In de rubriek ‘Kweekvijver’ zoomt Ajax Showtime wekelijks in op het paradepaardje van Ajax: de jeugdopleiding.

In de equipe van Rik Verhage dartelt een superatleet met een schitterende Nigeriaanse naam. Het is wekelijks genieten van de onverzettelijkheid in de duels, de rust aan de bal en het lef waarmee Eniola Owolabi speelt. De topverdediger in de dop maakt niet alleen indruk bij ‘zijn’ Ajax O15, hij behoort ook tot de sterkste basiself van Ajax O16. Owolabi verscheen bij dat team aan de aftrap tegen FC Barcelona en voor het kampioensduel met Feyenoord. Niet de minste tegenstanders.

Het zegt veel over de kwaliteit van Owolabi. Niet voor niets had hij de clubs in Nederland voor het uitkiezen. Feyenoord en Ajax kregen ‘nee’ te horen van de familie Owolabi. Zijn familie stond er bovendien niet bij stil dat Eniola profvoetballer zou kunnen worden en het verhaal over zijn nog prille carrière is er dan ook een die vooral bestaat uit een samenloop van ‘grappige’ omstandigheden. Amateurverenigingen verkochten Owolabi ‘nee’, talentendagen waren niet succesvol, de buurman kon hem niet uitstaan en vele ritjes naar Arnhem: Ajax Showtime sprak erover met de vader van Owolabi, Remi.

Het verhaal begint al voor de geboorte van Eniola. Zijn vader strandt onderweg van Nigeria naar Engeland onverwacht in Nederland. ‘Ik kreeg op het vliegveld te horen dat ik niet verder mocht. Er was iets mis met mijn paspoort. Ik weet nog steeds niet precies hoe dat heeft kunnen gebeuren, maar het zorgde ervoor dat ik niet terug naar Nigeria kon en ook niet door naar Engeland’, begint Remi. ‘Per ongeluk in Nederland gebleven’, voegt hij er lachend aan toe.

‘Hij zorgde voor klachten van de buren’

Eenmaal de verblijfsvergunningen binnen, settelt de familie Owolabi zich in 1999 in Blaricum. Elf jaar later wordt Eniola geboren. En slechts twee jaar na zijn geboorte ondervindt de buurman zijn aanleg voor hardlopen en sporten. ‘Eniola rende de hele dag door de tuin, het ging maar door, overal heen. Tot aan ergernissen bij de buurman aan toe. Toen wisten we dat we er wat aan moesten doen.’

De ouders van Eniola besluiten om op zoek te gaan naar een manier waarop hij zijn energie kwijt kan en kloppen aan bij de amateurvoetbalvereniging HSV Wasmeer uit Hilversum. ‘Voor straf moest hij op voetbal. Hij was niet te houden, maar we kregen helaas te horen dat hij te jong was om mee te doen.’ En dus bedacht vader Remi een alternatief. ‘Ik ging veel met hem naar buiten en liet hem rennen. Net zolang tot hij moe was en thuis rustig zou blijven.’

Al snel komt er een bal in het spel en borrelt Eniola’s liefde voor voetbal op. ‘We hadden voor ons huis een voetbalveld en daar gingen we vaak voetballen. Het was al snel duidelijk dat hij dat heel leuk vond. We speelden heel veel, want die jongen had ontzettend veel energie’, vertelt Remi. ‘Het was echt als straf. Hij zorgde voor klachten van de buren’, maakt zijn vader nogmaals lachend duidelijk. ‘Als hij wat nieuws kon met een bal kwam hij trots naar me toe en zei: “Kijk wat ik kan, papa!”

De liefde voor het spelletje van Owolabi was onmiskenbaar en op vijfjarige leeftijd - de minimale leeftijd om te mogen voetballen - zet Owolabi zijn eerste ‘echte’ stapjes op een voetbalveld van HSV Wasmeer. Zijn talent valt direct op en hij wordt aangemoedigd om mee te doen aan een talententraining waar tal van scouts komen kijken. De deelname is echter tevergeefs en Owolabi wordt niet opgepikt door een club.

Het duurt echter niet lang voordat Remi voor het eerst gebeld wordt door een club uit de Eredivisie. ‘FC Utrecht belde als eerste, maar hij was toen nog te jong om daar te gaan spelen. Later nodigde Vitesse Eniola uit voor vier stagetrainingen.’ De destijds zesjarige Owolabi heeft niet lang nodig om indruk te maken in Arnhem. ‘Na één training gaven ze al aan dat ze (Vitesse, red.) hem graag wilden hebben. Ze zagen hoeveel energie en power hij had.’ En zo gaat Owolabi op zevenjarige leeftijd voetballen bij Vitesse.

Feyenoord en Ajax afwijzen

Het volgende telefoontje voor Remi komt uit Rotterdam. ‘Feyenoord wilde ook graag dat Eniola bij hen kwam spelen, maar toen ze contact zochten hadden we net ja gezegd tegen Vitesse. Het is dan niet netjes om je daar niet aan te houden en dus zijn we er niet verder op ingegaan. Feyenoord heeft zijn naam opgeschreven en daar is het bij gebleven.’

Bij Vitesse blijft Owolabi indruk maken en Ajax houdt het talent nadrukkelijk in de gaten. Ze volgen de jonge verdediger eerst zes maanden voordat de vader van Eniola opnieuw gebeld wordt. Dit keer hangt de club uit Amsterdam aan de lijn. ‘Mijn eerste reactie was nee. Hij had het erg naar zijn zin bij Vitesse en de club was heel goed voor hem. Ik zag het niet zitten om hem naar een andere vereniging te laten gaan.’

‘Meeste stemmen gelden’

Als Remi het nieuws thuis vertelt, blijken de broer, de zus en vooral de moeder van Eniola er anders over te denken. ‘Zijn moeder bracht hem altijd naar de training en Arnhem is best ver bij Hilversum vandaan. Zijn trainer bij Vitesse hielp ons wel en bracht hem ook stukken, maar het bleef een hele opgave. We moesten kiezen tussen een club waar hij het heel goed had en Ajax, dat dichterbij was’, licht Remi de afweging toe. ‘We besloten dat de meeste stemmen gelden. Ik was de enige die voor Vitesse stemde en dus ging hij naar Ajax.’ Vitesse wilde Owolabi zeker niet kwijt en deed nog pogingen om hem te behouden, maar ondanks de warme gevoelens die de familie bij de club had, gaf de reistijd de doorslag.

Owolabi komt bij Ajax in de O9 terecht. Inmiddels zullen de volgers van de Ajax-jeugd zijn naam al een aantal keer voorbij hebben zien komen. Zes jaar na zijn komst is Owolabi speler van Ajax O15. De jonge Ajacied is een fijne verdediger om naar te kijken. Met zijn snelheid, kracht en hardheid wint hij veel duels en met de bal aan de voet is hij een verdediger van wie menig voetballiefhebber smult. Owolabi beschikt over een goede inspeelpass en kan uitstekend het middenveld indribbelen. Bovendien heeft hij de natuurlijke rust om te wachten op het juiste moment om een van deze kwaliteiten in te zetten. Een echte atleet met veel voetballend vermogen.

Owolabi speelt bij Ajax O15 doorgaans als centrale verdediger, maar kan ook uit de voeten als linksachter. De linksbenige verdediger is volgens zijn vader van nature een achterhoedespeler. ‘Hij liep altijd al automatisch achteruit, van jongs af aan. Eniola gebruikte zijn energie om het hele veld over te rennen en wilde ten koste van alles tegendoelpunten voorkomen. Het is logisch dat hij een verdediger is geworden; iedereen was het daarover eens.’

Thuis weer vrolijk na een nederlaag

Als echte verdediger die ten koste van alles tegendoelpunten wil voorkomen kan Owolabi logischerwijs slecht tegen zijn verlies, maar desondanks weet hij de teleurstelling thuis van zich af te schudden. ‘Vroeger moest hij wel eens huilen na een nederlaag. Dat vond ik niet leuk om te zien. We pamperen hem niet, maar als hij zijn best heeft gedaan en heeft geluisterd naar de trainer, dan zijn de tranen niet nodig. Dat geven we hem ook mee.’

Het advies heeft het gewenste effect op Owolabi. De altijd vrolijk gestemde, goedlachse en kalme jongen laat de frustratie na een nederlaag op het veld achter en is bij thuiskomst weer zijn blijde zelf. ‘Thuis hebben we het er niet vaak over. Ze analyseren alles bij Ajax en daarom vinden we het niet nodig om het er uitgebreid over te hebben. Thuis weer vrolijk zijn, op de club leren van je fouten en door naar de volgende wedstrijd.’

Een trotse vader sluit het gesprek af met een terugblik op de rode draad van het verhaal. ‘Het is eigenlijk wel een grappig verhaal. Hij moest voor straf op voetbal en we hadden nooit verwacht dat hij zou staan waar hij nu staat.’ Remi heeft het meermaals over straf (punishment), maar de lach en trots is telkens hoor- en merkbaar als hij erover vertelt. Straf met een korreltje zout. Ajax moet de buurman van Owolabi dankbaar zijn. Die ‘straf’ pakt tot dusver namelijk voortreffelijk uit.

Bram Bark (X: @Bram_Bark | E-mail: b.bark@ajaxshowtime.com)

Lees meer 'Kweekvijver':

#1 - Ajax vindt vervanger voor de naar Feyenoord vertrokken Zinhagel