Eyong Enoh kijkt nog altijd met een speciaal gevoel terug op 15 mei 2011. Dat is de dag waarop Ajax de dertigste landstitel in de clubhistorie veroverde en daarmee de bijbehorende derde ster boven het logo op het Ajax-shirt. In een kolkende ArenA rekenden de Amsterdammers in een onderling duel om de titel af met FC Twente.

'Het was de meest speciale atmosfeer die ik ooit heb gevoeld', vertelt Enoh in een interview met VoetbalPrimeur. Hij speelde in het verleden ook in de Premier League en maakte met Kameroen het WK van 2010 in Zuid-Afrika mee. 'Ik heb dat nooit ergens anders meegemaakt op de wereld. Alleen toen, op die dag.'

'Het voelde alsof je in een gloeilamp stond, als een pot water die na dagen van borrelen eindelijk begon te koken', gaat Enoh verder. 'Ik kan het niet goed omschrijven. Je had het mee moeten maken. Het was een once in a lifetime experience, onvergetelijk.'

Enoh begon als wisselspeler aan de wedstrijd en zag vanaf de bank hoe Siem de Jong na ruim twintig minuten de 1-0 maakt. 'Na die goal explodeerde het stadion, maar werd ik rustig in mijn hoofd. Ik wist: dit wordt onze wedstrijd. Je voelde gewoon dat het goed ging komen', blikt hij terug. Met nog ruim twintig minuten op de klok werd Enoh binnen de lijnen gebracht bij een 2-1 voorsprong. 'Ik moest Landzaat neutraliseren. Hij bleef maar diep gaan die wedstrijd. Ook moest ik voorkomen dat Janssen zijn passes kon blijven geven.'

Na 78 minuten wordt de wedstrijd in het slot gegooid door De Jong. Na het eindsignaal barst er een feest los in de ArenA, want de Amsterdammers pakten na zeven jaar weer een landstitel. 'Onbeschrijfelijk', vertelt Enoh. 'Geluk, opluchting in blijdschap. Pure extase en euforie. Het is zo'n moment dat zelden voorkomt. Het was alsof de hemel neerdaalde op Amsterdam.'

Enoh denkt regelmatig terug aan de huldiging

Een dag later wordt Ajax gehuldigd op het Museumplein. Enoh kan zich nog steeds elk moment herinneren. 'Ik stond dagenlang, maandenlang, op met een glimlach. Ik bleef maar lachen. We hadden gewoon gewonnen, en dan ook nog die derde ster.'

'We hadden geschiedenis geschreven, en niemand had het verwacht', vervolgt Enoh. 'Ik denk er nog heel vaak aan. Ik heb een foto van de spelers die feestvieren op het veld. Die hangt bij mij thuis aan de muur. Ik wil dat mijn kinderen 'm zien.'