Jeugdspelers die een overstap maken naar een club in het buitenland. Het is een steeds meer voorkomend fenomeen. De huidige Ajax O19 heeft zich deze zomer versterkt met de nodige buitenlandse talenten, maar er zijn ook genoeg jongens die voor de omgekeerde weg kozen. Ajax Showtime sprak drie talenten die De Toekomst achter zich lieten. In deze laatste en derde aflevering sprak ik met Daishawn Redan.
Redan gold op De Toekomst eigenlijk altijd wel als één van de grotere talenten. Ik leerde hem kennen in 2014, toen hij in de C1 speelde onder Brian Tevreden. In dat seizoen scoorde hij 34 keer, waardoor hij veruit de meeste goals maakte van alle Ajacieden. Al die goals hebben voor veel interesse vanuit het buitenland gezorgd. Als de naam Redan werd genoemd, gonsde het altijd van de geruchten. 4 juli jongstleden kwam er een einde aan alle speculaties. De goalgetter zette in Londen een krabbel onder een contract dat hem aan Chelsea verbond.
Ha Daishawn, hoe is het met je?
Hé Reinand, goed, goed. Ik heb het naar mijn zin bij Chelsea. In het begin vond ik het best moeilijk en was het even wennen, maar na een klein maandje voelde het als thuis. Niet eens zozeer door de taal, die had ik binnen no-time onder de knie, maar vooral omdat ik lang niet actief was geweest bij een club. Toen het bekend was dat ik naar een andere club zou vertrekken, was het eigenlijk wel klaar bij Ajax.
Want hoe reageerde Ajax toen ze wisten dat je andere plannen had?
Ze waren wel teleurgesteld, om het zo maar te zeggen. We hebben nog wel een gesprek gehad, maar om eerlijk te zijn had ik mijn keuze al gemaakt.
Viel die keuze meteen op Chelsea? Er werden ook veel andere clubs genoemd namelijk. Manchester City, Manchester United, Red Bull Leipzig.. Om er maar een aantal te noemen.
Haha ja, ik heb het ook allemaal gelezen. Ook toen er nog nergens sprake van was. Ik zou me hebben ziekgemeld bij Ajax om bij Manchester United te zijn wezen kijken. Niets van waar. Dat weekend was ik gewoon ziek. Maar om op je vraag terug te komen, voor mij was het inderdaad wel snel duidelijk dat Chelsea mijn club zou worden.
Speelde Juan Familia Castillo daarin nog een rol? Hij vertrok een jaar eerder al naar Chelsea en is één van je beste vrienden, toch?
Klopt, dat is leuk natuurlijk. Ik woon in een gastgezin en Juan woont een paar huizen verderop. Hij is één van mijn beste vrienden en we spelen in hetzelfde team nu. Maar dat is geen reden om keuzes op te baseren. Ik heb uiteindelijk bij drie clubs gekeken. Bij Chelsea, Manchester United en West Ham United. Manchester United was oké, maar Chelsea was echt ‘wauw’. Het complex, de velden, ik zag gewoon hoe professioneel het allemaal was. Ik heb ook naar trainingen gekeken. Bij Chelsea was ik écht onder de indruk. Hard werken, rennen van zestien naar zestien, sleuren, bikkelen, echt fysiek. Ik wil me ontwikkelen tot een beest, een grote, sterke spits die ook voetballend goed is. Ik zeg daarmee niet dat de opleiding van Ajax niet goed is, trouwens. Die is geweldig. Maar voor mij persoonlijk is Chelsea gewoon de perfecte match.
Wat is het grootste verschil met Ajax?
Dat fysieke. Niet alleen kracht, maar ook uithoudingsvermogen. Als ik nu een wedstrijd speel, heb ik het gevoel dat ik de hele wedstrijd gewoon kan rennen, dat is niet normaal. Ik heb bij Ajax veel geleerd, techniek, tactisch inzicht, alles eigenlijk. Ik kijk er echt met een heel goed en positief gevoel op terug, maar bij Chelsea kan ik me nog verder ontwikkelen tot de spits die ik wil worden.
Wat wil je dit seizoen bereiken?
Ik wil kampioen worden en de beker pakken met Chelsea O18. We hebben nu 21 punten uit acht duels, dus we zijn goed op weg. Daarnaast wil ik topscorer worden van onze competitie en mezelf ontwikkelen. En met Oranje O17 wil ik naar het EK.
En over een jaar of drie?
Mezelf ontwikkelen tot één van de beste spitsen van de wereld. Als dat me lukt, liggen er over drie jaar sowieso genoeg wegen voor me open om in het eerste elftal van een mooie club te spelen. Het liefst bij Chelsea natuurlijk.
Of bij Ajax.
Dat zie ik nog steeds zitten, bij Ajax heb ik alles geleerd, Ajax is nog steeds mijn club. Ik heb er nog steeds veel vrienden, zoals de broertjes Maduro, Liam van Gelderen, Venitchio Sint, Ché Nunnely, Navajo Bakboord, Deyovaisio Zeefuik en Mitchel Bakker. Het zou mooi zijn om ooit weer met ze samen te spelen, misschien wel in het Ajax-shirt.
Reinand Visscher
Meer Ajacieden die kozen voor een buitenlands avontuur:
Deel 1: Anderson Lopez
Deel 2: Franco Antonucci
Hoofdnieuws
Plaats reactie