In de rubriek 'Uit het Oog' spreekt Ajax Showtime met oud-Ajacieden die hun sporen tegenwoordig elders achterlaten. Uit het oog dus, maar niet uit het hart. In deel 48 Mitchell Donald, die momenteel zonder club zit.

Mitchell Donald kijkt met een goed gevoel terug op zijn periode bij Ajax. De middenvelder speelde dertien jaar in Amsterdam, waarna hij onder andere uitkwam voor de Servische topclub Rode Ster Belgrado. Daar werd hij de eerste buitenlandse aanvoerder ooit. 'Rode Ster is echt als mijn tweede huis. Ik heb daar een geweldige tijd gehad.' Sinds de afgelopen zomer zit de oud-Ajacied echter zonder club, maar hij is nog niet van plan te stoppen met voetballen, want 'er zit nog genoeg in!'

Donald bracht zijn eerste jaar als voetballer door bij Zeeburgia. Daarna speelde hij een jaar bij FC Bijlmer. 'In dat jaar heb ik meegedaan met de talentendagen en sinds dat moment was ik jeugdspeler bij Ajax. Volgens mij had je vier rondes en twee oefenwedstrijdjes. Per ronde kreeg je een brief thuis en bij de laatste ronde werd ik door Patrick Ladru gebeld dat ik was aangenomen. Toen begon mijn jongensdroom bij de mooiste club.'

Zijn tijd in de jeugdopleiding van Ajax noemt Donald 'een hele mooie tijd'. 'Als jonge jongen geniet je van elk moment. Je denkt niet echt heel veel na. Je bent gewoon bij de mooiste club, zeker als Amsterdammer. Ik heb een verschrikkelijk leuke tijd gehad. Ik zat toevallig laatst nog met Evander Sno aan tafel. Toen hadden we het over hoe leuk we het hadden in de jeugd. Een hele mooie tijd.'

Als je negen jaar in de Ajax-jeugd speelt, dan leer je enorm veel dingen. Donald vertelt dat zijn tijd in de jeugdopleiding hem 'toch echt wel alles' heeft gebracht. 'De basis is toch gelegd bij Ajax, zoals discipline en op tijd komen. Als er om 10.00 uur wordt afgesproken en je komt om 10.00 uur aan, dan ben je te laat. Dat zijn toch disciplinaire dingen die je meeneemt in het leven en sowieso als voetballer. Daarnaast ook de one touch en het overzicht dat je moet hebben als voetballer. Ik heb heel veel gehad aan alles op het technische vlak.'

'Ik had denk ik honderd gemiste oproepen en tachtig gemiste berichtjes'

In februari 2007 mocht de toen achttienjarige Donald debuteren in een UEFA Cup-wedstrijd op bezoek bij Werder Bremen. 'Het ging best wel in een rap tempo. Een jaar voordat ik mijn debuut maakte, zat ik nog in de A2. Ik mocht toen wel veel met de A1 meedoen. Het jaar daarop was ik een vaste waarde in de A1 en toen moest ik in december met het eerste mee. Voor de wedstrijd is het natuurlijk spannend, want je gaat toch mee voor een officiële wedstrijd.'

De middenvelder begon ook direct in de basisopstelling, maar hoe hoorde hij dat? 'Ik weet dat ik wakker werd en op mijn telefoon keek. Ik had denk ik honderd gemiste oproepen en tachtig gemiste berichtjes, dus ik dacht: wat gebeurt er? Blijkbaar hadden zij de verwachte opstelling gezien, waarin stond dat ik ging beginnen. Dat wist ik nog helemaal niet. Dat was een heel mooi moment.'

Van zijn debuut zelf weet Donald 'alles' nog. 'Op dat moment is het gewoon heel spannend, want je kijkt er je hele leven naar uit en dan is het moment daar. Alleen heb je op zo'n moment natuurlijk niet veel de tijd om te blijven dromen. Zodra het fluitsignaal gaat, dan moet je er staan.'

'Ik zei: Een contract? Hoe bedoel je? Niemand had nog met mij gesproken'

Donald heeft ook nog een mooie anekdote over een trainingskamp met Ajax 1. De Amsterdammers gingen naar Zuid-Afrika, waar Donald op de kamer zat met Kenneth Vermeer, Vurnon Anita, Ryan Babel, Urby Emanuelson en Jeffrey Sarpong. 'We waren met z’n allen op de kamer, maar ik had nog helemaal niks gehoord over een contract. Ik kwam van de A1, ging voor het eerst met het eerste mee en deed gewoon mijn best. Emanuelson zei zo van: Hey Mitch, lekker hoor, een contract! Ik zei zo: Een contract? Hoe bedoel je? Niemand had nog met mij gesproken.'

Vervolgens draaide Emanuelson zijn laptop om. 'En er stond: Donald dwingt contract af voor 4,5 jaar. Dat was voor mij wel echt een heel mooi moment, maar ook een shockerend moment, want ik wist van niks haha.' Het bericht werd niet gedeeld op een nieuwssite, maar gewoon op de site van Ajax zelf. 'Ze claimden me gewoon, haha. Ik wist echt van niks, maar goed het was sowieso een "ja". Dat was voor mij wel echt een moment dat ik dacht: Oké, nu gaat het ook echt beginnen. Het harde werken waar je al die jaren voor traint, huilt en zwoegt wordt op dat moment écht. Dat was prachtig.'

Ajax meldde dus dat Donald voor 4,5 jaar tekende, terwijl hij zelf nergens vanaf wist. Hoe kan dat? 'Vaak is je management achter de schermen natuurlijk wel voor jou bezig, dus dat zal het waarschijnlijk wel zijn geweest. Misschien wilden ze mij niet meteen te veel druk opleggen. Je weet nooit hoe dat op dat moment is gegaan. Ik was er heel blij mee en 4,5 jaar was toch ook wel een statement.'

'Ik kijk terug op een geslaagde tijd bij Ajax en ik ben er heel trots op'

In de voorbereiding op het seizoen 2008-2009 raakte Donald zwaar geblesseerd. Hij kreeg een mentale klap te verwerken. 'Een pluspunt van mij is dat ik mentaal altijd wel sterk ben. Ik had wel iets van: een dag niet trainen is een dag later terugkomen en daar had ik niet veel trek in. Ik wilde zo snel mogelijk terug het veld op en met die instelling ging ik gewoon trainen. Daarbij ben ik wel goed geholpen door de fysio’s bij Ajax en natuurlijk door de mensen om me heen, zoals mijn ouders en goede vrienden. Uiteindelijk probeerde ik die harde klap te verwerken en te laten zien dat ik sterker terugkwam. Dat was op zich goed gelukt.'

In totaal speelde Donald achttien officiële wedstrijden in het eerste elftal van Ajax. Zijn debuut is uiteraard een hoogtepunt, maar zijn eerste doelpunt tegen Benfica - op het Amsterdam Tournament - was voor hem persoonlijk zijn hoogtepunt in Ajax 1. 'Dat was toen een heel, heel, heel mooi moment voor mezelf. Het was volgens mij precies een jaar na mijn blessure… Vooraf weet ik nog dat ik met vrienden sprak over wat ik allemaal zou doen als ik zou scoren, maar op dat moment vergeet je alles, haha. Ik rende volgens mij overal naar toe. Zo'n moment is onbetaalbaar.'

Donald kijkt 'zeker tevreden' terug op zijn tijd bij Ajax. 'Er zijn niet heel veel jongens die dit kunnen navertellen. Ik heb er toch dertien jaar gezeten. Natuurlijk had ik er langer willen zijn en van meer waarde willen zijn voor Ajax. Alleen soms lopen dingen anders, keuzes van trainers of hoe je in vorm bent of whatever. Het heeft met meerdere dingen te maken. Ik kijk terug op een geslaagde tijd bij Ajax en ik ben er heel trots op.'

'Als je op het vertrouwde nest bent is dat wel fijn, maar dat is niet alles'

In januari 2010 werd Donald door Ajax en trainer Martin Jol voor een halfjaar verhuurd aan Willem II. 'Dat was op zich wel moeilijk. We kwamen tot de conclusie dat het op dat moment beter was dat ik verhuurd werd. Dat was wel moeilijk, want ik kende niets anders dan Ajax. Ik denk dat het uiteindelijk wel goed is geweest voor mijn ontwikkeling. Als je op het vertrouwde nest bent is dat wel fijn, maar dat is niet alles. Bij Willem II zag ik echt: Oké, je staat nu meer op je eigen benen. Niet het vertrouwde nestje. Iedereen kent je bij Ajax en daar niet. Dat was echt wel een beetje een eyeopener.'

Medio 2011 werd het contract van Donald niet verlengd bij Ajax. Hij had daar nog een gesprek over met toenmalig hoofdtrainer Frank de Boer. 'Hij kende mij natuurlijk al. We hebben toen een goed gesprek gehad, waarbij hij gewoon eerlijk heeft aangegeven dat er nog wel een mogelijkheid was om het contract met een jaar te verlengen. Alleen met het idee dat er geen zekerheid was dat ik veel zou gaan spelen. Om eerlijk te zijn vond ik in die tijd dat ik had laten zien dat ik er was en dat ik van goede waarde kon zijn.'

Toen Roda JC met een goed driejarig contract kwam, besloot Donald te vertrekken bij Ajax. 'Toen heb ik zelf aangegeven dat ik klaar was met het opboksen tegen het feit dat ik vond dat ik er gewoon bij hoorde. Nogmaals, er worden keuzes gemaakt en no regrets, no judgements. Het is gegaan zoals het moest gaan en ik ben gewoon heel blij met hoe het is gegaan. Alleen was het voor mij op dat moment gewoon een beetje een dood spoor. Ik denk dat een frisse start toen goed was voor mij.'

'Na dertien jaar Ajax ben je dan écht weg, dat was toch wel zwaar'

Uiteindelijk speelde Donald drie seizoenen bij Roda JC, waar hij het 'heel leuk' had. 'Het was natuurlijk wel wennen, ik ga niet liegen. Ik heb echt wel een traantje weggepinkt. Na dertien jaar Ajax ben je dan écht weg, dat was toch wel zwaar. Maar in het voetbal heb je geen tijd om te lang te blijven rouwen. Je moet doorschakelen. Ik had gelukkig een heel leuk team en leuke mensen om me heen daar. Ik heb het denk ik goed opgepakt, want ik heb in drie seizoenen toch minimaal 25 competitiewedstrijden per seizoen gespeeld. Dat is op zich wel nice.'

In de zomer van 2014 vertrok de middenvelder naar Mordovia Saransk in Rusland. Na een jaar werd Donald voor een halfjaar verhuurd aan de Servische topclub Rode Ster Belgrado, dat hem in januari 2016 definitief overnam. 'Rode Ster is echt als mijn tweede huis. Ik heb daar een geweldige tijd gehad. Ik werd de eerste buitenlandse aanvoerder ooit, dat was zeker een grote eer. Alle liefde die mijn familie en ik voelden toen we daar waren, dat is onbeschrijfelijk. Dat was zeker een hele leuke tijd die we daar hebben beleefd.'

Een andere club in Belgrado is aartsrivaal FK Partizan. De Servische fans staan erom bekend best fanatiek te zijn, maar Donald is nooit lastiggevallen door de fans van Partizan. 'Tenzij we de wedstrijd speelden, maar daarbuiten niet. Er kwamen zelfs Partizan-fans naar mij toe van: We houden niet van Red Star, maar we hebben wel echt respect voor jou als persoon. Ik zat zelf wel bij Rode Ster, maar ik ben niet iemand die een Partizan-fan zou uitschelden. Dat is allemaal onzin, dat zou ik niet doen. Ik zou daar nooit spelen, van m’n leven niet, maar je stelt je gewoon volwassen op.'

'Heeft me echt pijn gedaan om daar weg te gaan'

Ondanks dat hij het erg naar zijn zin had bij Rode Ster vertrok Donald in de zomer van 2018 naar het Turkse Yeni Malatyaspor. 'Ik zat in Rusland en ik had heel veel ingeleverd om naar Rode Ster toe te gaan en dan heb ik het over het financiële gebied. Dat is gewoon eerlijk, daar ga ik niet geheimzinnig over doen. Alleen als je naar de competitie in Servië kijkt, dan is die wat minder sterk dan de competities in Rusland of Turkije. Met mijn potentie en met mijn kwaliteiten was dat niet voldoende. Ik wil mezelf altijd blijven uitdagen.'

In zijn drie jaar bij Rode Ster Belgrado won de oud-Ajacied twee landstitels en speelde hij in de Europa League. 'Op een gegeven moment heb je zoiets van: Het loopt een beetje dood hier. Alhoewel het me echt pijn heeft gedaan om daar weg te gaan, want het was echt mijn thuis. Alleen kwam er een goede aanbieding vanuit Turkije, ook met perspectief, waar ik achteraf geen spijt van heb gehad. Het was tijd voor een stapje omhoog en de Turkse competitie is vrij sterk. Dat jaar werden we vijfde, dus het was een goede stap. En ook financieel ging ik er héél sterk op vooruit. Ik maak wel altijd gewoon een compleet plaatje met wat erbij komt kijken. Financieel is natuurlijk het laatste stukje, maar het belangrijkste is of het een goede competitie is, wat de plannen van de club zijn en hoe het team is.'

'Ik ga het niet doen als mijn gevoel er niet goed bij is'

Nadat hij twee jaar bij Yeni Malatyaspor had gespeeld, vertrok hij in 2020 naar BB Erzurumspor. 'Ik wil daar niet te veel over kwijt, maar dat was achteraf gezien niet de allerbeste keuze. De manier van werken van de mensen bij die club paste totaal niet bij mij. Laat ik het zo zeggen: het is heel jammer hoe zij met hun spelers zijn omgegaan. Daar wil ik dat stukje dan bij laten. Maar dat was eigenlijk mede de reden waarom ik qua voetbal stilstond.'

Want qua voetbal staat Donald inderdaad even stil. Sinds de afgelopen zomer zit hij zonder club, maar dat was deels ook zijn eigen keuze, zo vertelt hij. 'Er waren een paar opties, waartegen ik zelf “nee” had gezegd. Er kwamen een paar teams waarvan ik dacht: Ik weet het niet zeker. Ik ga het niet doen als mijn gevoel er niet goed bij is. Aan de hand daarvan was het een halfjaartje stil.'

Hij hoopt nog ergens aan de bak te kunnen gaan. Tijdens de afgelopen transferperiode speelden er wel een paar dingen. 'Er zijn geen concrete dingen, er zijn natuurlijk wel interessante dingen. Ik ga daar nog niet te veel op in, want het is nog een beetje een te vroeg stadium. We gaan ervan uit dat het goed komt en in de tussentijd houd ik mezelf fit.'

'Wie weet kan ik ooit als trainer aan de bak bij Ajax'

Ondanks dat Donald inmiddels al elf jaar weg is uit Amsterdam volgt hij Ajax nog steeds. Denkt hij weleens: wat als ik nu in de jeugd speelde? 'In mijn tijd ging de trainer om het halfjaar of elk jaar weg, dus het was een hele andere tijd, een moeilijkere tijd. Als ik die jonge jongens nu zie, denk ik inderdaad: Als het in mijn tijd zo was, dan had ik zeker wel meer kunnen betekenen voor Ajax. Ik kijk gewoon met trots naar Ajax. Ze doen het geweldig. Als je zo'n jonge jongen als Gravenberch ziet… Ik ken hem en zijn familie goed, dus daar kan ik alleen maar trots op zijn.'

Daarnaast speelde Donald zelf nog met onder andere Daley Blind. 'Daley is ook een kind van de club. Hij kent Ajax door en door. Daley is altijd een slimme voetballer geweest en heeft zich ook ontwikkeld tot een vaste waarde en leider voor het team. Het is gewoon een geweldige speler. Maar als je het hele team van Ajax rondgaat, dan zijn ze op elke positie verschrikkelijk goed.'

Het grootste deel van zijn voetbalcarrière ligt inmiddels achter Donald. Hij denkt dan ook weleens na over het leven na zijn profcarrière. 'Ik blijf sowieso in de sport. Ik wil mijn trainersdiploma gaan halen. Aan de hand daarvan gaan we kijken wat de toekomst brengt. Wie weet kan ik ooit als trainer aan de bak bij Ajax. We gaan er gewoon voor. Ik heb zoveel love voor de sport. Ik zou me geen raad weten zonder voetbal.' Maar eerst hoopt Donald nog even een paar jaartjes door te gaan met zelf voetballen. 'Daar gaan we zeker voor. Er zit nog genoeg in!'

Niels Opdam (email: n.opdam@ajaxshowtime.com)