Pier Eringa stelt bij BNR Nieuwsradio dat er te veel dynamieken rondom de Raad van Commissarissen zijn ontstaan. Op die manier werd het moeilijk gemaakt om te functioneren als president-commissaris. Eringa wijst onder meer op de dynamieken die ontstonden vanuit de harde kern van Ajax, de bestuursraad van de club en de media.

Bij BNR Nieuwsradio prak Eringa woensdagochtend uitgebreid over zijn Ajax-periode. De geboren Fries werd in maart vorig jaar aangesteld als RvC-voorzitter om al na ruim een halfjaar de club te verlaten. 'Ik was gewaarschuwd van tevoren. Weet wel: Ajax heeft een grote impact, iedereen kijkt naar Ajax. Het is een bijzondere wereld. In die zin stapte ik niet in iets waarvan ik niet wist wat het zou zijn', zegt Eringa, die niet alles van tevoren had kunnen voorzien. 'Wat de dynamiek is als de harde kern van een club op gang komt, als de bestuursraad op gang komt en als de media op gang komen.'

Eringa geeft aan dat hij toezichthouder was bij Ajax en als toezichthouder hoort het niet om in beeld te komen, zo vindt hij. 'Bij Ajax ging dat toch anders. De RvC hoort niet in het zicht te komen, maar ongewild gebeurde dat wel. Dat begon al door de vergoeding die speelde. Dat was niet bedacht door de RvC, maar inderdaad door de bestuursraad. Daardoor ontstond al dynamiek. Daarna ging het ook over een speler uit Rusland (de Armeen Eduard Spertsyan, red.) of hij wel of niet naar Ajax zou moeten komen. Het ging over een nieuwe technisch directeur, Van der Sar ging eerder weg en het lukte niet om snel een opvolger te vinden. Die (Alex Kroes, red.) komt nu pas in maart binnen. Voor je het wist, zat je als RvC in een front waarin je niet wil zijn.'

Valentijn Driessen en Johan Derksen

In een interview met het Financieel Dagblad legde Eringa destijds uit wat de taken - lees: de rollen en verantwoordelijkheden - zijn van de technische staf, directie en de RvC. 'Boem, daar kwam het verwijt dat Eringa zijn straatje wilde schoonvegen. Zo werd het geframed. En dan kom je bij de twee D's terecht: Driessen en Derksen. Dat zijn in hun vak goede mensen, denk ik. Maar ik heb die mensen nog nooit gesproken. Ik spreek met veel journalisten, maar dat hebben zij nooit gedaan. Zij zijn wel enorme aanjagers geweest van sentiment. Driessen plaats ik dan nog een beetje in de hoek van journalisten, Derksen in het amusement. Beiden kunnen zo beeldbepalend zijn. Het ging om beelden die heel ver af zitten van de werkelijkheid. Zo werd geschreven wat ik van Hendriks vond, maar daar was geen letter van waar.'

Eringa haalt nog meer voorbeelden aan en zegt vervolgens te balen dat er steeds minder vaak hoor en wederhoor wordt toegepast in de media. 'Jullie hebben mijn nummer, dus je kunt me gewoon bellen in plaats van het klakkeloos over te nemen. Er wordt vaak achter één bron aangehold, maar één bron is geen bron. Je kunt mij altijd bellen, ik ben laagdrempelig en bereid om een reactie te geven, maar vaak wordt mij niks gevraagd. Vaak ook omdat een deel van het verhaal dan geen verhaal meer is. Zijn journalisten wel kritisch op elkaar? Of leef ik in een te oude tijd, dat het principe niet meer geldt en moet ik dan mijn verwachtingen bijstellen. Gelden er nu andere codes omdat het gaat om snelheid en de clicks?'

Periode Mislintat bij Ajax

In de tijd dat Eringa bij Ajax actief was als president-commissaris had hij veel te maken met toenmalig directeur voetbalzaken Sven Mislintat. Over de Duitser wordt vaak gezegd en geschreven dat hij in zijn eentje alle transfers deed bij Ajax. 'Dat is het beeld en daar wordt makkelijk achteraan gelopen. Je zou ook kunnen zeggen: de betrokkenheid was veel breder dan wordt gesuggereerd. Maar dat is de inhoud en daar kan ik nu niets over zeggen. Niet omdat ik het niet weet, maar omdat het onderzoek nog loopt. Als bestuurder denk je: ga je op iedere suggestie of ieder verhaal reageren? Of doe je dat niet, omdat je ook gewoon je werk hebt?'

Geleerd van periode bij Ajax

Tot slot laat Eringa weten geleerd te hebben van zijn periode bij Ajax. 'Blijf je met een kater zitten of ga je door? Wat heb ik hiervan geleerd? Dat je van tevoren goed moet kijken in welke omgeving ik effectief mijn rol kan spelen en waar niet. Als de wereld te opportunistisch wordt, hoor ik daar niet thuis. Je zult mij niet snel zien in de politiek en het voetbal. Die wereld staat te ver van mij af.'