Welkom op ‘De Ajax Zolder.' In deze rubriek neemt Ajax Showtime een duik in de wereld van unieke Ajax-items die het kloppende hart van ware supporters vertegenwoordigen. Achter elk voorwerp schuilt een verhaal, een herinnering, en een onvergetelijk moment dat de band tussen fan en club versterkt. Van gesigneerde shirts tot historische toegangsbewijzen, ontdek de schatten die de rijke geschiedenis van AFC Ajax weerspiegelen. In deel 4: Chananja Hollander over overblijfselen van de tweede ring van het Olympisch Stadion en het oude balkon van de stadsschouwburg op het Leidseplein.

Chananja Hollander is een echte liefhebber van Ajax. In haar tienerjaren wilde ze graag naar de wedstrijden, maar haar ouders waren daar vaak geen voorstander van. Toch bezocht ze regelmatig wedstrijden in het Olympisch Stadion en was ze aanwezig bij huldigingen op het Leidseplein. Door haar mooie herinneringen aan beide plekken hebben de overblijfselen van het stadion en het balkon van de stadsschouwburg extra waarde gekregen. Daarnaast deelt ze mooie anekdotes over haar idool Jari Litmanen.

Heel veel mensen zullen het zien als ‘een stukje puin’, maar het balkon van de stadsschouwburg heeft voor Chananja veel waarde. ‘Onze helden hebben daarop gestaan. Ik bedoel niet alleen de helden van ‘95, maar natuurlijk ook Johan Cruijff, Piet Keizer, noem maar op.’ En dus wist de vader van haar beste vriendin het ideale verjaardagscadeau voor Chananja te bedenken. ‘De vader van mijn beste vriendin werkte in de schouwburg en ik werd 21 jaar oud in maart 1998, dus hij dacht dat hij mij wel blij kon maken met een stukje van dat balkon. Toen heeft hij de moeite genomen om naar de bouwvakkers te gaan en heeft hij een stukje gekregen. Eigenlijk is het gewoon een stukje puin, maar wel een heilig stukje puin.’

Chananja hecht niet alleen veel waarde aan het overblijfsel van het balkon vanwege de geschiedenis, maar ook vanwege haar persoonlijke herinneringen aan de plek. ‘Toen ik zestien jaar oud was, wilde ik graag naar de huldiging op het Leidseplein. Ik heb een oudere broer en twee hele lieve ouders, maar die vonden het niet zo’n goed idee dat ik daarheen zou gaan. Mijn broer zei toen: “Als mijn zus daar graag heen wil, gaan we dat regelen.” Wij hadden toen een heel dialoog voorbereid om aan tafel mijn ouders te overtuigen. Bij het avondeten vertelde ik dat ik graag naar de huldiging wilde en mijn ouders zeiden meteen: “Is goed.” Al dat voorbereidende werk was dus voor niks, haha. Uiteindelijk hebben we allemaal bier verkocht op het Leidseplein onder het balkon waar ik nu een stukje van heb. Als ik het stukje zie, moet ik iedere keer weer lachen. Er zit dus ook geschiedenis aan voor ons als broer en zus.’

‘Warme’ herinneringen aan Olympisch Stadion

Daarnaast heeft Chananja dus ook nog een stukje van de tweede ring van het Olympisch Stadion in bezit. ‘In 1998 ben ik geopereerd aan mijn knie en voor mijn herstel moest ik veel gaan fietsen en trainen. Mijn ouders hebben een huis in Amsterdam-West en woonden dus vlakbij het Olympisch Stadion, wat voor mij ook een stukje heilige grond is. Ik ben toen steeds een stukje om het Olympisch Stadion gaan fietsen en dan weer terug naar het huis van mijn ouders. Op een gegeven moment dachten die bouwvakkers: die komt nou wel heel vaak langs. Toen heb ik uitgelegd dat ik een beetje een Ajaxidioot ben. Even later kwam ik weer een keer langs het stadion en zei één van de bouwvakkers: “Ik heb wat voor je.” Toen gaf hij mij één van de schroeven van het stadion. De schroef maakte deel uit van de ophanging van de tweede ring.’

Ook aan het Olympisch Stadion heeft Chananja warme herinneringen, al voelden die herinneringen destijds niet zo warm aan. ‘Ik ben vaak met mijn vader in het Olympisch Stadion geweest voor de Europese wedstrijden. Met name de wedstrijd tegen Ferencváros was een bizarre wedstrijd. Het was -14 graden buiten, dus de bankjes waren niet heel lekker om op te zitten. We zaten echt als Michelin poppetjes vanaf de tweede ring die wedstrijd te kijken. Ik vind het wel mooi dat ik nog op die tweede ring heb gezeten.’

Het zijn dan ook de herinneringen die ervoor zorgen dat Chananja zoveel waarde aan de items hecht. ‘Ik vind de verhalen erachter gewoon prachtig en die hoeven ook geen geld te kosten. Echte herinneringen kosten geen geld. Echte herinneringen zijn een soort geur voor mij, of een liedje. Dat vind ik het mooie eraan. We leven in een wereld waarin alles maar duurder moet, dat heb ik niet zo. Ik word veel blijer van iets wat echt bijzonder is en waar ik herinneringen aan heb.’ Wat de items van Chananja al helemaal bijzonder maakt, is het feit dat je ze niet zomaar ergens kunt kopen. ‘Het mag niet weggegooid worden, want het is toch allemaal historie. Maar het is allemaal niet te koop, dus je moet maar net iemand hebben die tegen je zegt: “Ik heb wat voor jou.” Ik vind het mooi dat het niet totaal verdwenen is.’

Litmanen en de Amstel Cup

Naast de overblijfselen van het balkon van de stadsschouwburg en de tweede ring van het Olympisch Stadion heeft Chananja nog een item waar een mooi verhaal achter schuilt: een gesigneerd shirt van Litmanen. Het verhaal begint bij de winst van de Amstel Cup in 1998. ‘Dat was in de jaren dat Bobby Haarms nog leefde. Hij had een café op het Delflandplein en daar woonde een vriendin van mij vlakbij. Nadat Ajax de Amstel Cup had gewonnen, zag die vriendin van mij dat alle stoelen al werden klaargezet bij het café. Toen wisten we al dat de selectie daar zou gaan eten en feesten.’

En dus besloten Chananja en haar vriendin actie te ondernemen. ‘Wij zijn daar toen heen gegaan en dat was in de tijd dat er nog geen beveiliging was. David Endt was toen nog de perschef en herkende ons. Hij zei: “Wacht, ik ga even wat halen voor jullie.” Toen kwam hij terug met de Amstel Cup en zei hij: “Houd maar ff bij je. Ga niet te ver hier vandaan, want we willen hem wel terug hebben.” Dus wij hebben toen een tijdje die beker gehad en er foto’s mee gemaakt.’

Even later leverde Chananja de beker weer in, maar daarmee is het verhaal nog niet afgelopen. ‘Ik had een Finse vlag bij me. Op een gegeven moment leverden wij de beker weer in en zei ik tegen David (Endt, red.): “Is het mogelijk dat Jari (Litmanen, red.) die vlag signeert?” Hij ging even naar binnen en toen hij terugkwam zei hij: “Kom maar ff mee. Ze zitten nog wel aan het toetje, maar kom maar ff naar binnen.” Toen ben ik naar binnen gegaan en heeft Jari de Finse vlag gesigneerd. Even later wilde ik weer weggaan, maar Jari stopte mij en zei: “Maar je hebt ook nog een shirt aan van mij, die zal ik ook even signeren.” Tegenwoordig is zoiets ondenkbaar en ook dit is echt weer een voorbeeld van het verhaal achter het item dat het zo leuk maakt.’

Tenslotte haalt Chananja een herinnering omhoog die zowel over de stadsschouwburg en Litmanen gaat. ‘Een aantal jaren geleden kwam Litmanen naar Amsterdam om zijn boek te signeren en dat gebeurde op het balkon van de stadsschouwburg. Mijn zoon en ik liepen daarheen. Toen dacht ik wel: we staan nu op een nieuw stukje geschiedenis, maar het stukje waar Cruijff en andere sterren opstonden, ligt mooi bij mij thuis.’

Registreer je bij Bezwaarmaker.nl en maak gratis bezwaar tegen je WOZ-waarde!

Lees meer 'De Ajax Zolder':

#1 - ‘Shirts zijn het erfgoed dat wordt achtergelaten door de spelers’