06.30 uur en één keer om 04.00 uur. Hij ging zelf Amsterdam in, die moest alles er even uitblazen.'

En nu? Nu liggen plots alle wegen open voor Van de Beek. Hij heeft zichzelf op de kaart gezet, maar blijft volgens zijn vader rustig. 'Er moet wel een heel mooie club komen, wil hij Ajax inruilen. Hij wil het liefst nog veel meer prijzen winnen met Ajax en hij heeft het gruwelijk naar zijn zin. Er staat volgend jaar ook weer een mooi team. Er kunnen wel jongens weggaan, maar Overmars heeft vast en zeker zijn huiswerk gedaan. Donny moet het naar zijn zin hebben. We gaan het wel zien.'

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: B.vanderploeg@ajaxshowtime.com)

Meer 'De titel van':

Deel 1: Maximilian Wöber